به گزارش خبرگزاري مهر، دكتر Ryuichi ueoka و همكارانش توانستند با مخلوط كردن نانوذرات مختلف و تركيب آنها با استفاده از امواج صوتي با فركانس بالا نانوذرات مركب فوق را بسازند. هنگامي كه اين نانو ذرات به سلول هاي سرطاني كشت داده شده اضافه شوند با غشاي سلول تومور تركيب مي شوند ولي در برابر سلول هاي عادي توانايي كمي براي تركيب و ادغام با آنها از خود نشان مي دهند.
تركيب نانوذرات با سلول هاي سرطاني اثر عميقي بر امكان ادامه حيات سلول دارد. به مدت كمي پس از تركيب، سلول شروع به توليد آنزيمي مي كند كه آغازگر مرگ برنامه ريزي شده سلول است. مقدار اين آنزيم در مدت يك تا دو ساعت به حداكثر مقدار خود ميرسد و سبب مرگ سلول مي شود.
بر اساس گزارش ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، اين مشاهدات نشان مي دهد كه استفاده از اين نانوذرات براي رهاسازي داروهاي ضد تومور مي تواند اثر كشندگي شديدي بر سلول هاي سرطاني تومور داشته باشد.

يكي از خواص غيرعادي سلول هاي سرطاني نرم بودن غشاي سلول آنها است كه استحكام كمتري نسبت به سلول هاي عادي دارند. به منظور استفاده از اين تفاوت و بهبود رهاسازي داروهاي ضدسرطان، گروهي از محققان دانشگاه Sojo ژاپن نوعي نانوذرات مركب پليمر- ليپيد سنتز كردند كه سلول هاي بدخيم را از سلول هاي سالم تشخيص مي دهند.
نظر شما