به گزارش خبرگزاری مهر، حسین مظفر با حضور در شبکه آموزش و برنامه پرسشگر گفت: اگر آموزش و پرورش ایران را به انسان تشبیه کنیم، این انسان از نظر روحی و جسمی حال خوبی ندارد، وقتی صحبت از توسعه می‌شود این توسعه هم توسط انسان انجام می‌شود. هدف و ابزار توسعه، انسان است و بستر رشد انسان توسعه آفرین هم آموزش و پرورش است.
وی افزود: با وجود تلاش‌های بسیارِ صورت گرفته از ابتدای انقلاب تا کنون، ولی آموزش و پرورش حال خوبی ندارد و مهم‌ترین علت آن نوع نگاه مردم و مسئولان به آموزش و پرورش است.
وزیر اسبق آموزش و پرورش بیان کرد: بین رفتار و عمل از یکسو و گفتار مسئولان نسبت به آموزش و پرورش فاصله وجود دارد، همه متفق‌القول هستند که آموزش و پرورش مهم است ولی در عمل به آن اهمیت لازم داده نمی‌شود و تفاوتی بین این دستگاه با سایر دستگاه‌ها وجود ندارد.
وی ادامه داد: بسیاری از مسئولان آموزش و پرورش را مصرفی تلقی می‌کنند و وقتی مشکلات آموزش و پرورش مطرح می‌شود برخی می‌گویند پولی که مشکلات آموزش و پرورش را حل می‌کند معادل هزینه‌های ۱۰ وزارتخانه است.
این مقایسه درست نیست زیرا خروجی آموزش و پرورش، ماندگار و آینده‌ساز است.
مظفر خاطر نشان کرد: نسبتی که آموزش و پرورش ایران از سرانه دریافت می‌کند نسبت به کشورهای توسعه یافته پایین‌تر است، کشورهای توسعه یافته رشد را از ساختن آموزش و پرورش شروع کردند و ما از راه و جاده‌سازی آغاز کردیم در حالی که ریشه همه مشکلات در آموزش و پرورش است.
وزیر اسبق وزارت آموزش و پرورش گفت: باید بین انتظارات از آموزش و پرورش و امکاناتی که دارد تناسب باشد در حالی که چنین تناسبی وجود ندارد.
ابتدا نوع نگاه‌ها به آموزش و پرورش باید اصلاح شود و عزم ملی در مجموعه مسئولان و مردم برای حرکت بزرگ تحولی در آموزش و پرورش ایجاد شود.
وی بیان کرد: دلیل دیگر حال بد امروز آموزش و پرورش اهمیت ندادن به تربیت معلم است برخی اصلاً به وجود مرکزی برای تربیت معلم اعتقاد ندارند و می‌گویند با وجود فارغ‌التحصیلان زیاد رشته‌های مورد نیاز از دانشگاه‌های دیگر، نیازی به مرکزی تخصصی برای تربیت معلم نداریم.
وی افزود: برخی فکر می‌کنند که وظیفه آموزش و پروش فقط در حد علم آموزی است و پرورش را به حساب نمی‌آورند در حالی که در اسناد بین‌المللی هم این اعتقاد نقض شده است.
وزیر اسبق وزارت آموزش و پرورش بیان کرد: آموزش و پرورش باید مصونیت‌سازی را در برنامه داشته باشد، این مسئله البته با یک وزیر حل نمی‌شود و رشد متوازن و همه بُعدی با توجه به اینکه چه انسانی باید تربیت کنیم باید مدنظر باشد.
وی افزود: مدرسه زندگی یکی از اهداف سند تحول بنیادین است و متأسفانه تاکنون تحقق نیافته است و مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان در مدارس آموخته نمی‌شود.
وی با بیان اینکه کنکور یک غده سرطانی است گفت: باید امتیازهای لازم برای ورود ورود به دانشگاه در طول سال تحصیلی پخش شود و مسئله عدالت آموزشی بین مناطق مختلف هم در آن لحاظ شود.
مظفر گفت: کنکور، روان جوانان ما را بهم ریخته است، اعتقاد من این است که شورایی فرادستی باید حکیمانه مشکلات آموزش و پرورش را برشمارند و برای آن مشکلات که قابل حل هم هست، درمان عملی بیابند.
وی با بیان اینکه اهداف آموزش و پرورش بسیار وسیع است و نمی‌توان حل آن را از بخش خاصی مطالبه کرد گفت:
باید مدیریت‌های سلیقه‌ای کنار برود و این سند، تابلوی رفتاری مدیران آموزش و پرورش قرار بگیرد و حاکمان هم بر اساس این سند از آموزش و پرورش حمایت کنند و از آن انتظار داشته باشند.
کارهای پراکنده در اجرای سند تحول کارایی ندارد و کارها باید متوازن، بر اساس سند تحول پیش برود.
وی گفت: واقعاً وزیر آموزش و پرورش خوشی وزارت را نمی‌بیند، دغدغه و مسئولیت‌های وزیر آموزش و پرورش بسیار زیاد است.
مظفر بیان کرد: فاصله عمیق بین رفتارهای عملی و نظری پیرامون آموزش و پرورش و همچنین فاصله بین مقدورات و انتظارات مشکل مهم آموزش و پرورش است و اولویت دادن هم به این معناست که این فاصله از بین برود.
نظر شما