به گزارش خبرنگار مهر، زهرا نژادبهرام که نطق پیش از دستور خود در بیست و هفتمین جلسه شورا را با گرامیداشت روز دانشجو آغاز کرده بود، این خبر را اعلام کرد که کمیته شهرسازی شورای اسلامی شهر تهران اقدام به تشکیل کارگروه های مشاوره ای از دانشجویان کرده که با خلاقیت، ایده های نو و انگیزه جوانی همواره در صف اول مشارکت و ایفای مسئولیت های خطیر بوده اند.
وی تاکید کرد لازم می دانم از این تریبون استفاده کنم و از سایر کمیسیون ها وکمیته های شورا که همگی دغدغه رشد وتوسعه شهر تهران را دارند، دعوت به عمل آورم که در جهت بسط و گسترش این رویه تلاش کنند.
متن نطق پیش از دستور نژاد بهرام به شرح زیر است:
در ابتدای عرایضم میلاد حضرت رسول اکرم و ایام گرامیداشت ۹ آذر و ۱۶ آذر را تبریک عرض می کنم.
تقویم نیمه آذر یادآور تدبیر و ظلم ناپذیری جوانانی است که در مسیر باورشان از خون و جانشان گذشتند و حماسه ای را خلق کردند که از صفحه تاریخ فراموش شدنی و حذف شدنی نیست. ترویج گفتمان عدالت و دموکراسی در محیط دانشگاهی و اجتماع از اقدامات مهم اقشار تحصیلکرده در فضای آکادمیک و جامعه است.
دانشجویان علاوه بر علم آموزی باید فهم سیاسی و قدرت تحلیل اتفاقات پیرامون و جامعه را کسب نمایند و این امر محقق نمی شود مگر با گشایش فضا و ایجاد فضای گفتگو و مطالبه گری در جنبش ها و تشکل های دانشجویی.
علیرغم لزوم بهره گیری از دانش، تخصص و سایر استعدادهای این گروه متاسفانه ظرف سال های گذشته شاهد سرخوردگی و مهاجرت نخبگان به سایر کشورها بوده ایم که لازم است تمامی مسئولان و دستگاه های اجرایی کشور، علی الخصوص در شهر تهران که قریب به ۷۰۰ هزار دانشجوی نخبه از سرتاسر کشور را در خود گرد آورده از این ظرفیت دانش آموختگی بهره گیرند و قدر میرزاخانی های امروز کشور را بدانند، قبل از آنکه دیر شود البته ضروری است شورای اسلامی شهر تهران که با تکیه بر آرای شهروندان شکل گرفته به طریق اولی این رویه را در پیش گیرد. در همین راستا کمیته شهرسازی شورای اسلامی شهر تهران اقدام به تشکیل کارگروه های مشاوره ای از دانشجویان نموده که با خلاقیت، ایده های نو و انگیزه مثال زدنی شان همواره در صف اول مشارکت و ایفای مسئولیت های خطیر بوده اند. لازم می دانم از این تریبون استفاده نمایم و از سایر کمیسیون ها و کمیته های شورا که همگی دغدغه رشد و توسعه شهر تهران را دارند، دعوت به عمل آورم که در جهت بسط و گسترش این رویه تلاش نمایند. نکته دیگری که نیازمند بازخوانی و همفکری اعضای محترم شورای شهر تهران دارد، چالش هایست که کلانشهر تهران سال های سال است که با آن روبه روست. هرچند که چالش هایی از جمله ترافیک کلافه کننده، آلودگی خفه کننده، رانت و فساد نهادینه شده، انبساط ساختاری مدیریت شهری همواره مورد تاکید قرار داشته اند و البته کماکان به عنوان بخشی از معضلات پایتخت به شمار میروند اما مداقه بر علت العلل و ریشه چنین مسائلی مارانهایتا به بی نظمی، اغتشاش مدیریتی و تعداد قوانین در حوزه شهرسازی و معماری میرساند. به همین منظور برخی از چالش ها و مصائب مبتلا به شهر تهران طی سالیان گذشته را ارائه مینمایم.
*طرح جامع شهر تهران پیش بینی ۸.۷ میلیون نفر جمعیت را برای سال ۱۴۰۵ در کلانشهر تهران داشته است اما این پیش بینی ۱۰ سال زودتر تحقق پیدا کرده و در حال حاضر بیم آن می رود که تهران ۱۴۰۵ سقف جمعیت پذیری طرح جامع (۱۰.۵ میلیون نفر) را تا حد زیادی پشت سر بگذارد بدون آنکه بسترهای ارئه خدمات و ارتقای کیفیت زندگی تامین شده باشد.
*طرح تامین بخش زیادی از منابع درآمدی شهرداری از محل عوارض حاصل از ساخت و ساز، به گونه ای که صرفا در ردیف بودجه سال ۱۳۹۶ حدود ۷۳۰۰ میلیارد از بودجه ۱۷۹۰۰ میلیاردی، از تغییر کاربری و عوارض مازاد بر تراکم حاصل شده است.
*وجود قریب به ۳۳۰۰ هکتار بافت فرسوده، ۱۴۸۰۰ هکتار بافت ناپایدار و ۹۶۰۰ هکتار بافت ناکارآمد شهری که مسائل و مشکلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خاص خود را دارند و از حداقل های ایمنی در برابر خطرات محروم اند.
*اجرایی شدن کمتر از یک دهم درصد از آرای قلع و قمع صادره توسط کمیسیون ماده ۱۰۰
*بی توجهی به مساله مهم بناهای بلند مرتبه در شهر تهران، به گونه ای که از ۹۸۱ بناهای بلند مرتبه موجود در پایتخت، حدود ۲۵۰ مورد که قریب به ۲۵ درصد را شامل میشود، نا ایمن و بدون اطلاعات هستند.
*غفلت از ظرفیت های مهم نهفته در منطقه ۲۲. طبق طرح جامع مصوب بنا بود این منطقه در چشم انداز ۱۴۰۵ ۵۰۰ هزار نفر ظرفیت جمعیت پذیری داشته باشد اما هم اکنون با لحاظ تعداد پروانه های صادره مسکونی و با در نظر گرفتن سرانه جمعیت خانوار ۳.۱ به ازای هر خانواره به بیش از ۵۰۰ هزار نفر رسیده است. این حقیقت تلخ به آن معناست که اگر خواهان تحقق اسناد بالادستی شهر تهران باشیم ودر مسیر اصلاح و بازنگری طرح جامع و تفصیلی حرکت نکنیم، نباید حتی یک واحد مسکونی در منطقه ۲۲ پروانه ساخت بگیرد.
*کم توجهی به ساخت و ساز در حوزه مسکن طبق حد استطاعت شهروندان که منجر به ایجاد ۴۹۰ هزار واحد مسکونی خالی در شهر تهران شده و البته عمده ساخت وساز ها در محدوده شمالی است. برای اثبات این ادعا که ساخت و سازهای انجام گرفته ظرف سال های گذشته متناسب با توان مالی خانوارها نبوده، کافی است این حقیقت آشکار شود که بیشترین تقاضای شهروندان و بیشترین سهم از معاملات حوزه مسکن در متراژ های ۶۰ تا ۷۰ متری رقم خورده اما بالاترین نرخ فراوانی ساخت و ساز در متراژهای ۱۱۰ تا ۱۳۰ صورت گرفته است.
*اعمال برنامه ها و تصمیم گیری های یکسان برای تمامی مناطق ۲۲ گانه از دیگر چالش های شهر تهران ظرف سالهای گذشته بوده است. نمی توان برای منطقه ۱۰ تهران با بیش از ۵۰ درصد فرسودگی و تراکم جمعیتی ۴۰۵ نفر در هکتار همان برنامه ای را تنظیم نمود که برای منطقه ۲۱ با حدود ۳۰ نفر در هکتار تراکم جمعیتی و ۸۰۰ هکتار اراضی ذخیره نوسازی.
*بی توجهی به کارکرد اراضی عباس آباد که قرار بود به عنوان گلوگاه تنفسی تهران حفظ و نگهداری شود. در حال حاضر در مساحت ۶۲۳ هکتاری این محدوده به دلیل اجرای پروژه های بزرگ مقیاس متعدد و وجود ۳۵ ارگان و نهاد مستقر بخش عمده طبیعت بکر محدوده از میان رفته است. وجود ۱۶ مورد تعرض به محدوده عباس آباد و گزارش «عدم اظهارنظر» حسابرسی شرکت نوسازی عباس آباد ظرف سال های گذشته، گویای قصه پر رمز و راز این محدوده است. این موارد تنها بخشی از چالش های اساسی پایتخت کشور است که نیاز به اصلاح، بازنگری و انجام اقدامات اساسی، مدیریت شهری جدید دارد. در همین راستا ضروریست شورای پنجم با تغییر رویکرد اساسی محورهای ذیل را در پیش گیرد.
*حرکت در مسیر برنامه ریزی محلی و متناسب با شرایط و موقعیت های هر محله
*ضرورت تغییر نگاه و رویکرد نسبت به حوزه شهرسازی از بنگاه اقتصادی مدیریت اجرایی شهری به سیستم انتظام بخشی کالبد، منظر و معماری شهر
*پایش و بررسی میزان تحقق پذیری طرح جامع و طرح تفصیلی
*تمرکز بر نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری با تکیه بر تجربه های موفق دنیا موسوم به روش p ۴ و پرهیز از مداخله های گسترده، یک جانبه و از بالا به پایین و همچنین ضرورت ایجاد ظرفیت های محرک توسعه برای در بافت فرسوده در سطح فرا محله و فرا منطقه در الویت قرار گیرد تا مقصدی برای شهروندان و فرصتی برای نوسازی است
*توسعه سامانه های نظارتی مجموعه شورا بر شهرداری و سایر نهادهای مسئول در عرصه شهر
*عملیاتی نمودن مدیریت یکپارچه بر اراضی عباس آباد
*ایجاد اصلاح در رویه های کنونی و جلوگیری از تخلفات ساخت و ساز در شهر تهران با تکیه بر اعمال نظارت دقیق بر عملکرد ناظران و پیگیری اجرای مفاد تبصره ۷ قانون شهرداری و علی الخصوص تقویت نظارت اجتماعی
*تمرکز بر اصلاح ساختار شهرداری تهران و واگذاری امور و تغییر نقش شهرداری از تصدی گری به تسهیل گری
*شناسایی و رفع فضاهای بی دفاع شهری به عنوان محمل ایجاد ناامنی و عدم حس تعلق شهروندان
*مناسب سازی فضاهای شهری و ایستگاههای مترو برای تمامی شهروندان بخصوص اقشار آسیب پذیر که طی سالیان گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفتند.
نظر شما