به گزارش خبرنگار مهر، با توجه به تشدید مواجهه با گروههای تندروی تکفیری در عراق، سوریه و لبنان در ماههای اخیر و بهویژه نبرد عرسال در هفتههای گذشته که ضرورت بررسی آینده این گروهها و مناطق آزاده شده را ایجاب میکند، مؤسسه امام حکیم، در چارچوب نشستهای چهارشنبه خود، نشست «بازتابهای رویارویی با گروههای تندرو» را با سخنرانی سرتیپ امین حطیط کارشناس برجسته امور نظامی و استراتژیک، برگزار کرد.
در گزارشی که رایزنی فرهنگی ایران در لبنان در اختیار ما قرار داده آمده است: امین حطیط در سخنرانی خود، نخست تعریفی از گروههای تندرو از دید جهان اسلام و غربیها ارائه داد. از نظر وی غربیها این اصطلاح را برای نافرمایان نسبت به سیاستهای غربی، بهویژه اسلامگرایان به کار گرفتند و پس از آن از واژه تروریست استفاده کردند و اخیراً بهویژه درباره حزبالله از اصطلاح «جنایتکار» استفاده میکنند. وی با ارائه تعریف اسلامی از تندروی و تروریسم بیان کرد که رژیم صهیونیستی از مهمترین مصادیق آن است. امین حطیط افزود، امروزه در ادبیات غربی، از این واژه برای دو گروه استفاده میشود: مقاومت و گروههای تندرو که اگرچه بر ساخته قدرتهای غربی است، اما بر اراده آنها خروج کردهاند.
در بخش دوم سخنرانی، به منشأ و چگونگی پیدایش این گروههای اشاره شد. به گفته امین حطیط گروههای تروریستی ساخته سرویسهای اطلاعاتی غرب هستند و امروزه برای رویارویی با جریان مقاومت و زدودن قداست این جریان و ایجاد ابهام در اذهان مردم از طریق برابرانگاری این دو جریان مورد استفاده قرار میگیرند.
امین حطیط در بخش سوم سخنرانی خود به این سئوال پاسخ داد که آیا رویارویی با این گروهها واجب و ضروری است یا میتوان در مورد آن تعلل وتردید کرد. این پرسش ناشی از ایجاد شک و تردیدی است که در نبرد اخیر عرسال، از سوی مخالفان مقاومت صورت گرفته و ادعا میشود که اگر مسأله، حفظ امنیت لبنان و آزادسازی نقاط اشغال شده گروههای تکفیری است، این مهم بر عهده ارتش لبنان است، اما سخنران، مبارزه با این گروهها را امری واجب و غیر قابل گذشت دانست و افزود: آنان که میگویند ارتش لبنان میبایست این نبرد را پیش ببرد، در پی مشغول ساختن ارتش در این نبرد، برای ایجاد تنش و آشوب در داخل لبنان و در غیاب ارتش بودهاند.
بخش چهارم این سخنرانی به استراتژی و قواعد لازمالاتباع مقاومت در این نبرد اختصاص داشت. از دید امین حطیط استراتژی مواجهه با نیروهای تکفیری چهار رکن دارد:
۱- اصلاح دینی و زدودن عامل خشونت و کینه و نفرت از تعالیم بعضی از مذاهب
۲- اصلاح سیاسی و تحققآزادی، انتقال قدرت و کاهش دخالت بیگانگان
۳- اصلاح اقتصادی و مالی، از راه توزیع عادلانه ثروت، ایجاد فرصتهای برابر و تامین زندگی کریمانه برای مردم.
۴- بهدست آوردن ایمنی فکری، امنیتی و میدانی که مهمترین ارکان آن داشتن رسانههای ملی، نظام آموزشی هدفمند و سازمان امنیتی نیرومند است.
وی در این زمینه افزود: در مواجهه با گروههای تکفیری نباید تنها به دستاوردهای میدانی اکتفا کرد و هر یک از ارکان فوق نیازمند قواعد و برنامههای خاصی است. فعالیت امنیتی و اطلاعاتی در جهت جلوگیری از گسترش اندیشه تکفیر و تشکیل هستههای تروریستی، فعالیت نظامی برای رویارویی با هستههای تشکیل شده که پیشنیاز آن برقراری گفتگو با عناصر میدانی آنها برای بر زمین گذاشتن سلاح است و سرانجام، بازسازی و بازپروی جامعه پس از تحقق اقتدار و اطمینان از اوضاع و نیز برخورد با حالتهای دشوار و سرسختیهایی که در برابر حق صورت میگیرد، از مهمترین برنامهها باید باشد.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران با سخنران جلسه به پایان رسید.
نظر شما