خبرگزاری مهر - گروه استانها: فهیمه محمدی*: سن ۳ تا ۶ سالگی دوره بسیار حساس و مهمی در شکل گیری شخصیت هر انسانی است و در این سن غالب کودکان در مهد های کودک به سر می برند بنابراین پایه شخصیت اجتماعی کودک در مهد کودک‌ها شکل می‌گیرد.
نوع تجربه هایی که کودک در دوره پیش از دبستان در محیط خانه و مهد کودک بدست می آورد عامل مهمی در سازگاری او در محیط مدرسه و ملاک مهمی در پیش بینی نحوه رفتار کودک در محیط مدرسه است.
اگر کودک محبوب پدر، مادر و مربی باشد، اعتماد بنفسی در کودک به وجود می آید که در نتیجه داشتن این اعتماد به نفس می تواند با جرات تجربیات جدید دیگر نیز بدست آورده و بدون ترس و هیجان منفی دنیای پیش روی خود را کشف کند.
اعتماد به نفس زمانی به وجود می آید که کودک در شرایطی که نیاز به حمایت و توجه پدر و مادر دارد از آن بهره مند شود.
عکس این حالت نیز صادق است و اگر کودک بیش ازحد مورد حمایت و توجه قرار گیرد و والدین نیاز کودک به استقلال و اعتماد به نفس را نادیده بگیرند، هنگامیکه کودک وارد اجتماعی بزرگتر و خارج از خانواده شود، در مقابل عدم توجه و احیانا بی مهری معلم یا اطرافیان و همسالانش احساس سرخوردگی و شکست می کند و همین امر در او ترس به وجود می آورد.
ترس از اینکه اگر بخواهد زمانی خود را مطرح کرده و مرکز توجه قرار گیرد، مورد پذیرش اطرافیان واقع نشده و در این صورت توانایی برقراری ارتباط با دیگران را نداشته و احساس امنیت خاطر نمی کند که درنتیجه شاهد ناسازگاری او خواهیم بود.
این مسئله در تمام ابعاد زندگی کودک تاثیر منفی خواهد داشت چراکه کودک با داشتن اعتماد به نفس می تواند خواسته و نیازهای خود را در قالب کلمات، متناسب با محتوای کلامی، هیجانی و زبان بدن مطرح کند و از اینکه بخواهد سئوال کند خجالت نکشد و مهمتر از همه اینکه هر مطلبی را و هر نظری را به راحتی قبول نکند و آن را به چالش بکشد و با دید نقادانه به آن نگاه کند.
بر فرض مثال اگر دوستان و اطرافیان داستان یا مطلبی را مطرح می کنند براحتی آن را قبول یا رد نکند و با پرسش های مختلف آن را نقد کند.
در واقع نقد کردن یک مهارت است و نتیجه آن برای کودک این است که از کنار هر مسئله ای به سادگی رد نشود.
همین امر باعث می شود در حوزه تحصیل نیز با دید نقادانه مطالب را مطالعه کند که در این صورت مطالب، بیشتر برای کودک قابل درک و یادگیری است و بطور کل انتقاد کردن از مطلب باعث می شود ذهن فعال شود.
وقتی کودک اعتماد به نفس دارد و احساس کفایت می کند خطرجویی کرده و در کارهایش خلاقیت نشان می دهد و در اثر خلاقیت و کارهای منحصر به فرد خویش مورد تایید والدین، معلم و اطرافیان قرارگرفته و این تایید باز هم باعث اعتماد به نفس می شود.
کودکی که اعتماد به نفس پایینی دارد از اینکه مرتکب اشتباهی شود واهمه داشته و ترس از این دارد که مورد تایید دیگران قرار نگیرد لذا کمتر به خطا و آزمایش دست می زند و در نتیجه اینکه اعتماد به نفس یک نیرو و انرژی در جهت شکوفایی در کودک بوجود می آورد.
*کارشناس امور اجتماعی(کارشناس مهدهای کودک) اداره بهزیستی شهرستان رزن
نظر شما