حسين قناعت درباره شرايط اكران فيلمهاي كودك و نوجوان به خبرنگار مهر گفت: "مشخص است نه تنها سينماي كودك بلكه سينماي بزرگسال هم در اكران با مشكل مواجه است. دو سه سالي است سينمادارها هم در انتخاب فيلمها دخيل هستند و روابطي بر اكران حاكم شده كه من و ساير دوستاني كه در اين حيطه كار ميكنيم از آن سر درنميآوريم. مسير دشوار و پيچيده اي كه فقط تهيه كنندگان ميتوانند توضيحش بدهند."
وي با اشاره به آمار تقريبي اكران فيلم كودك در چند سال اخير ادامه داد: "فكر نميكنم از سه سال قبل تا امروز جمعاً بيش از شش فيلم كودك اكران شده باشد. فيلم "روز كارنامه" مسعود كرامتي كه با تبليغات بسيار كم اكران شد، "مرباي شيرين" و "من بنلادن نيستم" و ... سينماي كودك با اين تعداد فيلمي كه در عرض سه سال در سينماي ايران اكران ميشود، مفهوم ندارد. چون در حال حاضر با توجه به اين كميت، چيزي به نام سينماي كودك نداريم."
كارگردان "ماجراهاي اينترنتي" درباره تقسيمبندي فيلم "براي كودك" و "درباره كودك" هم گفت: "فيلم "براي كودك" براي مخاطب كودك است. اما فيلم "درباره كودك" در واقع براي اين است كه به پدر و مادرها آموزش رفتار و برخورد با كودكانشان را بدهد و در ژانر كودك نميگنجد. به تعريف من فيلم كودك بايد فقط براي لذت بردن كودكان ساخته شود نه انتقال مفاهيم سياسي و ... "
قناعت تفكر حاكم بر سينماي كودك و نوجوان را متأثر از نگاه حاكم بر اين سينما قبل و بعد از انقلاب دانست و افزود: "اين نگاه كه سعي كنيم كودكان فهيم، باشعور، اجتماعي و سياسي تربيت كنيم ديگر كافي است. من خودم جزو كساني هستم كه كودكي و نوجواني نكردم. چون در13 سالگي من انقلاب و در 15 سالگي جنگ شد. بگذاريم كودكان تا وقتي كوچك هستند كودكي كنند و سرگرم شوند و ما هم از سرگرم كردن آنها لذت ببريم. فيلم هاي كودك سراسر جهان، انيميشن و ... همه كودكان را سرگرم ميكنند."
قناعت قهر مخاطب كودك از سينماي كودك و نوجوان را به مضمون مرتبط ندانست و ادامه داد: "اصلاً فيلمي اكران نميشود كه مخاطب آن را ببيند و در موردش قضاوت كند. كودكان را بايد پدر و مادرها به سينما ببرند كه در حال حاضر با توجه به شرايط اقتصادي، ترافيك، در دسترس بودن فيلم هاي روز در سينماي خانگي و ... اين اتفاق كمتر مي افتد. اين مسائل به طور كلي روي سينمارفتن مردم تأثير گذاشته است."
كارگردان "من و نگين دات كام" در مورد راهكار حمايت و همكاري وزارت آموزش و پرورش از سينماي كودك هم گفت: "در جشنواره رشد من با معاون وزير صحبت كردم و ايشان گفت آماده همه نوع همكاري است. اما در ادامه اتفاقي نيفتاد و سه سال از اين صحبتها گذشته است. اگر اين هماهنگي ها انجام ميشد و فقط دانشآموزان كل كشور از فيلمهاي كودك ديدن ميكردند، اين فيلمها اكران داشتند و فروش هم ميكردند. اما مي بينيم كه عملاً سه سال است منتظر اكران "من و نگين دات كام" هستم."
سيروس حسنپور هم درباره سهم اندك سينماي كودك و نوجوان از اكران يك سال سينماي ايران به خبرنگار مهر گفت: "قبول دارم اين سهم ناچيز است و ميتواند بيش از اين باشد. مانند بسياري از فيلمهائي كه به فاصله شش ماه از توليد و ساخت به اكران عمومي درميآيند."
كارگردان "قطار كودكي" با اشاره به اينكه سينماي كودك بسيار مهجور است، افزود: "به هر حال سينما چرخه اي دارد كه يك طرف آن سينماداران هستند كه به گيشه و برگشت سرمايه فكر ميكنند و اين طبيعي است. در نظر گرفتن سينماهائي مختص نمايش فيلمهاي كودك كه دغدغه سود و زيان و بازگشت سرمايه را هم نداشته باشند، سالهاي گذشته اتفاق ميافتاد و سينماهاي مخصوص نمايش فيلم كودك داشتيم. ولي متأسفانه امروز همان سينماها فيلمهاي تجاري و گيشه پخش ميكنند."
راه حل ديگري كه كارگردان "دهقان فداكار" براي دوام و بقاء سينماي كودك ارائه كرده، مشاركت وزارت آموزش و پرورش در اين امر است. حسنپور در اين مورد هم گفت: "اين وزارتخانه ميتواند با برنامهريزي دانشآموزان سراسر كشور را به تماشاي فيلمهاي خودشان تشويق كند. كاري كه يكبار در سالهاي گذشته انجام شد ولي ادامه پيدا نكرد و متوقف شد."
كارگردان "تصميم كبري" درباره عملكرد بنياد سينمائي فارابي در حمايت از سينماي كودك و نوجوان گفت: "بنياد فارابي در مجموع نگاهي مثبت به ماجرا دارد و نقش حمايتي خود را حفظ كرده است. من هم در كار قبلي و هم در كار بعديام همواره از حمايتهاي اين بنياد برخوردار بودهام و فكر نميكنم مشكل در اينجا باشد."
حسنپور در پايان درباره تعاريف فيلم "براي كودك" و "درباره كودك" به اين نكته اشاره كرد: "فيلم كودك سفارشي نيست و هر كس بر اساس اندوخته و ذهنيت خودش سراغ اين سينما ميرود. البته اگر فضا براي فيلم "براي كودك" باز شود، در حوزههائي مانند عروسكي، تخيلي و ... اين مشكل تا حد زيادي حل ميشود. مانند سينماي كودك در سراسر جهان. سينماي كودك همه اين گروهها را دربر ميگيرد."
نظر شما