بلیط های منقش به دانشگاه پاره می شوند !

خواب چون وزنه سنگینی پلک هایم را به روی هم نگاه داشته اما عقربه کوچک ساعت روی عدد 8 جا خوش کرده است. کلاس رفتن آنهم ساعت 8 صبح واقعا دردناک است. به زور هم اتاقی ها از خواب بیدار شدم. به سرعت برق و باد خودم را به ایستگاه اتوبوس رساندم. از اتوبوس ها هم اصلا نمی توان فهمید مسیرشان کجاست. بالاخره یک اتوبوس توقف می کند. از راننده می پرسم؟ "16 آذر". پاسخ می گوید : " بیا بالا، رد می شویم."

جای نشستن نیست. سر و صدای زیادی می آید. با اجازه آقای راننده همان جلوی اتوبوس جا خوش می کنم. البته آقای راننده از من خواست، بلیط های خانم ها را جمع و پاره کنم.

در میان هیاهوی مسافران اتوبوس، گزارش مجری رادیو توجه مرا به خود جلب کرد. "راستی می دانید، چرا 16 آذر روز دانشجوست؟"، "راستی می دانید، سه یار اهورایی چه کسانی هستند؟"، "راستی می دانید، سه قطره خون روی دیوار برخی دانشگاه ها نشانه چیست؟"، "اصلا، تا به حال پرسیده اید، چرا نام این خیابان 16 آذر است؟".

گزارشگر که پاسخ های بسیار متفاوت و جالبی از دانشجویان و مردم در خیابان 16 آذر کشف می کرد، خود روز 16 آذر را چنین تعریف کرد : " 16 آذر 1332- روز اعتراض به ورود نیکسون به ایران است. روزی که رژیم پهلوی در دهن کجی به خواسته های دانشجویان به آنها حمله ور شد و سه دانشجوی آزاده را به شهادت رساند. حادثه 16 آذر 1332به عنوان روز مقاومت تاریخى در تاریخ دانشگاه تهران ثبت شده است."

گزارشگر در ادامه گزارشش به سخنان شهید چمران اشاره کرد و گفت : شهید مصطفی چمران در رابطه با حادثه 16 آذر مى گوید: "وقایع آن روز چنان در نظرم مجسم است که گویى همه را به چشم مى بینم، صداى رگبار مسلسل در گوشم طنین مى اندازد، سکوت موحش بعد از رگبار، بدنم را مى لرزاند، آه بلند و ناله جانگداز مجروحین را در میان این سکوت دردناک مى شنوم. دانشکده فنى خون آلود را در آن روز و روزهاى بعد به راى العین مى بینم ... ."

گزارشگر ادامه می دهد : 16 آذر روز جشن پیروزی دانشجوست. روز دانشجوی مستقل ایرانی است. روزی که باید از آن آموخت، استقلال و حفظ کرامت انسانی و کشور هزینه دارد و دانشجو عاشقانه هزینه آن را پرداخت می کند. 

راننده اتوبوس بلند می گوید : "16 آذر". بلیط های منقش به سر در دانشگاه تهران و یادآور 16 آذر را که در طول راه به آن خیره شده بودم و از پاره کردن آنها سرباز زده بودم را به راننده اتوبوس دادم. راننده تمام بلیط ها بدون توجه به سر در پاره کرد و در زباله دان ریخت. وظیفه راننده هم همین است. بلیط استفاده شده باید پاره شود.

بلیط های منقش به روز دانشجو پاره می شوند، سالهاست که چنین است. اما امیدوارم حق دانشجو هرگز پاره و پایمال نشود.

.................................
یادداشت : رضا یغمایی