علیرضا شناسایی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: مراسم نخل گردانی گناباد در سال ۱۳۹۱ در فهرست آثار معنوی کشور ثبت شده است.
افزود: در میان باورهای شکل گرفته در طول سالیان که ریشه در عقاید عامیانه مردم محلی دارد، هرکدام از عناصر به کار برده شده در نخل نمادی از یک حادثه و یا متعلق به شخصی خاص در حادثه کربلا است.
وی ادامه داد: آئین نخل گردانی در دو بخش اجرا می شود که بخش اول آن شامل نخل آرایی، نخل بندی یا همان آماده سازی و به اصطلاح آرایش نخل است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد مرحله دوم این آیین نخل گردانی است که در این مرحله با مهار و طناب های مویی، تمام چوب های نخل با مهارت خاصی توسط « نخل بند» به یکدیگر متصل شده و پس از آن بزرگان و خبرگان به تزئین و آماده سازی آن می پردازند.
وی افزود: پس از تزئین و آماده سازی نخل،آیین نخل گردانی با حضور پرشور و همت والای سوگواران پیر و جوان و با نظم و طبق آیینی مشخص انجام می شود.
شناسایی اظهار کرد: افرادی برای حمل نخل در نقاطی مشخص قرار می گیرند و جالب آن که این نقاط به صورت موروثی از اجداد و پدر بزرگان و پدرانشان به آنان رسیده و هیچ کس بی اجازه آنها نمی تواند در حمل نخل و گرداندن آن شرکت کند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد خاطرنشان کرد: برای حرکت در آوردن نخل چند نفر به عنوان راهنما و به اصطلاح محلی«مهارکش» در دو طرف نخل از طریق ریسمان ها و با اصوات و اشاراتی خاص کل گروه را هدایت می نمایند که نخل را به چپ یا راست بچرخانند بالا و پایین برند و یا در مسیر مستقیم حرکت دهند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال با ذکر«حسین،حسین» با حرکت دستان به بالا و پایین،نخل گردانان را متوجه می سازند که باید نخل را روی دستانشان به بالا و پایین ببرند.
شناسایی گفت: شیوه ی حمل نخل گردانی مهارت هایی را می طلبد که برای آن تمام افراد از قبل آموزش دیده اند چرا که کوچکترین اشتباه و ناهماهنگی با گروه گاهی ممکن است به قیمت جان فرد تمام شود با این حال تمام افراد با اعتقاد و اشتیاقی خاص و با پای برهنه نخل گردانی کرده و این گونه ارادت خود را به حضرت ابا عبدالله الحسین ابراز می دارند.
نظر شما