مدیر عامل موسسه مطالعاتی روسیه ، آسیای میانه و قفقاز، در خصوص تحولات اخیرقرقیزستان به خبرنگار بین الملل "مهر" گفت : هیات حاکمه همواره بخشی از دولت است و ایجاد پیوندهای لازم با جامعه برای تامین مشروعیت و کارامدی از ضروریات محسوب می شود . در کشور قرقیزستان این پیوندها از بین رفته یا سست شده است .در گذشته امپراطوری ها به نوعی تامین کننده این پیوند بودند.
وی ادامه داد : . در دوران اتحاد جماهیر شوروی در قالب ایدئولوژی و حزب این رابطه تامین می گردید ولی در دوره جدید پیوندهای قبلی از دست رفته و نظام ایدئولوژیک یا الگوی جدیدی که خلا بوجود آمده را جبران کند تحقق نیافته است .
سنایی همچنین افزود : نمی توان گفت تنها وجود فساد در ساختار سیاسی ، وضعیت معیشتی بد مردم یا دخالت قدرتهای خارجی از عوامل بروز انقلاب و شورشها در کشورهای آسیای میانه هستند ، چرا که این مشخصه ها در سایر جوامع نیز وجود دارد اما انقلاب رنگین در این کشورها رخ می دهد. این نشاندهنده آن است که عامل وقوع انقلاب در کشورهایی مثل قرقیزستان تناقض در همپوشانی بین خواسته های مردم و سیستم حکومتی است .
مهدی سنایی در مورد عوامل داخلی و خارجی بروز تظاهرات اخیر اظهار داشت : یکی از علل اصلی تظاهرات این است که خواسته هایی را که مردم در انقلاب رنگین دنبال می کردند به آن دست پیدا نکردند که از این نارضایتی ها عمربک تکبایف استفاده کرده و اعتراضات را هدایت می کند .
عامل دیگر روسیه و عسکر آقایف رئیس دولت قبلی است که در مسکو مستقر و نظاره گر تحولات است. روسیه ذی نفع است که این انقلابها را شکست خورده نشان بدهد . در اوکراین طیف تندرو انقلابی تیماشنکو از صحنه خارج شدند و طیف طرفدار روسیه که بواسطه انقلاب از صحنه قدرت خارج شده بودند در قالب انتخابات به صحنه قدرت بازگشتند . در مرحله کنونی نیز در قرقیزستان خواهان پیروزی گروههای اپوزیسیون بر دولت انقلابی مارس 2005 است .
مدیر عامل موسسه مطالعاتی ایراس در مورد درخواست تظاهر کنندگان مبنی بر تغییر سیستم حکومتی گفت : از اینکه مردم در یک کشور فقیر می بینند یک شخص به سر کار می آید و منابع اندکی را که در کشور وجود دارد به طور عادلانه توزیع نمی کند خسته شده اند و طبیعتا اعتراض مردم ناشی از همین موضوع است .
سنایی در مورد شکل گیری بیشتر اعتراضات مردمی در قرقیزستان نسبت به سایر جمهوریهای آسیای میانه بیان داشت : دولت قرقیزستان طی 15 ساله گذشته دموکراتیک تر از سایر کشورهای منطقه بوده است و عسگر آقایف به عنوان سمبل دموکراسی در آسیای میانه مطرح بود . علت آن هم این بود که عسگر آقایف از لحاظ سابقه حزبی از رهبران شوروی سابق نبود که به قدرت رسید . بلکه یک فرد دارای تحصیلات دانشگاهی بود و رویکرد آن نسبت به رهبران سایر جمهوریها دموکراتیک تر بود . واقعیت این است که در قرقیزستان همواره یک اپوزیسیون قوی وجود داشته است و همین عامل باعث واکنش مردم نسبت به سیاست های دولت شده است .
نظر شما