به گزارش خبرنگار مهر، حسن بن علی بن ابی‌طالب(ع) معروف به امام حسن مجتبی دومین امام شیعه و بزرگ‌ترین فرزند امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) است که در ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسید و در سال ۴۱ ه.ق با معاویه، صلح کرد.
دوره خلافت دومین امام شیعیان ۶ ماه و سه روز طول کشید. امام حسن(ع) پس از صلح، به مدینه رفتند و ده سال در آنجا بودند تا اینکه به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند.
عهده‌داری امامت و خلافت و تلاش در جهت اتحاد و همبستگی میان مسلمانان که در نهایت منجر به صلح با معاویه شد، تصویری کلی از شخصیت بردبار امام حسن مجتبی(ع) به دست می‌دهد.
دوران خلافت و صلح امام حسن(ع) با معاویه از مهم‌ترین رخدادهای حیات ایشان و نیز صدر اسلام بود که هم در زمان خود ایشان سبب اتحاد شد و هم به مثابه آموزه‌ای دینی و اخلاقی در طول تاریخ مسلمانان، به‌ویژه شیعیان، بر چگونگی رویکرد به برخی مفاهیم اساسی مانند اقتدار، جنگ و صلح، تأثیر گذاشت.
امام حسن(ع) شبیه‌ترین مردم به رسول خدا(ص) در خوی، رفتار و سیادت بود. از پیامبر(ص) نقل شده است که خطاب به وی فرمود: «ای حسن، تو از جهت آفرینش(صورت) و اخلاق(سیرت و رفتار) شبیه من هستی».
بیشترین نقل‌ها درباره روز شهادت آن حضرت مربوط به روزهای آخر ماه صفر و ۲۸ صفر است
بنا بر نقل مشهور، شهادت امام حسن مجتبی(ع) در سال ۵۰ هجری قمری رخ داد. بیشترین نقل‌ها درباره روز شهادت آن حضرت مربوط به روزهای آخر ماه صفر و ۲۸ صفر است.
بنا بر روایت شیخ طوسی، امام حسن(ع) به برادرشان، امام حسین(ع)، وصیت کرده بودند ایشان را در کنار پیامبر اکرم(ص) به خاک بسپارند؛ اما اگر عده‌ای مانع این اقدام شدند، هرگز پافشاری نکنند و مبادا خونی ریخته شود.
در نقلی دیگر، امام حسن(ع) وصیت کرده بودند پیکرشان را پس از غسل و کفن برای تجدید عهد نزد قبر رسول خدا ببرند و سپس در کنار مادربزرگشان، فاطمه بنت اسد دفن کنند.
رسالت سخت امام حسن(ع) در شرایط اشرافی‌گری و نفاق و دورویی
حجت الاسلام حسن غفاری‌فر، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: هدایت انسان‌ها موضوعی است که انبیا آن را به تناسب زمان، مکان و حیله‌های دشمن به عهده داشته و انجام می‌دادند.
وی ادامه داد: امام حسن مجتبی(ع) در اوج حضور نفاق در جامعه اسلامی امامت را بر عهده گرفتند و با پدیده اشرافی‌گری و از سویی دیگر نفاق مواجه بودند که باید با آن مبارزه می‌کردند.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: امام حسن(ع) با اشرافی گری بنی امیه و نفاق و درویی مواجه بودند. با کسانی که از ارزش‌های دینی در جهت اهداف دنیوی سوء استفاده می‌کردند و رسالت امام حسن(ع) در این شرایط سخت‌تر بود.
امام حسن(ع) به فکر فقرا و مستضعفان بودند
حجت الاسلام غفاری‌فر عنوان کرد: امام حسن(ع) به فکر فقرا بودند و همچنین مستضعفان، کسانی که حقشان ضایع شده بود که این بعد کریمیت امام(ع) را نشان می‌دهد.
وی ابراز کرد: امام حسن مجتبی(ع) زمان را دقیق شناخت و به جنگ با اشرافی گری رفتند. از سوی دیگر نیز نفاق سیاسی در جامعه حاکم بود. گروهی به نام دین کارهایی خلاف مصالح دین می‌کردند و این ضرورت صلح امام حسن(ع) را نشان می‌دهد.
امام حسن(ع) یاران قابل اعتمادی نداشتند و عده‌ای خائن در کنار امام بودند
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) ادامه داد: امام حسن(ع) یاران قابل اعتمادی نداشتند و عده‌ای خائن در کنار امام(ع) بودند و به همین دلیل صلح کردند.
وی با اشاره به وضعیت کنونی کشورمان و صحبت‌هایی که در خصوص تعامل و دوستی با آمریکا می‌شود، افزود: جنس صلح ما نباید از جنس صلح امام حسن مجتبی(ع) باشد زیرا در کنار رهبری، یاران با وفایی حضور دارند و اگر ما صلح کنیم باید صلح حدیبیه داشته باشیم به گونه‌ای که فرصتی بگیریم تا به دشمن ضربه بزنیم.
نظر شما