خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: هفتمین دور مذاکرات صلح سوریه امروز (دوشنبه ۱۰ ژوئیه / ۱۹ تیرماه) در ژنو با میانجیگری استفان دی میستورا، نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه آغاز می‌شود.
این مذاکرات یک روز پس از برقراری آتش‌بس در جنوب‌غرب سوریه برگزار می‌شود. شش دور مذاکرات نمایندگان دولت سوریه و مخالفان مسلح تاکنون نتیجه ملموسی در پی نداشته است و آخرین دور این مذاکرات ۱۹ ماه می برگزار شد اما بدون هرگونه نتیجه‌ای پایان یافت.
مهمترین مانع در این مذاکرات، آینده سیاسی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه است. مخالفان خواهان کناره گیری او و تنظیم آینده سوریه بدون اسد هستند، اما نمایندگان دولت سوریه با هر نوع مذاکره درباره سرنوشت اسد مخالفت می‌کنند و روسیه و ایران از این موضع نمایندگان حکومت اسد حمایت می‌کنند.
تداوم آتش‌بس در جنوب‌غرب سوریه
آتش‌بس جدید پس از دیدار اخیر «ولادیمیر پوتین» و «دونالد ترامپ» روسای جمهوری روسیه و آمریکا حاصل شد. این دو روز جمعه در حاشیه نشست گروه بیست در هامبورگ آلمان با یکدیگر دیدار کردند.
پس از این دیدار، رکس تیلرسون و سرگئی لاوروف وزیران خارجه دو کشور جزئیات توافق آتش بس را اعلام کردند. این آتش‌بس که از ظهر دیروز یکشنبه آغاز شد، مناطق درعا، سویدا و قنیطره در جنوب غرب سوریه و در نزدیکی مرز اردن را در برمی‌گیرد.
رامی عبدالرحمن، مدیر گروه «دیدبان حقوق بشر سوریه» که مرکز آن در لندن است، تایید کرده که آتش‌بس برقرارشده در جنوب‌غرب سوریه به رغم وقوع برخی تیراندازی‌ها، رعایت شده است.
درعا و سویدا نزدیک مرزهای اردن و قنیطره نزدیک بلندی‌های جولان است که در کنترل اسرائیل قرار دارد. بخش‌هایی از این مناطق در کنترل مخالفان مسلح سوریه است و در بخش‌هایی نیز نیروهای ایرانی، حزب‌الله لبنان و نیروهای دولتی سوریه حضور دارند. این منطقه هم برای ایران و هم برای اسرائیل از اهمیت زیادی برخوردار است. ادعا می‌شود نیروهای ایرانی در صدد هستند که با حمایت حزب‌الله لبنان و شبه‌نظامیان عراق با گسترش حضور خود در این مناطق، یک کریدور زمینی بین ایران، عراق، سوریه و لبنان ایجاد کنند.
برخی تحلیلگران می‌گویند توافق روسیه و آمریکا برای برقراری آتش‌بس در جنوب‌غرب سوریه، با هدف دور کردن ایران و نیروهای حزب‌الله لبنان از این سه استان سوریه صورت گرفته است.
در دو روز گذشته گزارش‌هایی منتشر شد که در آنها گفته می‌شد آمریکا و روسیه درباره آینده سوریه که متضمن بقای اسد، کنترل مرزهای سوریه و دور کردن ایران از این کشور است، به توافق رسیده‌اند.
لابی برای خارج کردن ایران از سوریه
رژیم صهیونیستی مدتها است که به دنبال محدود کردن نیروهای مقاومت در سوریه است. در همین رابطه از چند ماه قبل با مطرح کردن موضوعی همچون برافراشته شدن پرچم ایران در نزدیکی مرزهای اسرائیل و یا آماده شدن مسیر زمینی از ایران تا لبنان، سعی کرده تا با مظلوم نمایی کشورهای غربی را با خود همراه کند.
در همین رابطه چندی قبل روزنامه جروزالیم پست به نقل از روزنامه کویتی «الرای» گزارش داده بود که اسرائیل با روسیه و آمریکا بر سر خروج نیروهای ایران از سوریه به توافق رسیده است. بر اساس گزارش این روزنامه، بنیامین نتانیاهو در جریان دیدارها و گفتگوهای خود با ترامپ و پوتین، نظر مساعد آنها را در زمینه الزام خروج نیروهای ایران از سوریه جلب کرده است.
نگرانی از تحولی استراتژیک
محافل رسمی رژیم صهیونیستی اخیرا از «تحولی با اهمیت ژئواستراتژیک» که با تصرف روستای «التنف» به دست ارتش سوریه مرتبط است خبر داده بودند. ارتش سوریه مدتی پیش کنترل روستای التنف در مثلث مرزی میان سوریه، عراق و اردن را به دست گرفت.
در آغاز ماه ژوئن سال جاری (۲۰۱۷) نیروهای مردمی عراق موسوم به حشد شعبی که حدود ۱۰۰ هزار نیرو در اختیار دارد، به آن سوی مرزهای عراق رسیدند. مقامات اسرائیلی می‌گویند، با این تحول، ایران به «رؤیای دست یافتن به مسیر زمینی رسیدن به دریای مدیترانه» نزدیک شده و می‌تواند از این پس نه تنها از راه دریا یا از طریق فرودگاه دمشق، بلکه از مسیر زمینی نیز برای حزب‌الله لبنان موشک و سلاح بفرستد.
صهیونیست ها در این رابطه به اظهارات دبیر کل حزب الله لبنان نیز اشاره کرده و می نویسند: سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان، به پیامد دیگری هم اشاره کرده است. او روز ۲۲ ژوئن (اول تیر) اسرائیل را تهدید کرده و گفته بود، جنگ اسرائیل علیه سوریه یا لبنان، می‌تواند هزاران یا حتی صدها هزار رزمنده را از کل جهان عرب و دنیای اسلام، از ایران، عراق و یمن، به مبارزه بکشاند.
این وضعیت درحالی است که جنبش مقاومت اسلامی «النجباء» عراق، از تشکیل «سپاه آزادسازی جولان» خبر داده بود. نیروهای تندرو اسرائیلی تشکیل چنین سپاهی را به‌مثابه تهدیدی حیاتی برای رژیم صهیونیستی ارزیابی کرده‌اند.
بلندی‌های جولان از منظر نظامی از اهمیتی استراتژیک برخوردار است. این بلندی هم ناظر بر مناطق شمالی اسرائیل است و هم تا پایتخت سوریه فاصله چندانی ندارند. اسرائیل به واسطه اهمیت نظامی این منطقه، در جریان جنگ سال ۱۹۶۷ بخش‌بزرگی از آن را به تصرف خود درآورد. موضوعی که همواره باعث درگیری نظامی بین دو کشور سوریه و اسرائیل شده است.
نظر شما