شهید «انجم‌افروز» فرماندهی که خود را امدادگر جا می‌زد

به گزارش خبرنگار مهر، مجید مصلح عصر یکشنبه در مراسم گرامیداشت هشید مصفی انجم‌افروز با بیان این که از شهید مصطفی گفتن بسیار سخت است، اظهار داشت: فاصله بین ما و ایشان از زمین تا آسمان است زیرا ما آن سطح عالی و عرفان و آن سیر و سلوک را درک نکردیم، بنابراین نمی‌توانیم توصیفی از این شهید داشته باشیم.

وی با بیان این که نمی‌توان شهید مصطفی را آنچنان که بوده توصیف کرد، ابراز داشت: وقتی در این مجلس نشسته بودم مانند نواری شهدایی مانند غلامحسین لطیفی، عباس فقیه، شهید عبدالشاهی و کشاورز و بسیاری دیگر از شهدایی که انسان‌های بزرگی بودند، از مقابل چشمانم می‌گذشتند.

مصطفی از تعریف و تمجید خوشش نمی آمد

مصلح در مورد ویژگی‌های شهید مصطفی انجم افروز گفت: یکی از ویژگی‌هایی که کار مرا سخت می‌کند این است که هر وقت می‌خواستیم رفتارهای پسندیده مصطفی را بیان کنیم با واکنش این شهید مواجه می‌شدیم زیرا از تعریف و تمجید خوشش نمی‌آمد.

وی با بیان این که به دلیل این خصوصیتش تعریف کردن برایم سخت است، ابراز داشت: نمی‌دانم از جلسات قرآنی ماه رمضان در قم که باهم خدمت استاد میردامادی(پدر مداح مشهور) می‌رفتیم بگویم یا درس اخلاق آیت‌الله مظاهری که با این شهید بزرگوار افتخار حضور داشتم.

مصلح که یکی از نزدیک‌ترین دوستان به شهید انجم افروز از دوران خردسالی تا جوانی بود، ابراز داشت: یک بار در جبهه و زمانی که در لشکر ۱۹ فجر بودیم، به طور اتفاقی با آقای بحرانی با پرس و جو به لشکر علی ابن ابیطالب قم رفتیم و در آنجا یک روز را با شهید مصطفی بودیم.

رئیس دانشگاه خلیج فارس با بیان این که لشکر علی‌ابن‌ابیطالب قم حال و هوای خاصی داشت، افزود: در آن زمان حال خوبی داشتیم و آن روز به اندازه کل روزها با شهید مصطفی برای من خاطره شد.

اخلاص مصطفی زبانزد بود

وی در مورد یکی از خصوصیت‌های شهید انجم افروز که دکتر داوودی، همرزم این شهید نیز بدان اشاره داشت، گفت: یکی از خصلت‌های مصطفی که زبانزد بود، اخلاصش بود و جمله‌ای که دکتر داوودی هم به آن اشاره داشت یعنی اینکه وقتی به حرم می‌رفت، ناگهان گم می‌شد.

مصلح ادامه داد: حال و هوای درس اخلاق آیت‌الله مظاهری خیلی خاص بود. ماه مبارک رمضان وقتی از خانه می‌رفتیم تا به مسجد بازار برای درس اخلاق برسیم، ناگهان می‌دیدیم مصطفی گم می‌شد و بعد از درس در نقطه‌ای از مسجد ظاهر می‌شد تا با هم به منزل برگردیم.

رئیس دانشگاه خلیج فارس با بیان این که وی عامدانه گم می‌شد تا بتواند تنها باشد، ابراز داشت: به دلیل اخلاصی که داشت نمی‌خواست کسی متوجه راز و نیاز خودش و خدایش باشد.

مصلح که بغض گلویش را گرفته و به سختی سخن می گفت، افزود: خیلی سخت است از مصطفی برایتان بگویم اما باید اشاره کنم که خیلی اوقات با صدای راز و نیاز مصطفی در نیمه‌های شب از خواب بیدار می‌شدیم.

وی پنهان‌کاری را از دیگر خصلت‌های شهید انجم افروز عنوان کرد و ابراز داشت: در زمان تشییع مصطفی متوجه شدیم وی فرمانده گروهان بوده در حالی که هرگاه از مصطفی در مورد منطقه می‌پرسیدیم می‌گفت امدادگر است.

نزدیک‌ترین دوست شهید انجم‌افروز با بیان این که مصطفی طوری رفتار نمی‌کرد که کسی بفهمد وی فرمانده گروهان است، اظهار داشت: همه تصور می‌کردند مصطفی امدادگر است در حالی که در زمان تشییع وی سندی به دستمان رسید که نشان می‌داد فرمانده بوده است.

 مصلح با بیان این که وقتی در جبهه وی را دیدیم، مصطفی معاون فرمانده گروهان بود، افزود: این شهید طوری رفتار می‌کرد که هیچ یکی از رزمنده‌ها احساس نکنند وی معاون فرمانده یا فرمانده است و به همین دلیل ما تا آخر تصور می کردیم مصطفی امدادگر است.

مصطفی نزد همه عزیز بود

وی در مورد جایگاه شهید انجم افروز در خانواده اش گفت: مصطفی در خانواده جایگاه ویژه‌ای داشت و با همه طوری رفتار می‌کرد که آن شخص احساس کند نزدیک‌ترین فرد به مصطفی است.

مصلح با بیان این که مصطفی مهربانی خاصی داشت، افزود: چهره‌اش همیشه خندان بود، عصبانی نمی‌شد، به هیچ عنوان غیبت نمی‌کرد و اگر در مجلسی غیبت می‌دید سریع بلند می‌شد و با تبسم خارج می‌شد.

رئیس دانشگاه خلیج فارس با اشاره به نقش پدربزرگ شهید انجم‌افروز آقا شیخ حسن حجتی در تربیت وی، اظهار داشت: رابطه پدربزرگ و مادربزرگش با مصطفی بسیار نزدیک، صمیمانه و عاطفی بوده و باید گفت وی نزد همه بسیار عزیز بود.