به گزارش خبرگزاری مهر، غلامرضا سلیمانی اظهار داشت: سیاه چادر مسکن عشایر لرستان محسوب می شود که از موی بز و به وسیله زنان در ایلات و عشایر بافته می‌شود.
وی با بیان اینکه سیاه چادر برای عشایر با توجه به شرایط آب و هوایی و اقلیمی استان دارای اهمیت و جایگاه ویژه ای است، تصریح کرد: سیاه چادر شامل دو بخش بالایی و دیواره است که بخش بالایی چادر و دیواره آن چیت نامیده می شود و از نی و موی بز بافته می شود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان افزود: دلیل استفاده از موی بز در بافت سیاه چادر این است که در مواقع بارش باران دارای خاصیت ضد آب بوده و ارزان و سبک نیز است.
سلیمانی با اشاره به اینکه اداره کل میراث فرهنگی لرستان در راستای اهداف حفاظتی خود و در اجرای تبصره ماده ۲ قانون و تشکیل سازمان میراث فرهنگی مصوب ۲۳ دی ماه ۱۳۸۲ و آیین نامه اجرایی قانونی مذکور مصوب هیئت وزیران به شماره ۲۶۹۷۵/ت / ۳۲۹۱۵ مورخ ۴ مرداد ماه، به منظور ثبت میراث ناملموس پرونده سیاه چادر بافی عشایر را تهیه و به شورای ثبت سازمان مرکزی ارائه کرد، گفت: پس از طرح در شورای مذکور به اتفاق آراء اعضا حائز شرایط ثبت شناخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
محمدرضا اسدی معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لرستان نیز در این رابطه گفت: گرایش به شهرنشینی و مصرف گرایی عشایر و روستائیان، پیشرفت علم و تکنولوژی در زمینه تهیه و تولید انواع چادرهای برزنتی، کاهش روز افزون کوچروی در بین عشایر، به فراموشی سپرده شدن سیاه چادر و توجه به ارزش های مادی و معنوی آن به عنوان اصلی ترین سرپناه، از بین رفتن آداب و رسوم مرتبط با برپایی یا جمع آوری سیاه چادر و مسائلی از این قبیل نشان دهنده در خطر بودن این هنر ارزشمند است که تاکنون سینه به سینه به نسل حاضر منتقل شده است.
وی افزود: حفظ این مصنوع بشری به عنوان هنر اصیل اجتماعی، فرهنگی و هویتی جامعه برای نسل های آینده ضروری است.
نظر شما