محسن دامادي، فيلمنامه‌نويس و كارگردان، در مورد معيارهاي حضور فيلم‌هاي خارجي‌زبان در اسكار به خبرنگار مهر مي‌گويد: "قاعدتاً هر فيلمي از هر كشوري كه در اين مراسم شركت مي‌كند بايد معرف فرهنگ و آداب و رسوم مردم آنجا باشد. در نتيجه آن سينمايي كه به نام سينماي ملي معروف است، در رويدادهاي بين‌المللي معرف حضور مردم ايران است."
دامادي در مورد انتخاب "كافه ترانزيت" به عنوان نماينده ايران در اسكار اين طور نظر مي‌دهد: "فيلم "كافه ترانزيت" سال گذشته در چند رشته جزو برگزيدكان من در جشن خانه سينماي ايران بود. اما تا جايي كه حضور ذهن دارم ضمن اينكه فيلم ويژگي‌هاي سينماي ايران را دارد، اما در كل نمي‌تواند معرف سينماي ايران باشد. البته بين فيلم هاي ايراني كه مي‌توانستند در اسكار حضور پيدا كنند، "كافه ترانزيت" جزو بهترين‌هاست."
اين فيلمنامه‌نويس درباره ويژگي بارز سينماي ايران در جهان مي گويد: "اساساً سينماي ايران از لحاظ تكنيك و ابزار و اجرا از سينماي روز جهان بسيار عقب است. بنابراين به نفع سينماي ماست كه با تكيه بر ابزار و تكنيك در هيچ رقابتي شركت نكند. سينماي ما با تكيه بر فرهنگ و مدنيت ايراني با چهره ديني و علاقمندي به تفكرات الهي در جشنواره‌هاي خارجي حضور دارد و معمولاً آن دسته از فيلم‌هاي ايراني كه بر پايه اخلاقگرايي و انسانيت باشند، بيشتر مورد توجه خارجي‌ها قرار مي‌گيرند."
دامادي در مورد ويژگي‌هاي "كافه ترانزيت" اضافه مي‌كند: "فيلم "كافه ترانزيت" هم مانند بقيه فيلم‌هاي سينماي ايران فيلمي ساده است و اگر تنوعي در آن وجود دارد، به داستان و شيوه روايتش مربوط مي‌شود. درباره اين شيوه روايت در زمان اكران و جشن خانه سينما بحث‌هاي زيادي بود. بعضي معتقد بودند داشتن نقطه نظر از كسي كه در موقعيت حضور ندارد، نادرست است. اما به نظر من اينطور نيست. چون سينما با ادبيات تفاوت دارد و همواره نگاه كارگردان و دوربين مي‌تواند جايگزين روايت اول شخص در داستان شود."
وي علت اين نكته را كه "كافه ترانزيت" را معرف كل سينماي ايران نمي‌داند، اينگونه توضيح مي‌دهد: "در اين فيلم بحث رقابت يك زن براي كار و مسابقه دادن با يك سنت غلط مطرح مي‌شود. اين مسئله ممكن است اينطور جا بيفتد كه اين موضوع در ايران عموميت دارد و هر زني كه همسرش را از دست مي‌دهد بايد با برادر شوهرش ازدواج كند و برادر شوهر هم اگر موفق نشود زن را مطيع كند، به زور متوسل مي‌شود. با اين نگاه گمان نمي‌كنم "كافه ترانزيت" نماينده خوبي براي فرهنگ ما باشد؛ هر چند فيلم مي‌تواند به ويژه در بخش آشپزخانه جذاب باشد."
دامادي پيش‌بيني خاصي درباره سرنوشت "كافه ترانزيت" در اسكار ندارد، به اين دليل كه: "اگر كسي بخواهد داوري عادلانه بكند بايد نسبت به همه فيلم‌ها اشراف داشته باشد كه من اين اشراف را ندارم. مضافاً گمان مي‌كنم به جهت موقعيت سياسي ـ اجتماعي و تبليغاتي كه عليه ايران در رسانه‌هاي خارجي است، تقريباً مانند يك شكست‌خورده به اسكار مي‌رويم، مگر اينكه اتفاقي ويژه بيفتد و داوري‌ها عادلانه‌تر و منصفانه‌تر باشد."
نظر شما