پرسش درباره انسان معاصر روی صحنه/ «که» از احتمالات استقبال می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «که» به کارگردانی شایان فیروزی که پیش از این دور اول اجراهای خود را خردادماه سال جاری در تماشاخانه «پندار» پشت سر گذاشته بود این روزها دور دوم اجرای خود را در این تماشاخانه از سر گرفته است.

فیروزی درباره شیوه اجرایی نمایش «که» که اثری مبتنی بر کار گروهی است و در هر اجرا بیش از ۱۸ تماشاگر ندارد به خبرنگار مهر گفت: گروه ما حدود ۶ سال است که در تهران فعال است و اساس کارش تجربی و کارگاهی است. در واقع ما متن از پیش تعیین شده ای نداریم و اجراها از خط داستانی مشخصی پیروی نمی کند. ما در کارگاه ها ابتدا یک کلمه یا یک شی و... را مبنا قرار می دهیم و به مرور آن را گسترش می دهیم و در پس زمینه کار گروه ما همواره مفاهیمی مانند انسان، مرگ، تکرار و زمان مطرح است.

وی ادامه داد: در اجراهای ما هر احتمالی وجود دارد. ما از هنرهای دیگر با جدیت بهره می گیریم تا بتوانیم پیام خود را منتقل کنیم. در هر اجرا صرفا متکی به ادبیات یا نماد یا تصویر نیستیم بلکه از هر کدام از این ابزار که نیاز باشد بهره می گیریم و در نهایت شیوه اجرایی به دنیای پست مدرن نزدیک می شود.

فیروزی که تاکنون سه نمایش به این شیوه را به اجرای عمومی برده است درباره پیام نمایش «که» گفت: مخاطب در اجراهای ما بسیار مهم است و مخاطب منفعلی نیست و در کار دخیل است؛ هم در عمل نمایشی و هم تولید پیام. هر چند ما پیامی را در نمایش دنبال می کنیم که رو در رو کردن انسان معاصر با خودش است به این معنا که ببیند به کجا می رود. برای همین ما ابتدای نمایش یک پرسشی را برای مخاطب مطرح می کنیم مبنی بر اینکه اگر یک نفر به یک لنگه کفش احتیاج داشته باشد آیا شما این لنگه کفش را به او می دهید؟ قبل تر ما این پرسش را مطرح می کردیم اما اگر کسی می گفت بله این کفش را از او نمی گرفتیم. در این اجراهای جدید این لنگه کفش را از او می گیریم.

وی ادامه داد: اجراهای ما پایان ندارد. در واقع تا موقع خروج مخاطب از سالن اجرا روی صحنه ادامه دارد. ما در این اجرا اعتراض داریم به اینکه انسان معاصر به کدام سمت و سو می رود اما بیشتر از اینکه قضاوت خود را نشان دهیم پرسش را مطرح می کنیم.

این کارگردان با بیان اینکه در این اجرا از مستند «هیومن» که سال ۲۰۱۶ ساخته شده و درباره مهاجرت و شرایط انسان در مهاجرت است بهره می برد، همچنین درباره استفاده از ادبیات جهان در این اجرا اظهار کرد: نمایش ما اثری بی کلام است اما ما جملات کوتاهی را از ادبیات جهان انتخاب کردیم که روی صحنه بیان می شود.

فیروزی در پایان گفت: این روزها مرز میان هنرها از بین رفته است و برای همین نمی شود برای هنرها مرزی تعیین کرد. ما گرچه نگاهمان به تئاتر است اما از هر مدیومی که برای بیان دغدغه هایمان بتوانیم سود ببریم استفاده می کنیم.