اين شاعرمعاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : شاعربايد بتواند بين رسالت هاي سياسي ، اجتماعي ، انساني و تاريخي خود ازيك سو و رسالت ادبي و هنري خود ازسوي ديگر تعادلي برقرار كند تا اثر هنري او از تكنيك ها و شگردهاي رايج هنري برخوردار بوده و چه بسا از نوآوري هاي هنري نيز بي بهره نباشد .
حميد رضا شكارسري تصريح كرد : به عقيده من درادبيات و به خصوص دردو دهه اخيربه غيرازشعرانتظار كه حول محور شخصيت امام زمان (عج ) شكل گرفته است ، شعر عاشورايي كه پيرامون عاشورا بيان شده ، شعر فاطمي كه در رابطه با حضرت فاطمه زهرا (س) مي باشد و شعرعلوي كه پيرامون شخصيت حضرت علي (ع) سروده شده ، به بقيه معصومين (س) آن طور كه بايد و شايد پرداخته نشده است و موضوع حضرت رسول اكرم (ص) هم ازآن مستثني نيست .
وي يادآور شد : شاعران ما نه تنها از بعد توصيفي بلكه از محورهاي حماسي و انديشه و ... ، نيز به شخصيت پيامبر(ص) چندان توجهي نداشته و آثار مانا و شاخصي در رابطه با شخصيت حضرت رسول (ص) در ادبيات امروز ديده نمي شود .
اين منتقد ادبي ادامه داد : در تاريخ ادبيات ما رسم بر اين بود كه شاعران ديوان خود را با مدح حضرت رسول (ص) آغاز مي كردند اما دردوره شاعران امروز چه بسا براي خيلي ازمعصومين اشعاري سروده شده ، اما در رابطه با پيامبر(ص) كاري در خور آن بزرگوارصورت نگرفته و اگرهم آثاري وجود داشته ، بسياركم رنگ بوده است .
حميد رضا شكارسري خاطرنشان كرد : شعر توصيه پذير نيست و تا زماني كه زير سازي فرهنگي براي شناسايي شخصيت حضرت رسول (ص) صورت نگيرد ، نمي توانيم شاهد آفرينش آثار شاخص و مانايي در اين زمينه باشيم . بايد زيرسازي فرهنگي همانند زيرسازهاي فرهنگي كه براي عاشورا و انتظار و ... داشته ايم ، پديد آيد تا بتوان شاهد آثار شايسته اي در اين زمينه نيز بود .
نظر شما