اين شاعر معاصر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ وادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : وضعيت فعلي جهان و تاثير مكاتب بشري در فرهنگ ها و مسائلي از اين دست ، باعث كمتر تجلي پيدا كردن عرفان در انديشه و افكار شده است ، البته به طور طبيعي معنويت به غير از معنويت اسلامي در بين نسل جوان از طريق مطالعه كتاب هاي آييني پديدار شده كه خود نوعي عرفان است .
عبد الجباركاكايي يادآور شد : عرفان اسلامي پديده اي بود كه در يك دوره از ادبيات شاهد اوج گيري آن بوديم كه به سده هاي ششم تا نهم باز مي گردد .
وي در رابطه با راهكارهايي توسط شاعران براي پديدار شدن عرفان اسلامي در فرهنگ جوان امروز، گفت : اين كار از سوي شاعران شروع نخواهد شد ، چرا كه شاعران امروز حكماي سابق نيستند ، در گذشته شاعر حكيم بود و صاحب انديشه ؛ اما امروزه شاعر تنها وظيفه شاعري دارد و حوزه مسئوليت اش بسيار محدود شده است .
اين شاعر و منتقد ادبيات تصريح كرد : به عقيده من در ابتدا بايد انديشگران در رابطه با عرفان اسلامي وارد عمل شوند و كساني كه پرسش هاي ديني را در جامعه پاسخ مي دهند ، به طرح جواب در مقابل انبوه سوالاتي كه براي نسل جوان مطرح است ، بپردازند ، چرا كه متاسفانه خطابه ها ، كتاب ها و پاسخ هاي داده شده تا حدودي پاسخگوي اين نسل نيست . اين علت ها باعث شده كه نسل امروز به سمت عرفان غير اسلامي پيش رفته و جواب سوالاتش را از آنها بگيرد .
وي ادامه داد : شاعران زماني مي توانند موثر باشند كه زمينه آن كار در جامعه ايجاد شده باشد ، يعني مباحث پخته شده و شاعران از آن بهره برداري كنند ، متاسفانه شاعر امروز ، شاعري است كه از تفكر جامعه بهره برداري مي كند و خود انديشه ساز و تفكر ساز نيست و در دوره امروز كمتر شاعر حكيم و انديشه سازي مي بينيم .
عبدالجبار كاكايي خاطرنشان كرد : عرفان اسلامي و غير اسلامي تا حدودي به هم شبيه هستند و هر دو قاعده مدارا ، تسامح و رفتار عاشقانه را به جهان ترويج مي كنند ، الا اينكه خاستگاه عرفان اسلامي ، انديشه هاي اسلامي است و نگاه متفاوتي دارد . همچنين به راحتي هم نمي توان تفاوت بين عرفان اسلامي ومعنويت غير اسلامي را عنوان كرد و بيشتر به الگوها ، خاستگاه ها و برخي از مباني و مباحث نظري و معرفتي و خداشناسي باز مي گردد .
نظر شما