به گزارش مهر، ميراحمد ميراحسان در نشست تحليل شعر و انديشه مرحوم سلمان هراتي در حوزه هنري استان تهران با بيان اين مطلب افزود : جايگاه سلمان هراتي در حوزه تفكر ديني و انقلاب بسيار رفيع است و او در بين شاعران نسل اول انقلاب يكي از پيشگامان است .
وي با بيان اين كه " پايداري " در شعر سلمان هراتي جلوه هاي متفاوت و گوناگوني دارد ادامه داد : در زمان او جريان حاكم بر شعر اين بود كه هر شاعري كه در قالب نيمايي شعر مي گفت، جاسوس و عامل خارجي معرفي مي شد اما اين شاعر جوان با شجاعت و جسارت تمام شعرهاي انقلابي خود را در قالب نيمايي به همگان معرفي كرد كه اين كار كمتر از كار خود نيما نبود چرا كه در آن زمان شعر نو گفتن مساوي با غيرخودي بودن تلقي مي شد.
وي افزود : با اين كه در شعر زمان سلمان نوعي واپس گرايي ديده مي شد ولي سلمان خلاف اين جريان شعري حركت كرد و تاثير زيادي بر جريانات شعر زماني خود گذاشت .
وي " قرابت و آشنا زدايي " ، " بومي بودن " و " همراهي با فضا و محيط پيرامون " را از ويژگي هاي شعر سلمان برشمرد و اضافه كرد : بنا نهادن " من " يا " خود " در عرصه شعر اجتماعي سابقه دار است اما بنا نهادن " من " در تجربه انقلاب توسط سلمان هراتي بنا نهاده شد .
اين منتقد همچنين شعر سلمان را شعري در " غربت و غبار فراموشي مانده " معرفي كرد و گفت : يكي از بهترين شعرهاي سلمان ، شعري است كه او براي امام ( ره) سروده است .
نظر شما