کمک رسانی در آیین هندو به دلیل ارتقای جایگاه حاکمان صورت می گیرد

به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه شعبده شوم رادیو گفت و گو با موضوع بررسی ادیان نوظهور و فرقه انحرافی هندوئیسم، با حضور حجت الاسلام محمدرسول ایمانی (عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی) و سیداکبر حسینی قلعه بهمن (عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)) روی آنتن رفت.

در این برنامه سیداکبر حسینی قلعه بهمن با اشاره به سبک زندگی امیرالمومنین(ع)، گفت: امیرالمومنین(ع) همواره سبک و روند زندگی خویش را با روال زندگی مستمندان دوران خود یکسان کرده و تنظیم می کردند، به طوری که بدون در نظر گرفتن جایگاه خلافت نوع زندگی مستمندان را پیش می گرفتند.

وی همچنین در خصوص فرهنگ سنتی افراد هندو، اضافه کرد: زندگی حاکمان و جنگ آورانِ هندو بر اساس فرهنگ سنتی هندو با دارایی و ثروت های دنیوی آمیخته شده است.

عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به فاصله ی طبقاتی در زندگی هندویان، توضیح داد: فاصله ی ایجاد شده در بین افراد مختلف هندو سبب گسست اجتماعی این افراد شده است، به طوری که فرد فقیر به هیچ عنوان نمی تواند وارد زندگی افراد ثروتمند شود.

وی همچنین در ادامه افزود: یاری رساندن به فقرا در آیین هندو فقط به دلیل ارتقای کرامت فرد ثروتمند صورت می گیرد، در حالی که در پروسه ی کمک و یاری رسانی شخص فقیر و تهی دست مورد توجه و دستگیری نیست.

سیداکبر حسینی قلعه بهمن با اشاره به این که یاری رساندن به مستمندان یکی از نشانه های بارز فرد مومن و مسلمان است، اظهار داشت: آیین هندو به سالمندان هندویی همواره توجه ویژه ای دارد، به طوری که افراد در سنین پیری به جایگاه ریاست خانواده درآمده و نسل های بعد از خود را هدایت می کنند.

در ادامه ی برنامه حجت الاسلام دکتر محمدرسول ایمانی با اشاره به انجمن های خیریه ی هندویان، گفت: با وجود بسیاری از موسسات و انجمن های خیریه در کشور هندوستان، مطالب و اصول فرقه ی هندو تاکید و ترغیب زیادی به موضوع یاری رساندن و کمک رسانی ندارد.

وی با بیان این که نیت موجود در فکر افراد فعل مورد نظر را وارد دایره ی ارزش و اخلاق می کند، عنوان کرد: در آیین هندو کمک رسانی به فقرا فقط به دلیل ارتقای جایگاه فرد امدادرسان صورت می گیرد، به طوری که فرد امدادگر با کمک به فقرا در تلاش است تا جایگاه دنیوی خود را در دنیای بعدی ارتقا دهد.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی همچنین در ادامه اضافه کرد: حالت رنج و مصیبت فرد مستمند و فقیر در آیین هندو مورد توجه فرد امدادگر قرار نمی گیرد؛ در حالی که بر اساس آموزه های دین اسلام دقت به رنج و مشکلات فرد فقیر از اولویت های امدادرسانی به حساب می آید.

وی با بیان این که بخشی عمده ای از آیین هندو همواره درگیر خرافات وارداتی است، اظهار داشت: برخی از مظاهر آیین هندو مانند کمک به افراد معلول و آسیب دیده از جمله ویژگی های خوب و مطلوب این آیین به شمار می آید.‌ در حالی که برخی از این کمک رسانی ها همواره با خرافات بسیاری همراه است.