به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، تحقیقات اخیر مؤسسه IDC نشان می‌دهد که کمتر از ۱۰ درصد از تلفن‌های همراه خاصیت ضدآب دارند و سیالات آسیب ۷.۹۶ بیلیون دلاری به این محصولات وارد می‌کنند.
تقریباً یک سوم از آسیب‌های وارد شده به تلفن‌های همراه از طریق سیالات است. در سال ۲۰۱۵ بیش از ۳۲۸ میلیون تلفن همراه به صورت تصادفی با سیالات دچار آسیب شده‌اند. تنها ۲۷ شرکت از ۳۶۰ تولیدکننده تلفن همراه از مواد مقاوم کننده در برابر سیال استفاده می‌کنند.
این مؤسسه در پژوهش اخیر خود نشان داده است که نانوپوشش‌ها یکی از گزینه‌های اصلی برای مقابله با این مشکل هستند. برای محافظت از تلفن‌های همراه دو گزینه وجود دارد: ایزوله کردن فیزیکی و پوشش‌دهی.
در ایزوله کردن فیزیکی، اطراف تلفن همراه با یک سد فیزیکی به صورت درزبندی پوشیده می‌شود تا سیال به تلفن نرسد، اما در پوشش‌دهی از نانوپوشش استفاده می‌شود. نانوپوشش‌های آبگریز موجب می‌شوند تا سیالات از سطح تلفن همراه دور بمانند. در ایزوله کردن یک کاور کوچک روی پورت‌های شارژر، هدست و سیم کارت قرار داده می‌شود تا سیال وارد آن نشود. این کار هزینه بالایی برای تولیدکننده دارد.
از سه نوع فناوری نانوپوشش پوشش آبگریز، لایه‌نشانی اتمی و فیلم‌های چند لایه برای تلفن‌های همراه می‌توان استفاده کرد. پوشش‌های آبگریز نسبت به پوشش‌های استاندارد، دفع آب بیشتری انجام می‌دهند.
در این روش یک لایه نازک آبگریز روی سطح قرار داده می‌شود. سیال در صورت تماس با این سطح، روی آن لغزیده و به حرکت در می‌آید. این پوشش بدون ایجاد مشکل برای مدارهای الکتریکی می‌تواند برای این ادوات استفاده شود.
نانوپوشش‌ها با قیمت بسیار پایین قابل استفاده بوده و نسبت به ایزوله کردن فیزیکی، کارایی بالاتری دارند. برای تلفن‌های همراه که معمولاً به صورت تصادفی در معرض آب قرار می‌گیرند، استفاده از نانوپوشش‌ها منطقی‌تر بوده و قیمت نهایی محصول را افزایش نمی‌دهد.
تحلیل‌گران IDC معتقداند که برای تولیدکنندگان استفاده از نانوپوشش‌ها مقرون به صرفه بوده و بازگشت سرمایه‌های آن‌ها قطعا اتفاق می‌افتد.
نظر شما