خبرگزاری مهر- امور استان ها: شهادت حسین بن علی(ع)، عظمت شخصیت حضرت و پستی عمل جنایت کاران تاریخ حزنی جانکاه در تاریخ تشیع در جهان ایجاد کرده، حزن و اندوهی که بعداز گذشت قرن ها امروز در قالب عزاداری های محلی رنگ و بوی بومی به خود گرفته است.
شهادت سیدالشهدا(س) جان تازه ای در رگهای خشکیده تشیع بود، به عبارت دیگر واقعه عاشورا نیروی عظیم عاطفی و اجتماعی را به جان تشیع تزریق کرد.
اولین گریه کنندگان و عزاداران امام حسین(ع)خاندان خود حضرت بودند،افرادی که ام القرای مصیبت ها و دردها را در صحرای کربلا چشیدند و تا سال ها گریه ها و ناله های ایشان بر این مصیبت بزرگ در تاریخ به ثبت رسیده است.
گریه ها و عزاداری های امام سجاد(ع) را شاید بتوان به طور شاخص اولین عزاداری و نوحه سرایی در مصیبت امام حسین(ع) دانست اما به هر حال این شهادت بنیادهای شیعی و آموزه های تازه ای را به جهان شیعه بخشید که ادامه این عزاداری ها امروز در قالب های محلی و بومی شکلی تازه و رنگی عجیب به خود گرفته است.
عزاداری بر سید الشهدا توصیه دین اسلام است
اسلام مکتب فطرت است و مکتب فطری نمی تواند با عزاداری مخالف باشد زیرا حزن و اندوه بهنگام از دست دادن عزیزان امری است که فطرت انسانی با آن سرشته شده و هرگز ممکن نیست که دین جهانی گریه و اندوه را در از دست دادن عزیزان تا وقتی که موجب خشم و غضب خداوندنشده تحریم کند.
حجت الاسلام عباس نظری معاون فرهنگی اداره کل تبلیغات اسلامی استان قزوین در این باره در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: دین مبین اسلام تاکید فراوانی بر عزاداری و گریه بر سیدالشهدا داشته و در زندگی ائمه اطهار نمونه های شاخصی از این عزاداری و برگزاری مراسم گریه بر مصیبت های سیدالشهدا مشاهده می شود.
نظری افزود: اسلام و تشیع تاجهان برپاست عزادارمصیبت حسینی هستنداما گرامی داشت ایام محرم و برگزاری مراسم در روز تاسوعا و عاشورا نشانگر اهمیت این واقعه بعد از گذشت سالهای طولانی است.
معاون فرهنگی اداره کل تبلیغات اسلامی استان قزوین همچنین بیان کرد: مسلمانان و شیعه واقعی کسی است که این ایام را گرامی بدارد تا با گریه بر مصیبت های سید الشهدا این داغ همیشه تازه را به یاد جهانیان بیاوریم.
حجت الاسلام نظری تاکید کرد: برگزاری مراسم در هر شکل و روش سنتی و بومی می تواند گویای فرهنگ افراد باشد و با همه تفاوت ها در نوع برگزاری مراسم، هدف مشترکی با عنوان زنده نگاه داشتن فرهنگ عاشورا دنبال می شود.
طشت گذاری مراسم سنتی ترک زبانان در قزوین
مجتبی عباسی کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی و صنایع دستی استان قزوین نیز در این خصوص با اشاره به بخشی از مراسم سنتی مردم قزوین در این ایام گفت: طشت گذاری مراسم سنتی ترک زبانان استان قزوین است، البته این مراسم به واسطه مهاجرت های ترک زبانان به استان قزوین در بین این افراد رواج یافته و اختصاص به مردم استان ندارد ولی امروز در مناطق ابیک و البرز همچنان بر گزار می شود.
تدفین نمادین اجساد واقعه عاشورا توسط بانوان قزوینی
این کارشناس مردم شناسی افزود: مهم ترین و برجسته ترین مراسم استان قزوین که به ثبت ملی نیز رسیده مراسم طایفه بنی اسد است که ۳ روز بعد از شهادت امام حسین (ع) بانوان قزوینی با ابزاری اجساد را برای دفن به سمت امام زاده حسین(ع) هدایت می کنند.
عباسی تصریح کرد: در این مراسم کاملا زنانه، بانوان استان قزوین با شروع مراسم از مسجد حضرت علی اکبر(ع) با گریه بر مصیبت های سید الشهدا و حمل اجساد شهدای نمادین مسیر خیابان امام زاده حسین(ع) و خیابان سپه را طی می کنند و در نهایت مراسم در حسینیه آقاسید جمال قزوین به اتمام می رسد.
وی برگزاری مراسم تعزیه،کومه ومافی راازدیگر برنامه های عزاداری استان قزوین دانست وتاکیدکرد: مردم آوج باحمل خیمه های نمادین عاشورا و مردم آبیک با برگزاری مراسم «مافی» و مراسم نمادین سوزاندن خیمه ها در ایام محرم به عزاداری می پردازند.
کارشناس مردم شناسی همچنین تصریح کرد: «طبق گردانی» در شب تاسوعا و عاشورا نیز از برنامه های ویژه استان قزوین است که با شکل تازه ای در این استان برگزار می شود.
شور زرآباد گرد درخت خونبار
این کارشناس مردم شناسی دربخش دیگری از سخنان خود گفت: مراسم شور زرآباد باحضور جمع کثیری از مردم استان اطراف درخت خونبار چنار در روستای زرآباد برگزار می شود.
عباسی افزود: در این مراسم ویژه هیئت ها از غروب تاسوعا تا صبح روز بعد به صورت یکسره در اطراف درخت خونبار امامزاده این روستا برگزار می شود که این مراسم ویژه نیز ثبت ملی شده است.
آئین ها و آداب و رسوم ویژه قبایل و استان های مختلف جدای از بار عاطفی فراوان سرشار از معنای فرهنگی است.
معنایی که هویت فرهنگی هر ملتی را آشکار می کند و این بار در برگزاری مراسم ویژه ماه محرم و صفر بیش از پیش خودنمایی می کند، با گذشت زمان و بزرگ شدن جوامع بخش قابل توجهی از این آئین ها بدست فراموشی سپرده شده و این وظیفه رسانه هاست در مناسبت های گوناگون با یادآوری و ارزش نهادن به این آئین های بزرگ از فراموشی و کمرنگ شدن آنها جلوگیری کنند.
نظر شما