دهمين برنامه از چهل و نهمين دوره برنامه فيلمخانه ملي ايران به نمايش فيلم "داغ خانواده هاليدي" اختصاص يافته است.
جوزف اچ . لوييس كارگرداني كم وبيش پركار بود كه آخرين فيلمش را با نام وحشت دريك شهر تگزاس در سال 1958 ساخت و داغ خانواده هاليدي فيلم ماقبل آخر او محسوب مي شود هر دو فيلم آخر لوييس وسترن هايي هستند كه بيش از كم با حال و هواي دوره وسترن هاي درجه B ساخته شدند اگر چه موقعي كه هر دو فيلم ساخته شدند مدت ها بود كه عمر ساختن وسترن هاي B به پايان رسيده بود اما آن چه از فيلم هاي موسوم به B به لوييس رسيده بود اختصاص بودجه اندك و قليل زمان فيلم برداري به حداقل ممكن بود كه البته لوييس با اتكا به حرفه اي گري خود وتجربه اي كه از ساختن فيلم هاي قبلي اش داشت سرو صورتي منسجم و پرحادثه و سرگرم كننده به فيلم هايش داده بود.
امتياز داغ هاليدي نه در حادثه پردازي بلكه در برانگيختن حس عاطفه وتعليق در بيننده پروردن شخصيت ها به ويژه كلانتر و پسرش و به طور كلي تصوير و چهره ي آدم هايي است كه قدرت مقابله با يك مامور ومجري قانون ضد قانون را درخود نمي بينند لوييس كوشش كرده تا در لحظه هايي ازفيلمش با تعليق و درون كاوي پاره اي از آدم ها داغ خانواده هاليدي را به اثري روان شناختي بدل سازد كه با توجه به دوره ي ساخته شدن فيلم كه مقارن با فعاليت كميته ي رديابي فعاليت هاي ضد آمريكاي و بگير و ببندهاي سينماگران در دوره سناتور مك كارتي در هاليوود است بسيار پرمعنا است مي توان در نظر آورد كه لوييس و فيلم نامه نويس هايش خواسته اند دراوج دوره سناتور مك كارتي ترس و واخوردگي مردم يك شهر را از كلانتري نشان بدهند كه خود جلوه اي از سناتور مك كارتي بود.
نظر شما