باز محرم دیگری آمد و دل ها بهانه سوز و گداز و چشم ها چشم انتظار قطرات آسمانی اشک، اشکی که از دل برآید و بر دیده نشیند.
آری محرم دیگری آمد، ماهی که جلوه کامل مصباح الهدی و سفینه النجاه است. هر آن کس که در پی روشنایی نجات بخش است در کشتی اهل بیت بنشیند و با اسم رمز « یا حسین» از گرداب هولناک گناه، معصیت، مصایب و فتنه های آخر الزمان در امان بماند.
محرم آمد و بار دیگر ندای همیشه استوار « هیهات مناالذله» را در گوش جهانیان طنین افکند و درس جاودانه « ظلم ستیزی» و « زیر بار زور و ذلت نرفتن» را بار دیگر رونمایی کرد.
محرم آمد و امسال شهدای مدافع حرم، کبوتران بخون خفته عاشورای آن هستند و پویندگان خط سرخ حسینی (ع) در خط مقاومت عراق، سوریه، یمن و لبنان لبیک گویان صادق و عاشق به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان، خامنه ای عزیز
محرم آمد و اولین روزش افتتاح دانشگاه انسان سازی و معرفت افزایی حسینی با هزاران درس ، عبرت، پیام و مملو از الگو های آسمانی و ملکوتی و آخرین روزش محفل عاشقانه فارغ التحصیلی از دانشگاهی با مدرک عشق، شهادت، دلباختگی، بصیرت، دشمن شناسی، ولایتمداری و ایثار برای هر آن کس که دل در گرو محبت حسینی و ولایت خامنه ای داشته باشد.
محرم آمد و زنجان به پا خواست. قیام کرد و حسینیه ای به وسعت و گستره زنجان شکل گرفت. همه جا سیاه پوش، پیر و جوان سیاه پوش کوچه و برزن و خیابان مملو از بیرق های عزااست و محافل عاشورایی و حسینی فضای دیگری را در این شهر رقم زده است. خبر آمد خبری در راه است. به تدریج روز های انتهایی دهه اول از راه می رسد. شور و شعور حسینی اوج گرفته است. زنجانی ها خالق یک خیزش حماسی به عزای مظلوم ترین و عزیز ترین شهید تاریخ حسین بن علی (ع)، بزرگترین دسته روی عزاداری جهان تشیع هستند. سوز و گدازی از جنس ندبه و عاشورا « فعلی الاطائب من اهل بیت محمد (ص) و علی (ع)، فلیبک الباکون و ایاهم فلیندب النادبون و لمثلهم فلتذرف الدموع و یضج الضاجون و یعج العاجون ....» پس بر پاکیزگان از اهل بیت محمد (ص) باید گریه گنندگان بگریند و زاری کنندگان بر ایشان زاری کنند و برای مانند آنان باید اشک ها روان شود ، فریاد کنندگان فریاد بزنند ، شیون کنندگان شیون کنند و خروشندگان بخروشند.
گویا در این اقیانوس سیاه پوشی که بر سر و سینه میزنند. ندایی مشترک و فراگیر زمین و آسمان را در نور دیده است:
«این الحسن این الحسین این ابناء الحسین صالح بعد صالح و صادق بعد صادق این السبیل بعد السبیل» حسن (ع) کجاست؟ حسین (ع) کجاست؟ فرزندان حسین (ع) کجایند؟ شایسته ای پس از شایسته دیگر ، راستگویی پس از راستگوی دیگر ر اه روشن و نمایان پس از راه روشن و نمایان کجاست؟
در این دریای خروشان فریاد ها و ضجه های عاشورایی از جنس ضجه های ذلیلانه و منفعلانه نیست، فریاد ها و گریه ها از جنس خون خواهی است...
«این الطالب بدم المقتول بکربلا » کجاست خواهنده خون کشته کربلا؟
« و اکرمنی بک ان یرزقنی طلب ثارک مع الامام منصور من اهل بیت محمد صل الله علیه و اله» و گرامی داشت مرا به خاطر تو که روزیم گرداند خونخواهی تورا در رکاب آن امام یاری شده از خاندان محمد (ص)
ناله ها و اشک های عاشورایی از جنس بیعت است بیعت با امام زمان خویش، بیعت با ولی فقیه، بیعت با حسین و جریان حسینی، بیعت با ولی زمان، مقام معظم رهبری، بیعت با خط مقاومت و ایستادگی که « انی سلم لمن سالمکم .... و ولی لمن والاکم» و از جنس برائت است، برائت از یزید و جریان یزیدی، تا قیام قیامت که « بالبرائه ممن قاتلک و نصب لک الحرب و بالبرائه ممن اسس اساس الظلم و الجور علیکم .... برئت الی الله و الیکم منهم .... و حرب لمن حاربکم ..... و عدو لمن عاداکم....»
نظر شما