به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، کامران شرفشاهی نویسنده و شاعر با بیان این که در طنز امروز کشور به شرایط خاصی رسیدهایم، اظهار کرد: در این شرایط، مردم جامعه برای رهایی از فشارهای فزایندهایی که اتفاقهای ناخوشایند به آنها تحمیل کرده به طنز پناه آوردهاند، به همین دلیل شما شاهد این هستید که خیلی از تهیه کنندهها در سینما به دنبال ساخت فیلمهای طنز هستند و بسیاری به دنبال نگارش و یا سرودن آثار طنز میروند و حتی شاعرانی که روزگاری آثار جدی داشته اند، این روزها میکوشند تا از عنصر به شکلهای گوناگون در آثارشان استفاده کنند.
وی ادامه داد: این مساله از یک سوء بیانگر تمایل و رقبت جامعه است که به جای شنیدن مسائل و موضوعات با زبان صریح و رسانهایی، ترجیح میدهند آگاهی خود را از طریق زبان دلنشین طنز کسب کنند و همچنین توجه به طنز، موجب شده که بیان بسیاری از معضلات و مسائل اجتماعی از این طریق صورت بگیرد.
وی تصریح کرد: طنز در عین حال که به عنوان یک رسانه جای خود را باز میکند، میتواند نقش بسیار موثری در ارتقاء آگاهیهای عمومی داشته باشد و همچنین در امر آموزش میتوان بیش از هر زمان دیگری از طنز استفاده کرد و همینطور که همه متفق القول هستند که طنز اشکال گوناگونی دارد و از همه شیوهها، در هنرهای تجسمی، نمایشی، سینما، ادبیات و ... باید استفاده کرد تا بسیاری از پیامها از این طریق به مردم منتقل شود تا از فشاری که به طور روحی بر مردم وارد شده کاسته شود و آمادگی و نشاط اقشار مختلف جامعه را افزایش دهد.
شرفشاهی با بیان این که طنز گونههای مختلفی دارد، گفت: از گونه های جدی طنز تا شیوههای فکاهه در ادبیات و دیگر هنرها وجود دارد. اما رویکرد مردم به طنز به عنوان سرگرمی نباید فراموش شود. جامعه ما نیاز به سرگرمیهای سالم و مفید هم دارد و اگر بتوانیم در این سرگرمیها عنصر آگاهی بخشی را هم افزایش دهیم و با آموزش طنزنویسان و ارتقاء سطح کیفی آثار طنز و با انتشار طنزهای مفید و مطلوب بتوانیم این سطح را در جامعه توسعه دهیم، بسیار مطلوبتر و پسندیدهتر خواهد بود. جامعه در کنار تمام نیازهایی که دارد، به شادی و خندیدن هم نیازمند است.
وی با تاکید بر این که کنگرهها و جشنوارههایی که در زمینه طنز برگزار میشود باید بیشتر جنبه انگیزشی داشته باشد، عنوان کرد: جشنوارههای طنز باید موجب ایجاد رغبت بیشتر کسانی شود که در این حوزهها کار میکنند. اما متاسفانه جشنوارههایی که در این زمینه برگزار میشود توسط عده خاصی شکل میگیرد و در نهایت شرایطی فراهم نمیشود که به اجماع و همبستگی بین طنزنویسها منجر شود.
به گفته این نویسنده و شاعر، جشنوارههای طنز امروز، حرکتهای گسیختهایی است که استمرار فرهنگی ندارد و موجب گردهمآیی مکرر فعالان در قلمرو طنز شود. اگر این اتفاق بیافتد در آینده شاهد شکوفایی و توسعه روز افزون طنز در جامعه خواهیم بود. اگر انحصارطلبیها و مسائلی از این قبیل قرار باشد حرف اول و آخر را بزند و جشنوارهها و کنگرههای طنز به ویترین اشخاص خاصی و یا جریانهای خاصی تبدیل شود، بدیهی است که نتیجه موفق و چندان مطلوبی نمیتوان انتظار داشت.
نظر شما