علی اکبر افتخار در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار مهر با اشاره به نوع فعالیت انجمن سینماگران آذربایجان شرقی، افزود: انجمن با رویکرد پرهیز از حاشیه و عدم بزرگ‌نمایی فعالیت‌های خود و در بستری از تعامل و درعین‌حال توجه به برنامه از ابتدای امسال حرکت خود را دوام بخشیده است، این مجموعه خام و نوپا نیست بلکه تجربیات متفاوت هر کدام از اعضای هیئت مدیره، پشتوانه‌ای در این راه است.
وی همچنین در ادامه با بیان اینکه تجربه‌های انجمن فیلم سابق به کار ما خواهد آمد، افزود: هم انجمن سابق و هم تمام تجربه‌های غیر از آن. همه‌ی این اندوخته‌ها پشتوانه‌ی حرکت‌اند. مگر می‌شود گذشته را پاک کرد و کوله‌بار تجربه را کتمان نمود!؟ این به دور از خِرَد آدمی است. هر زایش، رویش و نو شدن در ذات خود تفسیری به وسعت زاویه‌ی دید و سَمتِ نگاه آدم‌ها دارد. به باور من، در جهان هستی، پُشتِ هر جوانه‌ای که از دل گیاه بیرون می‌زند، اندیشه و تفکری پنهان‌شده که این بی‌مقدمه و بدونِ حکمتِ خداوند نیست.
رئیس هیئت مدیره انجمن سینماگران آذربایجان شرقی با اشاره به علت تعطیلی انجمن فیلم، اظهار داشت: همین را بگویم که کشمکش‌های درونی و رفتارهای خودخواهانه و اصرار بر مواضع غلط از سوی برخی موجب این امر شد. تصور می‌کنم حضور در رده‌های مدیریت انجمن، جلوه‌گرِ نقش مسئولیتِ آن است نه عرصه‌ی لج‌بازی و پیکار بر سر اختلافاتِ شخصی. واقعیت این است که ما خیلی از مواقع لازم است به خاطر مصالح عمومی از منافع شخصی خود بگذریم. انجمن فیلم را اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تأسیس کرده بود و مدیریت همین نهاد نیز با شرایط پیش‌آمده، تصمیم به تعطیلی و توقف فعالیت آن گرفت؛ کاری که همه ما را متأسف کرد.
وی به برنامه‌های سینمایی در انجمن سینماگران استان اشاره کرد و اظهار داشت: برنامه به فراخور نیاز نوشته و متولد می‌شود و نیازها با توجه به کمبودهای موجود، فراوان هستند، در حال حاضر نگرش ما در انجمن به برنامه از دو زاویه است: «برنامه‌های کوتاه‌مدت» و «برنامه‌های بلندمدت». ما درعین‌حال که روی برنامه‌های کوتاه‌مدت، مثل جلسات نمایش و نقد و بررسی فیلم‌های کوتاه و بلند سینمایی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی رشته‌های تخصصی سینما و نظیر آن متمرکز شده‌ایم، اما بی‌توجه به برنامه‌هایی با اهداف و چشم‌انداز بلند نیستیم.
رئیس هیئت مدیره انجمن سینماگران اضافه کرد: برنامه‌های حمایتی برای حمایت از تولید فیلم در استان، برگزاری جشنواره فیلم تبریز و نشست‌های تخصصی برای آسیب‌شناسی سینما در استان، ارتباط با خانه سینما برای ایجاد زمینه‌ی همکاری‌های متقابل از جمله این‌هاست. ما در انجمن قائل به اولویت‌بندی میان برنامه‌ها و ایده‌های مطرح‌شده هستیم؛ البته هنوز ضعف‌ها و کاستی‌هایی هم وجود دارد که برای من روشن است، ما طی ماه‌های گذشته و پس از آغاز فعالیت، مشغول زیرسازی امور، تدوین آئین‌نامه‌ها، تعریف کمیته‌های تخصصی و اصول و پایه‌های حرکت انجمن بودیم، ضمن اینکه امور ثبت و تأسیس انجمن و امور اداری و فرایند دشوار آن را هم پیش می‌بردیم، بنابراین از «مطلوب» فاصله داریم و هنوز نتوانسته‌ایم طیف‌های مختلف سینماگران را جدب می کنیم.
افتخار تاکید کرد: بایستی قبل از هر چیز نسبت به ضعف‌ها و مشکلات اشراف داشت تا در جهت مرتفع ساختن آن‌ها حرکت نمود. من کاستی‌ها را در سه گروه دسته‌بندی می‌کنم مشکلات سخت‌افزاری نظیر سالن‌های سینما و تجهیزات فنی ضعف آموزشی و پایین بودن میزان تولید فیلم سالن‌های سینما در تبریز و سطح استان بسیار فرسوده و از رده خارج هستند. در تبریز به‌غیراز سالن «سینما ناجی» هیچ‌کدام از سالن‌های سینما در شان تماشاگران فیلم نیستند و امکانات مناسبی اعم از صندلی‌ها، کیفیت سالن، سیستم پخش صدا و تصویر ندارند و این شرایط برای مخاطبان سینما آزاردهنده است، مجتمع سینمایی ۲۲ بهمن تبریز از آغاز بهره‌برداری، هر سال نسبت به سال گذشته از نظر پشتیبانی و نگهداری و تعمیرات به دلیل ضعف مدیریت در سال‌های گذشته با افت کیفیت مواجه بوده و حتی خود سالن «سینما ناجی» هم امروزه از استانداردهای لازم فاصله دارد. مشتری سینما ناجی یا مجتمع سینمایی اگر نیازمند خدمات سرویس بهداشتی باشد، ابتدا در گردابِ طرحِ پلکانی مدوّر و عجیب آن گیج و خسته شده و سپس با وضعیت بسیار بد سرویس های بهداشتی مواجه خواهیم بود.
وی تاکید کرد: باید این مشکلات سخت‌افزاری حل شود، به نظر بنده یکی از دلایل مهم کاهش مخاطب سینما و افت فروش فیلم در تبریز بوده است، البته تأکید می‌کنم یکی از دلایل، نه همه آن.
وی همچنین در ادامه به چگونگی حل مشکلات موجود، گفت: واقعاً این‌یک مسئله مهمی است که مخاطبان جدی سینما را از سالن‌های سینما دور می‌کند، باید مطالبات را با صدایی بلند فریاد زد و استمرار داد، تا زمانی که نسبت به کاستی‌ها، سکوت حاکم باشد و تک‌روی و تک‌صدایی نمودار خواسته‌ها را ترسیم کند، مدیران دولتی در جای خود راحت و آرام جلوس کرده‌اند!
افتخار تاکید کرد: باید نهادهای فرهنگی و هنری و متولیان مدیریت سینمایی در استان در این زمینه پاسخگو باشند، به نظر من ساخت پردیس سینمایی در تبریز بایستی یکی از برنامه‌های ضروریِ استاندار محترم باشد و به این منظور می‌توان با اعلام حمایت و تشویق سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای ورود به این بخش اقدام کرد، شهرداری تبریز در خصوص ساخت سالن سینما و جلب نظر سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای ساخت یا مشارکت در احداث سالن سینما وظیفه دارد که اقدام اساسی بکند و این امری است که همه جای دنیا انجام می‌شود. در مورد جشنواره‌های سینمایی هم به همین موضوع رسیده است.
رئیس هیئت مدیره انجمن سینماگران اظهار داشت: در بررسی‌ها و مطالعات خود هرگز با جشنواره‌ای خصوصی که بدون پشتوانه‌ی دولتی باشد روبه‌رو نشده‌ام، البته هر جشنواره‌ای اسپانسرهایی هم دارد ولی سهم آن‌ها بسیار ناچیز است.
افتخار جشنواره‌هایی نظیر کن (فرانسه)، ونیز (ایتالیا)، برلین (آلمان)، لوکارنو (سوئیس)، سن سباستین (اسپانیا)، تسالونیکی (یونان)، بروکسل (بلژیک)، روتردام (هلند)، ریودوژانیرو (برزیل)، پوسان (کره جنوبی)، توکیو (ژاپن)، ورشو (لهستان)، مسکو (روسیه)، استانبول (ترکیه)، مونترآل (کانادا)، قاهره (مصر) و شانگهای (چین) را کشورهای مهم فیلمسازی جهان با کمک اصلی شهرداری‌ها دانست و افزود: در این کشورها جشنواره های مهمی با کمک شهرداری برپا می‌شوند وگرنه اجرای جشنواره‌ای مثل «ونیز» برای هیچ فرد یا مجموعه غیردولتی توجیه ندارد، چرا که بایستی منافعی غیر از منافع شخصی یا سازمانی خود و حتی فراتر از آن را به نام یک شهر به‌وسیله‌ی آن دنبال کند. با این وصف، در شهری مثل تبریز طرح مطالعه شده و آماده با پشتوانه اجرایی برای برگزاری جشنواره فیلم کوتاه با موضوع شهر که به‌صورت مستقیم با حوزه شهرداری ارتباط هم دارد، توسط سازمان فرهنگی، هنری شهرداری کنار گذاشته می‌شود به این بهانه که اعتبار نداریم! آیا می‌دانید اعتبار سالانه‌ی شهرداری چقدر است و این میزان چند برابر اعتبار نهادی همچون اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان است؟ آیا میزان اعتبار فرهنگی شهرداری تبریز چقدر است که در داخل آن امکانی برای توجه و حرکتی با کیفیت در حوزه سینما وجود ندارد؟ با یک بررسی و مقایسه‌ی نسبت ارقام بودجه، پاسخ را در جای دیگری خواهید یافت.
رئیس هیئت مدیره انجمن سینماگران استان با بیان اینکه نهادهای فرهنگی دچار آفت روزمرگی شده‌اند، گفت: همین آفت آن‌ها را به سمت انفعال می‌کشاند و تصویری که انعکاس می‌یابد، تصویری از یک‌نهاد تدارکاتچی است که مهیا شده برای پاس کردنِ مکاتبات ارجاعی از مقام بالادستی، نه مجموعه‌ای جریان‌ساز و پیشگام.
وی ادامه داد: من ناامید نیستم و اگر چنین بودم وارد گود انجمن نمی‌شدم. این در وهله‌ی نخست، ضعف مدیریتی است، من از زاویه‌ی نقد نظام اداری به بیان ضعف سیستم دولتی و ناکارآمدی برخی سیاست‌های مدیریتی پرداختم، ضمن اینکه هر مدیری ادعا می‌کند خلاف این است، می‌تواند برنامه‌های حمایتی و اجرایی خود را در حوزه سینما منتشر کند، من خوشحال می‌شوم در این میان کسی بیاید و ثابت کند که احوال سینما در استان خوش است و حمایت‌ها در سطح عالی وجود دارد! افتخار ابراز داشت: متأسفانه عافیت‌طلبی موجب شده، چیزی که اغلب از پسِ پرده هویدا می‌شود «شعار» باشد نه کنش‌های خلاقانه و متفاوت. امیدوارم بتوانیم از این شرایط عبور کنیم.
وی ادامه داد: امیدوارم بتوانیم به جای جشنواره‌های متعددی که در زمینه فرهنگ و هنر توسط نهادها و دستگاه‌های دولتی برگزار می‌شوند، یک جشنواره با کیفیت و سطح بالا برگزار کنیم. این خواسته میسر نخواهد بود مگر همراهی و وحدت نظر مدیران فرهنگی استانی برای مشارکت عمومی در یک برنامه استانی منظم و دارای هدف و برنامه. ما در انجمن سینماگران استان برای این هدف و بدین منظور آماده هستیم.
نظر شما