به گزارش خبرگزاری مهر، گروه استانها - محمدحسین نیکوپور: زنده یاد استاد حسن چهره نگار که یکی از پیشکسوتان هنر عکاسی ایران است، بر اساس تجربه و دانش خود، اولین انجمن عکاسی در ایران را به نام انجمن عکاسی شیراز پایه گذاری کرد که در سال ۱۳۶۴ با موافقت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و با هدف اشاعه و نشر دانش هنر عکاسی بطور رسمی با ریاست او فعالیت خود را آغاز کرد.
انجمن عکس شیراز؛ ۳۰ سال پر فراز و نشیب
از جمله فعالیت های انجمن در آن زمان، برگزاری جلسات ماهانه انجمن و گردآوری اعضا برای تبادل اطلاعات، آموزش و برپایی نمایشگاه بود که تا زمان حیات استاد این امر بطور مستمر انجام می گرفت اما پس از فوت او، علی رغم تلاش چند تن از شاگردان ایشان، انجمن دستخوش افت و خیزهای مکرر شد تا در نهایت به تعطیلی آن انجامید.
در سال ۱۳۷۶ با ایجاد فضای مناسب برای بعضی از فعالیتهای هنری، با تلاش و همت چند تن از اعضا و شاگردان استاد چهره نگار، انجمن با مدیریت رمضان محمدیان فعالیت خود را دوباره آغاز کرد که این اقدام با استقبال و حمایت اداره کل فرهنگ و ارشاد و عکاسان علاقه مند قرار گرفت. رییس و اعضای انجمن عکاسی تلاش کردند تا راه استاد را ادامه داده و هنر عکاسی را در شهر ادب و هنر پویا و کوشا نگه دارند که در این راه موفقیت بسیاری داشتند. در ادامه این مسیر، ریاست انجمن به محمد امین دانشور، یکی دیگر از شاگردان و مریدان استاد چهره نگار واگذار شد.
این درحالی بود که همزمان، انجمن با برپایی نمایشگاه ها و اردوها و برگزاری نشستهای تخصصی گامی بلند در راستای اهداف خود بر می داشت که اینگونه فعالیتها تا سال ۱۳۷۹ ادامه یافت؛ در سال ۱۳۸۱ و پس از یک دوره رکود ۲ ساله، تعدای از اعضای قدیم و کمی جدیدتر انجمن تصمیم به احیای فعالیتهای آن گرفتند که با تشویق و ترغیب اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، فعالیتهای انجمن با نام جدید انجمن عکس شیراز و با ریاست قاسم معماری از سر گرفته شد.
گردانندگان اخیر انجمن عکس با هدف استقرار بنیادین و ریشه ای انجمن با اهداف متعالی قبلی اما با شیوه ای جدیدتر کار خود را آغاز کردند که در نخستین گام اقدام به تدوین آیین نامه ای مصوب و قابل اجرا برای سمت و سو بخشیدن و قانونمند نمودن فعالیتهای خود کردند.
در ادامه این روند و در سال ۱۳۸۲، مسئولیت انجمن به عبدالعلی حدادیان سپرده شد که پس از برگزاری مجمع عمومی سالانه و انتخاب هیئت امنا، وی یک دوره دیگر به عنوان رئیس انجمن عکس شیراز منصوب شد.
تشویق و جذب و اعضای جدید بطوری که از زمان تأسیس انجمن، تعداد اعضا ۱۰ برابر شده است، آموزش عکاسی طی کلاسهای منظم و فصلی، برگزاری جلسات هفتگی انجمن و گردهم آیی هفتگی اعضا، اختصاص یک مکان ثابت بعنوان دفتر انجمن عکس و ایجاد لابراتوار چاپ عکس جهت استفاده اعضا، برگزاری نمایشگاه های متعدد از آثار اعضا در شیراز، شهرستانهای استان فارس، دیگر استانها و حتی در خارج از کشور، برگزاری اردوهای مختلف عکاسی و اعزام عکاسان به مناطق مختلف، ایجاد بستر مناسب جهت شرکت عکاسان انجمن در مسابقات و جشنواره های داخلی و خارجی که منجر به کسب مقام هایی نیز شده است، تلاش بمنظور رسمیت بخشیدن به این نهاد فرهنگی، اعطای کارت عضویت و تدوین شناسنامه هنری برای اعضای واجد شرایط و ایجاد ارتباط با دیگر محافل و تشکیلات عکاسی جهت تبادل تجربه و اطلاعات برخی اقدامات و عملکردهای انجمن است که در این سالها بطور بی سابقه ای انجام شد.
با اینکه انجمن عکس شیراز اکنون بیش از ۳۰ سال قدمت دارد و انتظار می رود با وجود فضای مجازی و سمت و سوی این هنر به دیجیتالیسم از جمله کوشاترین نهادهای مردمی باشد، این انجمن و انجمن های دیگری که پس از آن راه اندازی شدند موفقیت چشمگیری در سطح کشور نداشته و انجمن ملی عکاسان تاکنون در تصمیم سازی ها و برگزاری برنامه های کشوری هنرمندان این رشته را کمتر مورد توجه قرار داده است.
غیبت هنرمندان عکاس مطرح شیراز در ۱۰ روز با عکاسان ایران
در پیوند با این موضوع و برگزاری ششمین ۱۰ روزه عکاسی ایران که به میزبانی خانه هنرمندان ایران برگزار می شود محمد امین دانشور در پاسخ به پرسش های خبرنگار مهر مبنی بر اینکه «چرا در برنامه های ۱۰ روز با عکاسان که انجمن ملی عکاسی ایران برگزار می کند، شیراز هیچگاه نقشی نداشته، آیا متولیان عکاسی از جمله انجمن عکس یا پیشکسوتان حرفی برای گفتن ندارند؟، آیا انجمن عکس شیراز با ۳۰ سال سابقه در این زمینه مقصر نیست؟ و چرا با وجود نیروهای مطرح در این بخش چرا در بخش نگاه شخصی این دوره شهرهای مختلفی عکاسان حضور دارند اما از شیراز کسی حضور ندارد»، بر این باور است که بخش بزرگی از این نقص ها به اعضا و هنرمندان عکس شیراز باز می گردد چراکه در دوره کنونی متاسفانه در شیراز و در گستره ای بزرگ، استان فارس اتفاقات چشم گیری افتاده به نحوی که زمانی در این شهر نخستین انجمن عکس پس از انقلاب اسلامی داشتیم، اما این قبیل تشکلها و فعالیتها نیاز به روابط عمومی بسیار حرفه ای دارد که تاکنون نداشته ایم.
او که مسئولیت نگارخانه تار و پود شیراز را با تنی چند از هنرمندان تجسمی دارد می گوید: در شیراز عکاسان بسیار خوبی هستند که در جشنواره ها و رویدادهای بین المللی مقام های برتر را کسب می کنند و تنها کسانی که از این موفقیت ها آگاه می شدند مخاطبان محدودی هستند که پی گیر خبرها بودند؛ در صورتی که در بیشتر شهرهای ایران به محضی که هنرمندی در جشنواره این مقام کسب می کند یا حتی به مرحله داوری وارد می شود سراسر رسانه های مجازی، پایگاه های خبری و نشریات از این خبرها انباشته می شوند.
شیراز کمتر نزد افکار عمومی به ویژه علاقه مندان عکاسی دیده و خوانده می شود
دانشور که پیشینه تدریس عکاسی در انجمن سینمای جوان هم دارد می افزاید: این جدای از کارگاه ها و نشست هایی است که به رسانه ها راه می یابند در حالیکه در نبود روابط عمومی قوی، شیراز کمتر نزد افکار عمومی به ویژه علاقه مندان عکاسی دیده و خوانده می شود.
او با تایید اینکه در شیراز هم رویدادهای خاص عکاسی رقم می خورد که در زمینه اطلاع رسانی و تبلیغاتی ضعیف عمل شده و فقط منحصر به شهر شیراز است و حتی در این شهر هم خیلی از مواقع شکل دلپذیری برایش رقم نمی خورد.
این هنرمند عکاس با بیان اینکه تنها عکاس ایرانی صاحب ۴ دوره مقام برتر جایزه عکاسی «آساهی شیمبون» ژاپن متعلق به شیراز است می افزاید: در حالیکه در شیراز هم وقتی محمدصادق حسینی این موفقیت ها را کسب کرد دست کم بخش های فرهنگی دست به تشویق وی نزدند.
دانشور با گلایه از بخش های فرهنگی رسانه های استان در قبال این موفقیت ها اضافه می کند: این ضعف هم به همه ما وابسته است که با کار گروهی مشکل داریم و دوست داریم که اتفاقات را به خودمان محدود کنیم.
او با توجه به نبود عکاسان شیرازی در میان هنرمندان راه یافته به بخش نگاه شخصی ششمین رویداد ۱۰ روز با عکاسان ایران با وجود نیروهای صاحب سبک و نظر در این بخش با این باور که یکی از بهترین دوره های طلایی فعالیت انجمن عکس شیراز می شود نام برد در پیوند با روزهایی است که حمایت صد در صد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را داشته است از این رو معتقد است: با توجه به کارهای اجرایی که در این دوره از نظر مالی و مکانی انجمن عکس مورد حمایت بود و برای هر نمایشگاهی، نشستی، اردوی و... کمک هزینه می گرفتیم؛ اکنون متاسفانه به خاطر تعدد انجمن ها و تعدد گروه های شکل گرفته آنرا دچار مشکل کرده است.
تعدد انجمن ها به تکثر آرا منجر نشد
دانشور که داور مسابقه عکس میراث ناملموس هم به شمار می رود با آوردن ضرب المثلی ادامه می دهد درخصوص میزان تکثر و رقابتی که درپی آن می آید با توجه به وجود انجمن سینمای جوان یا انجمن فیلم، عکس و پویانمایی استان فارس و شکل گیری انجمن عکس دانشکده خبر که به تازگی فرخوان عضوگیری داده تاکید می کند: این ها جدای از فضای مجازی با استفاده از امکانات اینستاگرام، تلگرام و... بسیاری از عکاسان نیازی نیست به طور فیزیکی ثبت نام کنند و با ورود به گروه های اینترنتی وارد مجموعه ای می شوند که به برنامه های دورهمی محدود شده و متاسفانه در راستای تجمیع عکاسی نیست.
او البته حضور انجمن عکس شیراز را در دوران کنونی مورد اشاره قرار داده و می گوید: با توجه به پیشینه ای که این انجمن داشت در خور و شایسته شهری نیست که نخستین گام های عکاسی را برداشته است.
محمد امین دانشور که در ابتدای شکل گیری انجمن فیلم، عکس و پویانمایی حضور داشته درخصوص برنامه ریزی برای سال آینده و حضور دست کم یک نماینده از شیراز در بخش نگاه شخصی پیشنهاد می کند که فراخوانی داده و دعوت شود که یکی از این تشکل ها و انجمن ها متولی این جریان شده و عکاسان و هنرمندان این رشته را در بخش آموزش یا تجربی گردهم آورده و دست به آسیب شناسی بزند چراکه این موضوع محدود به یک جلسه و دورهمی نیست.
وی حضور شهر شیراز را در مجامع ملی و بین المللی را در زمینه عکاسی نیازمند هم افزایی و توجه به دغدغه های هنرمندان عکاس و کارشناسان این رشته دانسته و می افزاید: یکی از همین گروه ها می تواند پیشگام شده و اتفاقاتی درخور جایگاه و تاریخ عکاسی شیراز رقم بزند و با کمک پیشکسوتان، فعالان این حوزه، متولیان و دست اندرکاران فرهنگی به یک فرجام مشخص برسند تا کمتر شاهد این اتفاقات باشیم.
در نبود نیروهای کوشا؛ قبول مسئولیت ها به کندی انجام می گیرد
از سوی دیگر چندی است که گفته می شود انجمن عکس شیراز با کمبود نیرو روبه روست به شکلی که برای نمونه سامان باقری که زمانی مسئولیت انجمن را برعهده داشته می گوید: مدتی است که به دلیل نبود نیروهای فعال در این انجمن، قبول مسئولیت ها به کندی انجام می گیرد.
این عکاس طبیعت گرد با بیان اینکه انجمن عکس شیراز در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی پویاتر از فضای اجتماعی و محافل هنری است درباره در دسترش نبودن پایگاه اینترنتی این انجمن، بیان کرد: پایگاه انجمن عکس شیراز در فضای مجازی به دلیل نبود بودجه دچار این مشکل شده است.
باقری منابع مالی انجمن را حاصل از حق عضویت ها دانست و گفت: طبعا این حق عضویت ها کفاف هزینه های برگزاری نشست ها، دوره ها و کلاس های آموزشی انجمن عکس شیراز را نمی دهد؛ در توان انجمن عکس شیراز نیست که مکان و بودجه ای جداگانه داشته باشد تا دوره ها و کارگاه های تخصصی و آموزشی برگزار کند.
این درحالیست که اعضای رسمی و دائمی انجمن ۲۰ نفر است که در جلسات انجمن تا ۴۵ نفر شرکت کننده دارد.
به گزارش خبرنگار مهر، با توجه به تکثر انجمن ها و واگذاری مسئولیت ها به هنرمندان در دوره کنونی انتظار می رود انجمن ملی عکاسان ایران هم نیم نگاهی به تاریخ نه چندان کوتاه عکاسی در شهر ادب و هنر داشته باشد و در کنار پرداختن به نگاه شخصی عکاسان نقاط مختلف، این رویداد را محدود به تهران و شهرهای با پیشینه کوتاه در عکاسی نکند.
نظر شما