به گزارش خبرنگار مهر، دکتر ابراهیم پیشیاره روز دوشنبه در نشست خبری بیست و یکمین کنگره کار درمانی ایران که قرار است از اول تا سوم دی ماه ۹۵ در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی برگزار شود، اظهار داشت: نوع نگرش کاردرمانی باعث شده که استفاده از خدمات توانبخشی برای افراد معلول با مشکلاتی همراه شود.
وی با تأکید بر اینکه می‌بایست از فضاهای عمومی برای حضور معلولین در جامعه استفاده شود، تأکید کرد: البته این حضور نمی‌بایست منجر به کناره‌گیری افراد معلول از سایر آحاد جامعه شود.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: آنچه مسلم است فضا برای ارائه خدمات کاردرمانی با آنچه همکاران فیزیوتراپیست ارائه می‌دهند، متفاوت است به طوری که یک فیزیوتراپیست در یک کابین می‌تواند به بیمار خدمت بدهد ولی خدمات کاردرمانی با توجه به اینکه نیاز است برای توانایی‌های شناختی و حرکتی کودک، آموزش‌هایی ارائه شود حداقل به ۹ متر فضا نیاز دارد.
پیشیاره با تأکید بر زمان طلایی برای اثرگذاری خدمات کاردرمانی تصریح کرد: کودک دچار معلولیت می‌بایست تا سه سالگی به کلینیک‌های توانبخشی مراجعه کند تا امکان راه رفتن نرمال برای او فراهم شود، ولی با توجه به اینکه خانواده‌ها به خصوص در شهرستان‌ها از خدمات کاردرمانی اطلاعات چندانی ندارند، متأسفانه در زمان طلایی به کلینیک‌های توانبخشی مراجعه نمی‌کنند و این مراجعه زمانی اتفاق می‌افتد که دیگر کار برای انجام خدمات توانبخشی سخت شده است.
نظر شما