به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید احمد محیط طباطبایی، رییس ایکوم ایران و مشاور ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در مراسم یادبود و بزرگداشت بتول احمدی، مدیر سابق موزه رضا عباسی که به همت موزه رضا عباسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، کمیته ملی موزه های ایران (ایکوم) برگزار شد، با اعلام این خبر گفت: درگذشت هر شخصیتی که در عرصه فرهنگی مانند الماس کار کرده و از خودش یادگار بر جای می گذارد، بسیار سخت و دشوار است.
او با اشاره به این که موزه رضا عباسی به عنوان یک جایگاه فرهنگی بسیار شاخص دوران های مختلفی را تاکنون سپری کرده است؛ گفت: این موزه در ۴ دهه گذشته جایگاه بسیبار خاصی را در عرصه فرهنگ و موزه داری کشور ما داشته است.
رییس ایکوم ایران با اشاره به نخستین آموزش هایش در موزه رضا عباسی از زنده یاد احمدی به عنوان نخستین معلم در زمینه موزه داری نام برد و در ادامه به دوران دانشجویی خود اشاره کر د و گفت: من برای نخستین فعالیت ها و آموزش هایم در موزه را برای نخستین بار از موزه رضا عباسی آغاز کردم و خانم احمدی، معوان وقت موزه، نخستین معلم من در عرصه بود.
او افزود: خانم احمدی در بیش از ۳۰ سال فعالیت خود همیشه در موزه رضا عباسی فعال بود و در پست ها و جایگاه های مختلف اعم از کتابخانه، معاونت و ریاست، همواره مشوق و پشتیبان سایر اعضا بود.
محیط طباطبایی افزود: موزه رضا عباسی به ویژه در دهه ۶۰ با وجود خانم احمدی به محلی برای آموزش و تعامل و تبادل اطلاعات در حوزه تاریخ هنر و باستان شناسی تبدیل شده بود.
او اظهار داشت: زمانی که هنوز موزه ملی و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری شکل نگرفته بود، حوزه حفاظت به همت دکتر وطن دوست و همکارانشان در این موزه ایجاد شد.
به گفته طباطبایی، در دهه ۶۰و اواخر دهه ۵۰ اقدامات در خور توجهی در موزه رضا عباسی انجام شد و آن زمانی است که خانم احمدی به عنوان یکی از افراد مهم در این موزه فعال بود.
او افزود: انسان های تاثیر گذار و مهم، افرادی هستند که بیشتر درباره کارهای آنها صحبت می شود و بتول احمدی هم انسانی بود که می توان درباره کارهای او سخن گفت.
احمدی با دلش کار می کرد
سید محمد بهشتی، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، گفت: پدرم مردم دنیا را به دو گروه تقسیم می کرد و معتقد بود برخی از مردم کارها را با دست و برخی با دل انجام می دهند.
وی افزود: خانم احمدی کارها را با دلش انجام می داد و به همین دلیل کیفیت کارهای او در یاد همه مانده و دچار روزمرگی نشده است .
بهشتی تاکید کرد: وقتی کاری با دل انجام شود ارزش ها و خاطره ها آن باقی می ماند و در زندگی دیگران تداوم پیدا می کند.
او با تاکید بر این نکته که افرادی که با دل کار می کنند هرگز نمی میرند، گفت: اعتبار انسان فقط به وجه جسمانی نیست چرا که در این صورت فرقی بین انسان با سنگ و کوه نیست بنابراین تفاوت انسان با سایر چیزها، عامل تداوم است و این تداوم مختص افرادی است که کارها را با دل انجام می دهند.
بهشتی ضمن ابراز تاسف برای از دست دادن خانم احمدی گفت: حیات خانم احمدی بنا بر ارزشی که حیات انسان دارد، همچنان در وجود افرادی که با او مونس بوده اند، تداوم دارد.
کار با اخلاص، ماندگار خواهد بود
در ادامه رجبعلی خسروآبادی، مدیرکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان تهران با ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: معمولا انسان ها را به دو گونه می توان شناخت؛ به صورت رو در رو و ارتباط حضوری و یا از روی آثار، آیات، نتایج و نقل قول هایی که درباره آنها می شود.
او در ادامه افزود: متاسفانه من خانم احمدی را از نزدیک نمی شناختم و شناخت من با توجه آثار و نقل قول هایی است که در باره ایشان شنیده ام و همه این نشانه ها حاکی است که او آدم بزرگی بوده است.
وی خانم احمدی را فردی تاثیرگذار و بااخلاص دانست و گفت: اگر کاری با اخلاص و اخلاق انجام شود، ماندگار خواهد شد.
نگاه مادرانه احمدی به میراث فرهنگی
رسول وطندوست، رییس سابق پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی دیگر سخنران مراسم، نگاه بتول احمدی را به موزه و میراث فرهنگی خاص دانست و گفت: زنده یاد مهندس شیرازی نگاهی پدرانه به میراث فرهنگی داشت و نگاه بتول احمدی به این حوزه مادرانه بود.
او افزود: خانم احمدی به جز دانش و پشتکار و کارکردن، نسبتی خاص با موزه داشت که در کمتر انسانی وجود دارد چرا که او به همه چیز این موزه دلبستگی داشت.
او گفت: اگرچه بتول احمدی امروز در بین ما نیست اما وجود و ارزش های وجودی او در بین ماست و با ذهنیت، اندیشه، اثرگذاری و عشقش به میراث همیشه زنده است و موزه رضا عباسی نامش با خانم احمدی حک شده است.
احمدی به مانند یک فیلسوف
فرامرز رنجبر، مدیر فعلی موزه رضا عباسی، معرفی فکر و آموختن چگونگی فکر کردن را از مشخصه های فیلسوف عنوان کرد و گفت: بتول احمدی هم یاد داد که چطور باید در عرصه موزه داری فکر کنیم و هم خودش در حوزه مدیریت موزه عمل کرد.
در ادامه مراسم فاطمی، کارشناس موزه با اشاره به این که میراث بتول احمدی جز خدمت نبود گفت: بی شک تاریخ این سرزمین زنانی این چنین سترگ را می ستاید و ارج می نهد، زنانی که ایران برازنده پیکرشان است، زنانی که میراث دار فرهنگمان بودند تا ایران همچنان ایران باشد و سربلند.
در ادامه یدالله کابلی، استاد خوشنویسی از خانم احمدی به عنوان سمبل جدیت، مهربانی و ایثار یاد کرد و گفت: او به رغم همه سختی های موجود در کار، همواره روح آرامش و پاکی داشت.
او با اشاره به فعالیت ها و حمایت های خانم احمدی از هنرمندان معاصر گفت: او منشوری چند وجهی بود که هر وجهش مسولیتی در موزه بود.
منیر دارایی، مدیر موزه هنرهای ملی با اشاره به مسایل و مشکلاتی که سد راه بتول احمدی در زمان فعالیتش بود گفت: او ساعت ها با شوق در موزه رضا عباسی کار می کرد و امروز تک تک دیوارها و آثار موزه رضا عباسی او را فریاد می زنند.
او افزود: ای کاش این مراسم و بزرگداشت در زمان حیات او برگزار شده و از او تقدیر می شد.
اصلیان مدیر سابق موزه رضا عباسی، بتول احمدی را یکی از افراد دلسوز برای این موزه دانست و گفت: او با درایت خود مسایل و مشکلات را حل می کرد.
او به چاپ اولین دوره مجله موزه ها در موزه رضا عباسی اشاره کرد.
نظر شما