پای آدم کتابخوان به زندان باز نمی شود

وی درگفتگو با خبرنگار مهر ، با بیان خاطره ای در خصوص تعامل ناشران با مجلس شورای اسلامی گفت : دوستان ما در اتحادیه بعد از بحث و بررسی های زیادی طرحی برای قانون مند کردن ممیزی تهیه کرده بودند و در جلسه ای به نمایندگان تحویل دادند اما من این طرح را پس گرفتم . ما ناشرها چند بار تاکنون به مجلس شورای اسلامی رفتیم و در دوره های مختلف با اعضای کمیسیون فرهنگی هم جلسه داشتیم که خاطره من هم مربوط به همین جلسات است .

باقرزاده خاطره خود را این طور آغاز کرد : در دوره مجلس پنجم - دقیق یادم نیست چه سالی بود - که ریاست کمیسیون فرهنگی با آقای تقوی بود با تعدادی از دوستان اتحادیه برای ملاقات و گفتگو به مجلس قدیم رفتیم . در آن زمان من معاون اتحادیه بودم . در این جلسه قرار بود در مورد مشکلات ناشران ، ممیزی کتاب و مقولاتی از این دست صحبت کنیم .

من به همراه تعدادی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه ناشران به مجلس و کمیسیون فرهنگی رفتیم و با رئیس کمیسیون مشغول گفتگو شدیم . هر کدام از دوستان در این جلسه نکاتی از مشکلات نشر را برای اعضای کمیسیون بازگو کردند و یکی از دوستان ما به اعضای کمیسیون گفت که ما از مجلس می خواهیم که شرایط انتشار کتاب را به نشریات و مطبوعات هم تسری دهد .

دوستان کمیسیون فرهنگی گفتند : مسئله روزنامه با کتاب متفاوت است ؛ روزنامه یک روز منتشر می شود و بعد هم تمام می شود و فراموش می شود اما کتاب اینطور نیست و ماندگار تر است .

ما هم گفتیم : تیراژ (شمارگان ) روزنامه بسیار بیشتر از کتاب است و دامنه توزیع آن با کتاب اصلا قابل مقایسه نیست . کتاب حداکثر در 2هزار نسخه منتشر می شود و نیمی از آن هم در انباز ناشر باقی می ماند و نیم دیگر هم در مغازه های کتابفروشی می ماند و یکسال طول می کشد تا به فرو برسد .

نمایندگان مجلس اعتقاد داشتند که کتابهایی وجود دارد که بدآموزی دارد و نمی توان اجازه داد کتابها همینطور منتشر شود . من در جواب آنها گفتم شما به زندان بروید و از این زندانی ها بپرسید کدام یک از شما بعداز خواندن کتابی دست به کار خلاف زدید و یا کدام یک از شما توسط کتاب منحرف شدید . اصلا کدام زندانی پیدا می شود که کتابخوان باشد ؟  اگر کسی کتابخوان باشد پایش به زندان باز نمی شود این تعداد که ما زندانی داریم به این خاطر است که سطح مطالعه در کشور ما پایین است .

تعبیری وجود دارد که در مورد مدارس می گوید با بازشدن هر مدرسه در یک زندان بسته می شود عینا همین تعبیر را می توان در مورد کتابفروشی ها هم عنوان کرد .

باقر زاده در ادامه گفت : در این جا ، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس پنجم از من پرسید شما کی هستی که اینقدر تند حرف می زنی ؟ ، من هم خودم را معرفی کردم  گفتم باقر زاده مدری نشر توس .

اما در دوره مجلس ششم که فضا متفاوت بود و به قول معروف دوم خردادی ها در مجلس بودند دوستان ما در اتحادیه ناشران بعد از پحث و بررسی های زیاد لایحه یا طرحی را برای قانون مند کردن ممیزی تهیه کرده بودند تا آن را به اعضای کمیسیون فرهنگی ارائه دهند و آنها هم مجلس هم آن را تصویب کند . من از ابتدا با تهیه این طرح مخالف بودم و به دوستان اتحادیه هم گفتم اما آنها توجه نکردند .

به همراه هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران به کمیسیون فرهنگی مجلس رفتیم در این جلسه آقایان پورنجاتی ، افخمی و برخی دیگر که اسمشان یادم نیست - بودند . حسن کیائیان ( مدیر نشر چشمه ) طرح مذکور را به پورنجاتی داد و گفت ما این طرح را بعد از بحث و بررسی های زیاد و برمبنای قانون نوشته ایم و انتظار داریم که بعد از این ممیزی قانون مند شود  و ... خلاصه شرحی در مورد طرح آماده شده داد .

بهروز افخمی بلافاصله گفت : هم اکنون وزارت ارشاد که متولی صدور مجوز نشر کتاب است با وزارت دادگستری که متولی رسیدگی به شکایات مربوط به کتاب است با هم همسو و هم جهت هستند و این دو مرکز باهمدیگر می توانند کار نشر کتاب را با کمترین مسئله سامان دهند و بهتر است از این موضوع صرف نظر کنید چون اگر این قانون تصویب شود ممکن است یک قاضی در یک شهرستان دور افتاده با توجه به اقتضائات یک منطقه کم جمعیتی دستور جمع آوری کتابی را از کل کشور بدهد درحالی که این کتاب در هیچ کجا مشکلی را بوجود نیاورده باشد .

من هم گفته بهروز افخمی را تایید کردم و طرح را از دستش گرفتم ، البته همکاران ما در اتحادیه از کار من خوششان نیامد و گویا ناراحت شدند .