به گزارش خبرنگار مهر، رضا داوری اردکانی در نشست نقد و بررسی کتاب «پایان تئولوژی» نوشته بیژن عبدالکریمی که در اندیشگاه کتابخانه ملی برگزار شد به ایراد سخنرانی پرداخت.
با اشاره به مقاله عبدالکریمی درباره وحی، گفت: وقتی که وی به تئولوژی می پردازد باید همراه لفظ باشید تا بفهمید مراد از تئولوژی چیست وگرنه اینگونه برداشت می شود که نویسنده با خداشناسی مخالف است، در صورتی که عبدالکریمی با خداشناسی مخالف نیست. اما اگر این خداشناسی را در شعر و عرفان فارسی ببرید. خدادانی در مقابل خداخوانی می شود. نه اینکه خدای نکرده خدای دانی عیب باشد. شاید اولین کسی که به تئولوژی می پردازد، ارسطو در کتاب مابعدالطبیعه است. او در این کتاب چند جمله دارد. می گوید: تئولوژی تاج فلسفه اولی است. او نه مابعد الطبیعه می گفته و نه امور عامه. او فلسفه اولی می گفته است.
رئیس فرهنگستان علوم در ادامه گفت: تاج فلسفه اولی آن چیزی است که فیلسوفان ما به نام الهیات به معنای خاص درباره آن فکر کرده اند. ارسطو آنچه را درباره عرض، جوهر و ... نوشته است الهیات نمی نامد. الهیات را به معنای خداشناسی گرفته است. اخلاف ارسطو هستند که الهیات به معنای اخص را تدوین می کنند که به نظرم قوام این الهیات حتی در پروکلوس نیست بلکه در فلسفه اسلامی هم وجود دارد.
وی در ادامه با پیشنهادی به دکتر عبدالکریمی گفت: استدعا می کنم که گفتگوی میان فلسفه قاره ای و فلسفه تحلیلی را که در کتاب آمده است به صورت یک کتاب مستقل در بیاورند. البته فلسفه قاره ای یعنی فلسفه تاریخی قاره اروپا، اما فلسفه تحلیلی ربطی به تاریخ ندارد. فلسفه تحلیلی دیگر زمان ندارد. مثلا کانت فیلسوف قرن ۱۸ است. امروز هم اگر کسی کانتی باشد مانعی ندارد اما علمش علم آموزشی است. علم کتابهای کانت آموزشی نیست بلکه کانت آموزگار تفکر است و همه کسانی که بعد از او آمده اند از او چیز یاد گرفته اند. این دو تا جایگاه و نسبتشان اگر در کشور ما معلوم بشود قدرشان هم معلوم می‌شود.
فایل صوتی این سخنرانی را در بالا می توانید بشنوید.
نظر شما