به گزارش خبرنگار مهر، کاوه فرهادی، کارشناس توسعه، در نشست رونمایی و اکران فیلم «نازیسم» در خبرگزاری مهر گفت: چشمه‌ای که در فیلم به آن اشاره شده نزدیک به ۹ آسیاب را می‌چرخانده است و همیاری و همکاری روستاهای متعددی از جمله روستای نازی را در کنار این چشمه جاری و ساری می‌کرده است. یعنی فرهنگ رقابت و ستیزه‌جویی در کنار این چشمه به یاری و مشارکت بدل می‌شده است.
فرهادی با بیان این که چشمه دارای تقدس بوده است، افزود: اولین نکته اینجاست که آب مهریه حضرت زهرا بوده است و از سوی دیگر این چشمه خاص غیر از این موضوع، نظرکرده حضرت امیرالمومنین هم بوده و این در کتاب نامه کمره هم یاد شده است.
وی ادامه داد: این چشمه ویژگی دیگری هم دارد که در نامه کمره آمده است و ای کاش در فیلم با کمی پژوهش بیشتر به این موضوع پرداخته می‌شد. در ادبیات آسیاب‌های گذشته شغلی داشته‌ایم به نام آسیاچاه کن که درواقع مهندسان آسیاب بوده‌اند و باعث می‌شده‌اند که آسیاب بماند.
این کارشناس توسعه تصریح کرد: پس آب چشمه آسیاب‌ها را راه می‌انداخته است، در کنار آن نان برای مجموعه قابل توجهی تولید می‌شده است، در کنار آن شغلی به نام آسیاچاه کن ایجاد می‌شده است و از همه جدی‌تر این که مردم روستاهای مختلف اطراف نازی در کنار این چشمه جمع شده و درد دل می‌کرده و از این راه دانش ضمنی خود را انتقال می‌داده‌اند.
به اعتقاد فرهادی بسیاری از ستیزه‌ها و مشکلاتی که امروز در حوزه آب داریم و از نیم قرن پیش استادانی همچون باستانی پاریزی هشدار می‌داده‌اند که مبادا به جنگ آب برسیم، اگر بنه‌ها و فرهنگ همیاری ما به جا مانده بود کمرنگ‌تر می‌شد.
وی تاکید کرد: امروزه بسیاری کارشناسان توسعه در غرب هم به این نتیجه رسیده‌اند که در بحث‌های توسعه‌ای نباید صرف کمّی‌نگر بود و باید کیفی‌نگری هم بکنیم.
فرهادی افزود: باید جایی بین مفهوم توسعه و مفهوم رشد تفاوت جدی را بررسی کرد و حرف را به عدد و آمار و نمودار محدود نکنیم زیرا عدد بالا به معنای دستیابی به توسعه نیست.
این کارشناس مدیریت و توسعه افزود: توسعه‌ای که چشمه‌ها و قنات‌ها را بخشکاند و یک سرزمین دارای تاریخ مدیریت آب چندهزارساله را نابود کند توسعه نیست و افسانه توسعه است.
فرهادی تصریح کرد: چاه‌های عمیق را توسعه دادیم تا قنات‌ها خشک شوند و فکر کردیم توسعه اتفاق افتاده است؛ در حالی که توسعه این گونه رخ نمی‌دهد. اگر نمی‌توانیم از قنات برای رفع نیازهای امروز خود استفاده کنیم، حداقل می‌توانیم ساخت‌های قنات را حفظ کنیم و این ساخت‌ها را با نیازهای امروز همخوان کنیم.
به اعتقاد او چاه و قنات روحیه همکاری، مشارکت، تنظیم جمعیت و... را در دل خود جای داده‌اند و با حذف آنها، فرهنگ‌های مرتبط نیز از بین خواهد رفت.
فرهادی ادامه داد: ژاپن و هند به مکتب نوسازی نه گفتند، زیرا آنها تلاش کردند که توسعه را خود درون‌سازی کنند. از درون دانش بومی و ذهنی خود استفاده کرده و تلاش کردند تا زیرساخت‌های لازم را در کشور خود ایجاد کنند.
وی در پایان گفت: جایی که در صحنه پایانی فیلم پریسا به رویایش فکر می‌کند من در ذهنم آمد که به رویاهای سوخته فکر می‌کند. چه کسی در آینده باید پاسخگوی رویاهای سوخته نسلی باشد که می‌خواهند پریسا باشند و پرواز کنند و در زمینه فرهنگی خودشان آب را مهریه حضرت زهرا بدانند.
فیلم «نازیسم» که رونمایی و اکران آن در خبرگزاری مهر برگزار شد ساخته امیرحسین خلیلی و کاری از سفیرفیلم است که به موضوع خشک شدن منابع آبی یک روستا و خالی از سکنه شدن آن می‌پردازد.
امیرحسین خلیلی کارگردان فیلم نازیسم در مراسم رونمایی و اکران این فیلم توضیح داد: فیلم روایت روستایی به نام نازی است که به دلیل برداشت‌های غیرمجاز چاه‌های عمیق رو به خشکی نهاده است.
خلیلی با تاکید بر این که در فیلم به اطلاعات مربوط به فرایند قضایی و صدور پروانه و … پرداخته نشده است گفت: چیزی که مد نظرم بوده نمایش وضعیت موجود روستا بوده است. یعنی نشان بدهیم روستایی که زمانی چشمه‌ای در آن زندگی را به جریان می‌انداخته است الان با وجود چاه‌ها و … به چه وضعیتی درآمده است و به این ترتیب بحرانی که وجود دارد را نمایش دهیم و سرانجام این که چطور می‌توان این‌ها را کنار هم جمع کرد یعنی هم توسعه را داشته باشیم و هم زندگی جماعت چند صد نفری روستا دچار مشکل نشود.
در ادامه برنامه کارشناسان حوزه توسعه و منابع آبی در نشست رونمایی این فیلم پس از تحلیل فیلم به بررسی وضعیت بهره برداری نادرست از منابع آبی پرداختند.
نظر شما