به گزارش خبرنگار مهر، نقاشی‌ها خواسته‌های کودکانند؛ با دیدن نقاشی‌های کودکان به خواسته‌های آنها پی برده می شود، چنانچه کودکی والدینش را دست در دست هم کشیده است، ولی در واقعیت این‌چنین نیست مثلا والدین آن کودک از هم جداشده‌اند یا دائماً باهم مشاجره دارند نشان از این است که کودک می‌خواهد والدینش همدیگر را دوست داشته باشند و بیشتر به هم محبت کنند. گاهی نیز کودک واقعیات را می‌کشد و می‌توان از نقاشی‌های او به واقعیاتی پی برد.
ممکن است وقتی از کودکی می‌خواهید راجع به نقاشی‌اش توضیح دهد بگوید این فلانی است که دارد من را می‌زند و بعد بفهمید که واقعیت این گونه است و کسی بچه شما را تنبیه بدنی کرده است. به هر حال نقاشی یکی از نمودهای عینی ذهن کودکان است که می‌توان از آنها چیزهای متفاوتی فهمید.
بر این اساس، در نمایشگاه «زیبایی شناسی و عکاسی هنرمندان کوچک» که به میزبانی نگارخانه سروناز شیراز برپاست افزون بر نقاشی هایی که روی دیوار قرار گرفته عکس های حاصل از نگاه نونهالان کودکستان مهستان مجموعه ای را پیش روی بیننده قرار گرفت که حاوی نگاه لطیلف و بی آلایش آنهاست.
با توجه به اینکه امروزه دانش در همه جا قابل دسترسی است و از آنجا که نگاه هر کودکی با کودک دیگر، حتی راجع به پدیده های عینی هم متفاوت است، جایز نیست هیچ آموزش مستقیمی، یا هیچ جواب آماده ای، در هیچ مسئله ای به کودکان داده شود؛ هدف آموزش در دنیای امروز، یاد دادن شیوه اندیشیدن به فرزندان است.
در این نمایشگاه که حاصل خلاقیت مربیان نقاشی است با الهام از آثار بزرگان نقاشی جهان روایتی نو از دنیای نقاشی کودکان خلق شده که برای هر بیننده ای در عین شباهت ها دارای تفاوت هایی است.
«شب پرستاره» یک تابلو نقاشی رنگ روغن است که در سال ۱۸۸۹ خلق شده است. این اثر نه تنها یکی از شاهکارهای "ونسان ون گوگ" به شمار می رود، بلکه به عنوان یکی از نمادهای هنر نوگرای اروپا هم شناخته می شود.
آسمان در شبی پوشیده شده با ابرهایی چرخ چرخان، ستارگانی فروزان و هلال درخشان ماه، پس زمینه رویاگونه این اثر را تشکیل می دهند. اگرچه در توصیف عناصر اثر به روشنی بزرگنمایی شده است اما به سادگی می توان با آنها عجین شد.
بدین خاطر است که گرچه آثار نمایشگاه زیبایی شناسی و عکاسی هنرمندان کوچک در نگارخانه سروناز در نگاه نخست ممکن است کپی برداری به نظر آید که هر هنرجوی نقاشی در ابتدا باید آن را پیموده تا در ادامه راه خلاقیت را از راه کشف و شهود بدست آورد اما نگاه این نقاشان کوچک هم صرفا نسخه برداری نیست و هر یک از این نقاشی ها تفاوت هایی هرچند ناچیز را با خود همراه ساخته اند.
مدیر نگارخانه سروناز پیرامون این نمایشگاه در گفت و گو با خبرنگار مهر می گوید: روح لطیف و پر احساس کودکان در آثاری که به وسیله هنر می آفرینند در عین سادگی نکاتی را به ما گوشزد می کنند که ممکن است از آثار بزرگان هنر هم برآورده نباشد.
هستی خالدی با اشاره به اینکه خلاقیت یکی از ویژگی های فطری انسان، و پایه و اساس تمام دانش ها و عامل کلیدی پیشرفت های بشری است افزود: مهمترین نقش والدین، پرورش توانایی خلاقیت فرزندان است و هنر با تنوع بسیار، در بین سایر آموزش ها، بیشترین زمینه ی پرورش خلاقیت را ایجاد می کند.
این فعال فرهنگی و هنری با توجه به اینکه امروزه دانش در همه جا قابل دسترسی است و از آنجا که نگاه هر کودکی با کودک دیگر، حتی راجع به پدیده های عینی هم متفاوت است، یادآور شد: جایز نیست هیچ آموزش مستقیمی، یا هیچ جواب آماده ای، در هیچ مسئله ای به کودکان داده شود؛ هدف آموزش در دنیای امروز، یاد دادن شیوه اندیشیدن به فرزندان است.
نمایشگاه زیبایی شناسی و عکاسی هنرمندان کوچک در طول برپایی خانواده ها و علاقه مندان بسیاری را با روح هنر پاک نونهال آشنا ساخت و در این بین رنگها و ترکیب بندی های خلاقانه هنرمندان کوچک چه در نقاشی ها در عین حال در کادرهای عکاسی هم هر بیننده را مسحور جادوی نگاه کودکان می کند.
این درحالیست که دریا نیکوپور یکی از کودکانی که در نمایشگاه زیبایی شناسی و عکاسی هنرمندان کوچک با نقاشی «آسمان پرستاره» در کنار دیگر همسالان خود قرار گرفته به خبرنگار مهر می گوید: نقاشی را دوست دارم و همیشه با دوستانم در مهد کودک نقاشی می کنم.
او که با همراه پدر و مادر خود به این نمایشگاه آمده با دیدن فضای نمایشگاه و نقاشی های دوستان و هم سن و سالهای خود سر از پا نمی شناسد و درباره هریک از تابلوها به پدر و مادرش توضیح می دهد و شیوه نقاشی کردن خود و دوستانش را تشریح می کند.
این دختربچه که در آستانه ۶ سالگی قرار دارد و مهرماه امسال پای به دبستان می گذارد می گوید: در مهد کودک در کنار تمرین های نقاشی، بازی های گروهی، شطرنج و زبان خارجی هم یاد می گیرم.
به گزارش خبرنگار مهر، در نگارخانه سروناز همزمان با نمایشگاه زیبایی شناسی و عکاسی هنرمندان کوچک، سه شنبه شب به رسم هفتگی این گالری میز «بوکتاب» هم برپا بود که مراجعه کنندگان می توانند کتاب به امانت دریافت کرده و پس از مطالعه بازگردانند.
نظر شما