به گزارش خبرنگار مهر، شش تایی شدن استقلال از آن دست اتفاقات نیست که همیشه رخ بدهد و طبیعی باشد. شش تایی شدن استقلال آن هم در آسیا و مقابل یک تیم اماراتی اتفاقی نیست که به عنوان یک بازی ساده از یادها برود و باید حتما باید دلایل چنین تحقیری را بررسی کرد تا دوباره تکرار نشوند، این آب رفته را شاید بتوان به جوی برگرداند اما نه بدون بررسی، نه بدون باز کردن چشم ها، نه بدون نبش قبر این شکست تحقیر کننده.
بدترین خریدها و خواب زمستانی
اول: باید به عقب برگشت، آن روزها که افشارزاده تیم می بست، همان روزها که پرسپولیس هر چه خواست گرفت و استقلال در آن رقابت تنها کاوه رضایی را برد و در دیگر خریدهایش چنان چشم بازار را کورد کرد و چنان مصدوم و تمام شده خرید که در نیم فصل از بعضی از آنها خواهش کرد که از استقلال جدا بشوند و بروند و البته در حالی این کار را می کرد که نمی دانست در زمستان و پس از خواب زمستانی افتخاری برای پرداخت حقوق عادل شیحی به همین ها هم نیاز خواهد داشت. آن روزها رکورد خریدهای بد با خرید کنعانی زادگان و آرش افشین و بختیار رحمانی و جاج محمدی و... شکسته شد.
سرگیجه مدیریتی استقلال
دوم: دست به دست شدن استقلال در زمان وزارت گودرزی بسیار عجیب بود، تیم را افشارزاده بست اما به حکم گران بستن وسط فصل همان تیم را دادند به افتخاری! البته این وسط سه روز هم آقای حسنی خو مدیر بودند! در واقع تیم را کس دیگری بست اما کس دیگری مدیر شد و ادامه داد.
سوم: منصوریان انتخاب افتخاری نبود، حقیقتش را بخواهید انتخاب گودرزی هم نبود، منصوریان را افشارزاده انتخاب کرد.
عدم کارشناسی سلطانی فر
چهارم: وزیر عوض شد، وزیر جدید نسبت به محرومیت استقلال در نقل و انتقالات بی تفاوت ماند. سلطانی فر در واقع هیچ اقدامی نکرد، استقلال هم با جوان ها مقابل پدیده و سایپا و ... خوب نتیجه گرفت و با دفاع و ضد حمله پرسپولیس را هم برد اما تیمی که نتوانست در پنجره زمستانی برای آسیا مجهز شود باخت. نباخت، شش تایی شد. در واقع کارشناسی نکردن از درون وزارت هم در این شش گل تاثیر داشت.
بی توجهی به نورافکن
پنجم: موافقت با رفتن نورافکن به جام جهانی بزرگترین اشتباه استقلال بود. پرسپولیس حتی حاضر نشد بازیکنانش را به کی روش بدهد چون خودش اردوی تدارکاتی داشت. آنها جنگیدند و اردوی ارمنستان و امارات تیم ملی ایران را به هم ریختند تا خودشان بازیکنشان را به اردو ببرند. استقلال اما تمام سال نورافکن را نگاه کرد و قراردادش را تمدید نکرد تا نتواند مقابل خواسته این بازیکن برای رفتن به جام جهانی جوانان بایستد. بود و نبود نورافکن تفاوت استقلال در نیم فصل اول بود و نیم فصل دوم. اما کسی در باشگاه استقلال برای تمدید قرارداد نورافکن اقدامی نکرد و طبیعتا کسی هم نتوانست این بازیکن را برای مهمترین دیدار فصل در استقلال نگه دارد.
ششم: بی توجهی استقلال به اعتراض ها و اعتصاب ها.
اعضای هیات مدیره
هفتم: اعضای هیات مدیره به جای طرح مشکلات در درون جلسات این مشکلات را بیرون از جلسات و در رسانه ها مطرح می کردند. آنها هیچ نظارتی روی مربی و مدیر نداشتند و غالبا از مسائل استقلال خبر نداشتند. حتی جلسات هیات مدیره هم به درستی و منظم برگزار نشد و البته بعد از فوت منصور پورحیدری و استعفای جهانیان عملا هیات مدیره غیر قانونی هم شد.
هشتم: منصوریان بی دلیل به ترکیب برنده اش در تهران دست زد. او فقط باید فرشید اسماعیلی را جایگرین می کرد و بس اما همه چیز را به هم ریخت از یارگیری من تو من مگویان با عبدالرحمان که تیم را ده نفره کرده بود تا امید به ضد حمله بدون بازیکن سریع در ترکیب اولیه. منصوریان اشتباهاتش در آن شب شش تایی شدن تمامی نداشت.
نهم: کنترل از دست دادن بزرگانی چون رحمتی و حیدری درست جایی که به تجربه و فرماندهی آنها نیاز بود. در واقع استقلال ر زمین بزرگتر نداشت.
دهم: عمر عبدالرحمان « بدون شرح»
نظر شما