به گزارش خبرگزاري مهر، دفتر مطالعات اقتصادي اين مركز به تقاضاي احمد توكلي نماينده مردم تهران در مجلس، آثار و تغييرات نرخ تورم بر هزينه – درآمد خانوارهاي فقير و ثروتمند را مورد بررسي قرار داده است.
برهمين اساس، بار تورم در سالهاي 1382 – 1384 شاخص هزينه زندگي دهك‌هاي پايين را بيش از دهك‌هاي بالا متاثر نموده است و اگر چه اين تفاوت در سال‌هايي بسيار اندك بوده اما هميشه شاخص وزني هزينه زندگي دهك‌هاي پايين (با وزن سبد مصرفي ثابت و شاخص قيمت مختلف) بيش از دهك‌هاي ثروتمند بوده است.
در همين حال، كاهش نرخ تورم طي سالهاي 1382-1384 بيشتر به آزاد شدن و بهبود قدرت خريد خانوارهاي دهك پايين منجر شد، هر چند كه قدرت خريد دهك‌هاي بالا نيز با نسبت كمتري بهبود يافت.
دفتر مطالعات اقتصادي مركز پژوهش‌ها در ادامه با اشاره به بررسي به عمل آمده در مورد افزايش شاخص بهاي كالاها و خدمات طي سالهاي ياد شده (84-82) تاكيد كرده است: اين بررسي نشان مي‌دهد كاهش نرخ رشد تورم در گروه هزينه‌اي مسكن (اجاره‌بها و ساير هزينه‌هاي منزل مسكوني) و گروه خوراكي، نوشيدني و دخاني، موثرترين نقش را در كاهش بار توزيعي تورم بر گروه‌هاي فقير داشته و عمده اثر افزايش هزينه زندگي ناشي از تورم از طريق بخش مسكن و خوراك به اين گروه‌ها منتقل شده است.
از سوي ديگر، كاهش نرخ رشد شاخص قيمت‌ها در گروه حمل و نقل (غيرعمومي) و ارتباطات، بخشي از كالاها و لوازم (تجملي) منزل و بخشي از خدمات (تجملي) بهداشت و درمان بيشتر به افزايش قدرت خريد گروه‌هاي ثروتمند انجاميده و اعطاي يارانه در موارد سه‌گانه فوق، اثر توزيعي قابل توجهي بر گروه‌هاي فقير نداشته است.
نظر شما