به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله رمضانی در خطبه های نماز جمعه این هفته هامبورگ که مصادف با حضور سران قدرت های اقتصادی جهان موسوم به گروه G۲۰ بود، با اشاره به لزوم طرح مباحث ضروری در عرصه بین الملل در این نوع اجلاس ها اظهار داشت: ای کاش سران کشورهای دنیا که در آلمان و در همین هامبورگ جلسه دارند و از ۲۰ کشور ثروتمند و قدرتمند دنیا گردهم می آیند، به بررسی راهکارهای واقعی و عملی مبارزه با تروریسم، افراطی گری و خشونت گرایی می پرداختند.
ای کاش در اجلاس به پاسخ این پرسش می پرداختند که چرا باید از ابتدای سال میلادی۲۰۱۷ تاکنون بیش از ۲۰۰۰ پناهجو در آبهای مدیترانه غرق شوند؟
ای کاش در اجلاس گروه G۲۰ از آوارگی کودکان و زنان در دنیا سخن به میان می آمد و برای آنان فکری می شد.
ای کاش در این جلسات مصوّب می کردند، همه کشورها باید از داشتن سلاح هسته ای ممنوع باشند و حتی آنها که سلاح هسته ای دارند موظف به نابود کردن تسلیحات هسته ای خود هستند.
ای کاش در این جلسات مصوّب می کردند که باید جلوی هر نوع اشغالگری در هر جای دنیا گرفته شود.
ای کاش مصوّب می شد، کشتار جمعی، ترور و اعمال خشونت به هر شکل ممنوع بوده و کسانی که این فکر را ترویج می دهند و آنان که با انعقاد قراردادهای تسلیحاتی و با نشان دادن چراغ سبز، از این افکار حمایت می کنند، باید تحت تعقیب قضایی قرار گیرند.
ای کاش برای کسانی که در مسیر افراطی گری هستند و دنیا را به رعب و وحشت انداخته اند چنان مجازات هایی تصویب می شد که کسی جرأت نکند چنین فکری به ذهنش خطور کند.
ای کاش در جمع بندی خود به این نکته اشاره می کردند که سرنوشت هر کشوری را ملّت آن کشور باید تعیین نماید.
ای کاش این سران بیش از پیش به فکر انسان ها، به فکر عدالت، به فکر معنویت و به فکر هدایت نسل امروز بودند و حقوق انسان ها را به معنای واقعی و عملی و بدون شعار پیگیری می کردند.
ای کاش برای رفع فقر که در نتیجه آن هر روز بسیاری از گرسنگان در حال مرگ هستند، چاره ای می اندیشیدند.
رئیس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگ های شیعه در بخشی دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که بر اساس آمارهای رسمی امروزه بیش از یک میلیارد کودک در ۳۸ منطقه جنگ زده در دنیا از شدت خشونت و آثار آن رنج می برند، افزود: متاسفانه شرائطی به وجود آمده که عدّه ای بی مهابا و بدون نگرانی از هرگونه برخورد نهادهای قانونی بین المللی، انسان های زیادی به ویژه کودکان و زنان را مورد تهدید، خشونت، زورگویی، حیله، فریب و سوء استفاده قرار می دهند. به راستی آیا نباید این نوع مسائل را مورد توجه قرار داد و یک فکر اساسی برای حل این نوع معضلات بشری نمود؟ چرا باید زیرساختهای کشورهایی چون افغانستان، عراق، سوریه، یمن، لیبی، سومالی و ... خراب شود و میلیون ها انسان بی گناه، آنچنان آواره شهرها و کشورهای بیگانه شوند که دل هر انسانی از دیدن چنین صحنه هایی به درد آید؛ گرچه رؤسا و مدیران سازمان های پر طمطراق حقوق بشر بر صندلی های خود نشسته و این همه ظلم و ستم را فقط نظاره می کنند و گاهی برای حفظ جایگاه خود، گزارش های ناقصی هم ارائه می کنند تا به سهل انگاری متهم نشوند و گاهی هم تنها با اظهار نگرانی بر این همه جنایتها سرپوش می گذارند.
امام و مدیر مرکز هامبورگ در بخش دیگری از سخنان خود، تصویب قانون حمایت از همجنس گرایان در پارلمان آلمان را مورد انتقاد قرار داد و افزود: بی شک قانون ازدواج همجنس گرایان بر خلاف صریح شرایع آسمانی و ادیان ابراهیمی بوده و برخلاف اخلاق و عفت عمومی و بلکه برخلاف طبیعت انسانی دانسته می شود. بدون شک تصویب چنین قوانینی، ستون خانواده ها را بیش از گذشته به لرزه درآورده و به تدریج زمینه نابودی نسل بشر را فراهم می سازد.
بسیار روشن است که اصل زوجیت در قرآن کریم فقط برای دو جنس مخالف با یکدیگر، تشریع شده و لذا تنها زن و مرد می توانند با یکدیگر ازدواج کنند و حتی در حیوانات و گیاهان نیز اصل زوجیت به شکل طبیعی و میان دو جنس مخالف تعریف شده است. این در حالی است که کتاب مقدس مسلمانان، یعنی قرآن کریم به صراحت در مورد چنین عملی موضع گیری نموده و از قومی که به چنین عادت زشتی مبتلا بوده اند، بدترین منکر را نسبت می دهد و به همین جهت شهرهای سودمSodom و گوموتراGomotra بر اثر عذاب الهی نابود شدند؛ چه اینکه تورات، در سفر پیدایش قسمت ۱۸ آیه ۱۹ درباره زشتی این اقدام و نوع عذاب این دو شهر سخن به میان آورده است.
نظر شما