به گزارش خبرگزاری مهر ،«سولماز احدی» کارشناس شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره گفت: در جدیدترین مطالعه منتشرشده از سوی سایت مرکز علوم بهداشت و سلامت کودکان و نوجوانان، گروهی از متخصصان بین‌المللی بر تأثیر آلودگی هوا بر رشد تعدادی جنین داخل رحم مادر، تحقیق کرده‌اند. این مطالعات نشان داد مواجهه با سطوح بالای آلودگی هوادر مادران باردار عامل اختلالات DNA و کوتاه شدن طول تلومرهای جنین (آسیبDNA در جهت تسریع فرایند پیری)می‌گردد. در این مطالعه طول تلومر سلول‌های۶۴۱ جنین که مادرانشان در معرض سطوح بالای آلودگی هوا (بهویژه ذرات معلق) قرار داشتند بررسی شد. طول تلومر این نوزادان در زمان تولد در سلول‌های خونی بند ناف تا ۸.۸ درصد و در سلول‌های جفت ۱۳.۲درصد کوتاه‌تر از نوزادانی بود که مادرشان بهویژه در سه‌ماهه دوم بارداری در معرض آلودگی هوای کمتری قرار داشته‌اند.
براساس خبر منتشر شده در وب‌سایت sciencedaily در ماه می۲۰۱۷ از تحقیقات انجام‌شده توسط دکتر بالمساز دانشگاه کالیفرنیا و همکارانش نیز، شواهدی از این نوع اختلالDNA در افراد جوان مبتلا به آسم را نشان می‌دهد. نتایج نشانگر آن است که طول تلومر مورد نظر می‌تواند علامت بیولوژیکی مناسبی جهت تشخیص آسیبDNA ناشی از التهابات مزمن و عوامل زیست‌محیطی باشد.
احدی تصریح کرد: کوتاه بودن طول تلومر در زمان تولد نشانه‌ای برای کاهش توان ایمنی بعد از تولد(مانند بروز التهابات مزمن) بودهو سیگارکشیدن، چاقی، قرارگرفتن در معرض خشونت و استرس از عوامل مؤثر بر بروز این اختلال عنوان‌شده است. محققان می‌گویند الزاماً تمامی کودکانی که مادران شان در معرض آلودگی بالا هستند دچار این مشکل DNAنمی‌شوند و اخبار دلگرم‌کننده این است که در کودکانی که مادرشان در سه ماه سوم بارداری در معرض آلودگی با سطوح بالا بوده‌اند اختلال کمتری مشاهده‌شده و این نشانگر آن است که جنین در سه‌ماهه سوم بارداری به اثرات ناشی از آلودگی هوا بر DNAمقاوم‌تر است. به‌منظور کسب نتایج کامل‌تر از این مطالعه، ردیابی تأثیر کوتاهی طول تلومر در نوزادان دارای اختلال مذکور، در سنین بالاتر ضروری است.
نظر شما