به گزارش خبرنگار مهر، با زبانه کشیدن شعله های دعوا بین برانکو و کی روش، برگ تازه‌ای از دفتر بحران در فوتبال ایران ورق خورد. شاید بازی راه افتاده بین دو مربی خارجی در این فوتبال یک موضوع ساده به نظر برسد و باعث ایجاد لبخند بر مخاطب عام فوتبال شود، اما واقعیت این است که این دعوا، جز ضربه زدن به فوتبال ایران محصول دیگری نخواهد داشت.
اشتباه اول را برانکو مرتکب شد، وقتی آگاهانه یا ناآگاهانه کی روش را به باد انتقاد گرفت و هنوز اتفاق بدی پیرامون تیمش رخ نداده بود وی را به عنوان مقصر اصلی شکست‌های احتمالی و آینده پرسپولیس به هواداران این تیم معرفی کرد.
اشتباه برانکو را کی‌روش با اشتباهی بزرگتر پاسخ داد و در اقدامی باور نکردنی هفت بازیکن ملی پوش تیم برانکو را از اردو اخراج کرد. درحالی که خیلی ها به تکاپو افتادند تا این بحران را مدیریت کرده و زبانه های آتش دعوا را به نفع فوتبال، خاموش کنند، خبر آمد که کی‌روش قصد خلوت کردن اردوی تیم ملی با برگرداندن اعضای ایرانی کادر فنی تیم ملی به ایران داشت که البته این خبر خیلی زود تکذیب شد. بدون آنکه معلوم شود از ابتدا این خبر کذب بوده یا کی روش بعد از دریافت بازتاب های منفی از این خبر تصمیمش را عوض کرده است.
همه این اتفاقات نادر فوتبالی مقابل چشم فدراسیونی افتاد که همچنان راه بلاتکلیفی را پیشه کرده و ترجیح می‌دهد به جای مدیریت برای حل بحران، سیاست های خاص خود را در پیش گرفته باشد. البته تاج تمام توانش را گذاشته تا این مشکل را مدیریت کند اما ظاهر کار از دست او خارج شده و این کی روش است که بازی را مدیریت می کند.
حالا ظاهرا بازی جدید و تکراری دیگری شروع شده است. اتفاقی که قبل از این بارها رخ داده بود و سرمربی تیم ملی اقدام به استعفا کرده بود. جالب اینکه همه این قهر و آشتی ها با یک جلسه و گرفتن امتیازهای ویژه برای تیم ملی حل شده بود و خبری هم از استعفا نبود.
تیم ملی در شرایطی به ایران برمی گردد که عنوان شده کی روش استعفایش را داده و همراه تیم ملی به تهران بازنخواهد گشت. اما به نظر می رسد این هم بازی جدیدی است که روزهای آینده مشخص می شود واقعیت دارد یا نه.
بررسی استعفاهای گذشته کی روش در طول زمان حضورش در ایران نشان می دهد نباید خیلی این استعفا را هم جدی گرفت. با این حال باید منتظر هر اتفاقی بود. کی روش بازیهای رسانه ای را خوب بلد است. باید منتظر اتفاقات روزهای آینده بود. درست است که کی روش با تیم ملی ایران موفق عمل کرده است اما بعید به نظر می رسد که هیچ کشور دیگری چنین فضا و اختیاراتی را در اختیار وی قرار دهد.
نظر شما