به گزارش خبرنگار مهر، وابسته فرهنگی کشورمان در آلماآتی در یادداشتی که در اختیار ما قرار داده آغاز افراط گرایی را بی سوادی دانسته است؛ امروزه در شبکه های مختلفِ اجتماعی، مطبوعات و اینترنت در باره مسائل دینی، به ویژه افراط گراییِ دینی و تروریسم در قزاقستان و دیگر کشورها بسیار سخن گفته و نوشته اند. کمتر کسی است که با واژه هایی چون تروریسم و افراط گرایی ناآشنا باشد.
قزاقستان با اقوام و مذاهب مختلف به عنوان سرزمینی صلح طلب و صلح آمیز شناخته شده است، اما مانند بسیاری از کشورها با مشکلِ افراط گراییِ دینی نیز مواجه است. افراط گرایی و تروریسم از مفاهیمی است که به طور گسترده با اسلام همراه شده است و این خطری جدی برای دین اسلام است. گروه هایی موسوم به گروه های تندروی اسلامی، درگیری های مسلحانه رخ داده شده در مناطقی همچون: پاکستان، افغانستان، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و برخی کشورهای آفریقایی را آشکارا به عهده گرفتند و این امر، متاسفانه فرضیه «تروریسم اسلامی» را تقویت کرد.
از آنجا که بعد از استقلال قزاقستان، اکثر مردم به دین اجدادشان، یعنی به اسلام گرویدند، این اتفاق و اتفاقاتی شبیه این، تاثیر بسیاری بر افراط گرایی دینی در قزاقستان گذاشت. پیش از استقلال قزاقستان و در زمان شوروی سابق، تربیت متخصص دینی ممنوع بود. به همین دلیل، به علت کمبود متخصصان دینی، واعظان و متخصصان دینی از کشورهای دیگر به قزاقستان می آمدند که در بین این عده، گروه های رادیکال اسلامی و افراط گرا، مانند «تبلیغ جماعت»، «وهابیت» و «حزب التحریر» نیز به این کشور وارد شدند.
از باب هشدار باید گفت: تشکیل گروه های دینی در مناطق مختلف قزاقستان رو به گسترش است. برای نمونه، گروه های بسیاری که مردم را به جهادِ دینی تشویق می کنند، در مناطق غربی قزاقستان تشکیل شده است. علت شکل گیری این گروه ها در مناطق غربی، نفت خیز بودن این مناطق و وضعیت اقتصادی خوب مردم است و این گروه ها با هدف دست یافتن به نفت این منطقه در آنجا فعالیت می کنند. عامل دیگر، نزدیکی غرب قزاقستان به کشور روسیه و فعالیت گروه های افراطی در شهر آستاراخان روسیه است. در این مناطقِ غربی، آگاهی دینی مردم اندک است، تا جایی که می توان گفت از نظر معلومات دینی، بی سواد هستند. بی سوادی دینی، نتیجه نشناختن دین و ارزش های واقعیِ آن است.
متفکر بزرگ قزاق، «آبای قونانبایف» به دو نوع ایمان معتقد است: اول، ایمانی که نتیجه شناختن و به کارگیری خرد و اندیشه است و دوم، ایمانی که نتیجه تقلیدِ کورکورانه و ناآگاهانه است. در نوع دوم، فرد بدون فکر و اندیشه، تنها پیرو سخنان مردم و متظاهرانِ دیندار است و هر کاری که آنها انجام دهند، او نیز انجام می دهد ! مثلا اگر همه مهاجرت کنند، او هم به دنبال آنها و بدون فکر، مهاجرت می کند. امروزه، نادانی انسانها در جامعه گسترش یافته است و در بین مردم به ویژه جوانان که خواهان عضویت در گروه های خاص هستند، یک نوع باور کور و متعصبانه دینی به وجود آمده است که نتیجه آن، چیزی به جز افراط گراییِ دینی نیست.
افرادی که به عضویت این گروه های افراطیِ دینی در می آیند، خلق و خوی خاصی پیدا می کنند. در باور افراط گرایانِ دینی، تنها-راه و روش آنها صحیح است و این باور غلط در آنها، نوعی احساس بیزاری، کینه و نفرت نسبت به پیروان دیگر مذاهب به وجود می آورد و همین امر باعث می شود آنها به پیروان دیگر مذاهب، فشار وارد کنند.
نتیجه باورهای غلط افراط گرایی، به وجود آمدنِ عوامل تروریستی است که حوادث مرگباری در پی داشته و دارد. از دیگر عواملِ گسترش افراط گرایی دینی، دسترسی به آرا و عقاید افراطی به اشتراک گذاشته شده در سایت های اینترنتی است. این سایت ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد: دسته اول، سایت هایی هستند که اخبار و عکس و فیلم های مربوط به وضیعت مسلمانان و ظلم و تجاوز به آنها در کشورهای اروپایی، آمریکا و اسرائیل را پخش می کنند و می گویند که هدفشان از پخش این تصاویر، نشان دادن ظلم و دشمنی است که نسبت به مسلمانان انجام می گیرد. در واقع، هدف اصلی این سایت ها به وجود آوردن احساس نفرت و کینه مسلمانان نسبت به دیگر کشورهای جهان است.
در کنار این تصاویر، واعظان دینی در سخنانشان، دولت های طرفدار سکولاریسم را ضدِ قانون اسلام عنوان می کنند و مردم را به مبارزه با دولت های سکولار تشویق می کنند. آنها ادعای دینداری دولت های سکولار را قبول ندارند. این سخنان، بر مسلمانانی که سواد و آگاهیِ دینی کافی ندارند، تاثیراتی مخرب می گذارند و آنها در ذهنشان، فکر نجات مسلمانان مظلوم و تشکیل دولت جدید و یا قربانی کردن خودشان را می پرورانند و برای تقویتِ افکار خویش با دسترسی به سایت های اینترنتی، آیات و احادیثی در باره شهادت می خوانند و شهادت را هدف نهایی خود قرار می دهند !
نظر شما