مشكلات آمريكا در خاورميانه با كمك ايران قابل حل است / آمريكا بايد در سياستهاي خود در مورد ايران تجديد نظر كند

نويسنده اين تحليل خاطر نشان مي كند: تحريمهاي اقتصادي تنها اهداف آنها را در شرايط بسيار خاص برآورده مي كند. واشنگتن  بايد در مورد سياست كلي خود نسبت به اين كشور تجديد نظر كند.

در ادامه اين تحليل آمده است : آمريكا از سال 1979 تاكنون ايران را تحت تحريم نگاه داشته، اما اين تحريمها كارساز نبوده اند. هرگاه كه آمريكا تلاش كرده تا عليه اين كشور پيچ و مهره هاي خود را سفت كند، اما حس ناسيوناليستي در اين كشور افزايش يافته است.

نويسنده تصريح مي كند : تنها نتيجه تحريم آمريكا، به تاخير انداختن توسعه منابع انرژي در ايران بوده است.نفت و گاز طبيعي اين كشور هم اندازه عربستان سعودي است و اين در حالي است كه آمريكا تلاش كرده تا مانع توسعه ميدانهاي نفتي آزادگان و يادآوران در ايران شود و همه سياستهاي وي دسترسي به نفت و گاز آن را به تاخير انداخته و همين امر اسباب افزايش بهاي انرژي را فراهم آورده است. ادامه مانع تراشي براي توسعه نفت و گاز ايران مي تواند صادرات نفت ايران را طي دهه آتي كاهش دهد.

آسيا تايمز مي افزايد : سياست آمريكا بر مبناي يك فرضيه است و آن هم اين است كه كاهش صادرات نفت و گاز ايران به درآمد ايران آسيب وارد مي كند، اما سياست خاورميانه اي آمريكا در واقع بهاي نفت را افزايش داده كه ممكن است، درآمد ايرانيها را نيز، هر چند با صادرات كمتر، افزايش داده باشد.

همچنين گاز طبيعي ايران مي تواند زماني براي اروپا مورد استفاده قرار گيرد و وابستگي آن به گاز روسيه را كاهش دهد. در دسترس بودن منابع انرژي ايران مي تواند اختلاف رو به افزايشي را براي قيمت و امنيت انرژي در دهه آينده ايجاد كند.

آسيا تايمز ادامه مي دهد : در هر حال شوراي امنيت حتي براي تحريمهاي محدود عليه ايران راي نخواهد داد، زيرا  چين و روسيه چنين اقدامي را وتو مي كنند.حتي اگر تحريمها براي مسدود كردن سرمايه هاي مقامهاي ايراني از سوي سازمان ملل مورد پذيرش قرار گيرد، اما ايران همچنان به حركت خود ادامه خواهد داد. ايران زمان و تكنيكهايي براي آمادگي در رويارويي با چنين موقعيتهايي در اختيار داشته است.

نويسنده اعتراف مي كند كه همه تحريمها حتي تحريمهاي جامع اشكالاتي دارند و مهمتر از همه آنكه اين اطمينان وجود دارد كه ايران به هرگونه تحريم سازمان ملل يا ائتلاف به رهبري آمريكا  با توقف صادرات نفتي خود تا 50 درصد، افزايش بهاي نفت تا بيش از 100 دلار در هر بشكه پاسخ خواهد داد. توقف كلي صادرات نفت ايران ( 3.2 ميليون بشكه در روز) بهاي نفت را تا بالاتر از 150 دلار در هر بشكه افزايش خواهد داد.

در ادامه تحليل آسيا تايمز آمده است: اگر درگيري ديگري در خاورميانه به راه افتد، حاكمان عرب همگام با احساسات مردم خود به ايران در توقف صادرات نفت خواهند پيوست. " هوگو چاوز" رئيس جمهوري ونزوئلا نيز به آنها مي پيوندد و حتي ممكن است پيچيدگيهاي بيشتري را براي بازار جهاني انرژي و اقتصاد جهان ايجاد كند."

نويسنده در پايان به عنوان راهكار پيشنهاد مي دهد : آمريكا بايد تهديد ايران را به ويژه به طور آشكارمتوقف كند. ديدگاه ايران را بفهمد ( نه اينكه الزاما با آن موافقت كند)،غرور افراطي خود را كاهش دهد و در گفتگوي واقعي با ايران شركت كند. ايران وسيله اي خواهد بود كه به آمريكا اجازه مي دهد بيشتر مشكلات را كه در خاورميانه با آن روبرو است، حل كند. مشكلاتي همچون برقراري صلح و ثبات در منطقه، و تقويت منابع انرژي جهاني.