به گزارش خبرگزاری مهر، شورای روابط خارجی آمریکا در تحلیلی نوشت : شورای امنیت سازمان ملل متحد وارد دور دیگری از مذاکرات در مورد چگونگی برخورد با برنامه هسته ای ایران شده است. یک شورای امنیت جدا از هم بعید است که به توافقی در زمینه یک اقدام قاطع علیه تهران برسد و تمرکز مداوم بر شورا نیز تنها بازده نزولی خواهد داشت.
" لی فینستین" (Lee Feinstain) نویسنده این تحلیل ادعا می کند : هرامیدی برای توقف برنامه هسته ای ایران نیازمند توجه کمتر به مسیر سازمان ملل متحد و توجه به همکاری دو سوی آتلانتیک است، زیرا در آنجا یک راهبرد مشترک واقعی هنوز هم امکان پذیر است. اروپا و آمریکا باید مشوقهایی را مطرح کنند تا به یک راه حل ممکن برسند. اروپا باید خود را متعهد کند تا تحریم های بیشتری را در خارج از سازمان ملل متحد تحمیل کند. در مقابل نیز آمریکا باید با ورود به گفتگوهای بدون قید شرط با ایران موافقت کند.
در ادامه این مطلب ادعا شده است : دولت بوش در تاکید بر تحمیل تحریم، اقدام درستی را صورت می دهد. همچنین اروپا نیز در تاکید خود بر گفتگوها راه درستی را طی می کند. ادامه این گفتگوها این مسئله را روشن می کند که رهبران اتحادیه اروپا خواهان گفتگوهای بدون قید و شرط با ایران هستند. بینش آنها درست است؛ همانطور که " جیمز بیکر" وزیر امور خارجه پیشین آمریکا اخیرا به آن اشاره کرده ، گفتگو با دشمنان تسکین نیست، بلکه یک سیاست زیرکانه است.
به ادعای نویسنده، نه تحریم ها و نه گفتگوها به تنهایی کارساز نخواهند بود. بدون تحریم، غرب وارد گفتگوها از موضع ضعف خواهد شد که در این صورت، احتمال یک راه حل مناسب از طریق گفتگو بسیار بعید خواهد بود. بدون گفتگوها ، شانسها برای پیشرفت بسیار جزئی خواهد بود و آمریکا و اروپا می توانند بر ایران از طریق تحریم ها فشار وارد کنند، اما به نظام ایران آسیبی وارد نخواهد کرد.
در ادامه این گزارش آمده است : از سوی دیگر،دنبال کردن هر دو مسیر به طور همزمان، یک سری مشکلات را مورد بررسی قرار خواهد داد. با ورود آمریکا به گفتگوها، دولتهای اروپایی پوشش سیاسی را که آنها برای تحت فشار قرار دادن از طریق تحریمها در خارج از سازمان ملل متحد به آن نیاز دارند، به دست می آورند.
به اعتقاد نویسنده این مطلب، همچنین، با ورود اروپا برای تنبیه ایران در خارج از سازمان ملل متحد، آمریکا اطمینان پیدا می کند که به ورود آن به گفتگوهای بی قید و شرط نیاز است. تحریمها همچنین ابزار مهمی از طریق مذاکره خواهند بود، زیرا تحریمهایی که تحمیل می شوند، می توانند در صورت تغییر رفتار ایران به تعلیق درآیند.
بر اساس این گزارش، یک تاریخ طولانی از تحریمها در راستای دیپلماسی وجود دارد. آمریکا درگفتگوهای رده بالا با هند و پاکستان برمبنای اقدام گروه 7 تحریمهایی که به خاطر آزمایشهای هسته ای آنها در سال 1998 به کار گرفته شد، شرکت کرد.
در پایان این مطلب آمده است : تحمیل تحریمها بر ضد ایران ممکن است آغاز گفتگوها را به تاخیر بیندازد، اما آنها گفتگوهای آتی را برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران محتمل تر می کنند.
نظر شما