خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- امیر حسن رحبی معمار: شلیک موشک «برکان اچ ۲» انصارالله به کاخ الیمامه در ریاض، پایتخت رژیم سعودی، آن هم پس از گذشت هزار روز از تجاوز نظامی عربستان به یمن به روشنی نشان داد که نه تنها متجاوزان به هدف اولیه و اصلی خود که همانا سرکوب انقلاب مردم و شکست انصارالله بود، نرسیده اند بلکه پس از سه سال و نیم عمق خاک آنان نیز در تیررس نیروهای یمنی قرار گرفته است.
این اولین بار نبود که رزمندگان انصارالله و ارتش یمن توانستند موشک های خود را تا قلب سرزمین عربستان هدایت کنند و بدون شک با روندی که مشاهده می کنیم آخرین بار هم نخواهد بود و نگرانی اصلی فرمانروایان ریاض هم درست از همین واقعیت سرچشمه می گیرد.
هرچند موشک شلیک شده با بهره گیری از سامانه ی پدافند موشکی پاتریوت منهدم شده و به هدف اصابت نکرد اما روشن است که اگر چندین موشک به طور همزمان به سوی اهدافی در عربستان روانه شوند درصد برخورد آن ها به نقاطی راهبردی در خاک سعودی به رغم وجود سامانه پاتریوت بسیار زیاد خواهد بود. بگذریم که پدافند سعودی برای خرید هر فروند موشک پاتریوت سه میلیون دلار هزینه می کند.
به نظر می رسد ادامه شلیک موشک به سمت اهداف گوناگون در عربستان با وجود سر و صدای رسانه ای ایالات متحده ی آمریکا و برگزاری نشست خبری پروپاگاندا گونه ی سفیر آن ها در سازمان ملل در مورد ایرانی بودن موشک های انصارالله، نشان دهنده آن است که یمنی برای دفاع از ملت و کشور خود توجهی به این جو سازی ها ندارند.
با عنایت به اهمیت تحولات اخیر در جنگ یمن، تلاش می کنیم تا بخشی از پیامدهای پرتاب موشک به ریاض را واکاوی و بررسی کنیم.
افزایش عمق راهبردی و دقت موشک های یمنی
اولین نکته ای که جلب توجه می کند این است که افزایش برد و دقت موشک های انصارالله، عمق راهبردی و هجومی نیروهای یمنی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده است. این حقیقت که آنان توانسته اند به دانش فنی مورد نیاز برای بهبود ویژگی های موشک های قدیمی و ساخت موشک های جدید دست یابند یک پیروزی مهم به شمار می آید.
توانایی هدف قرار دادن نقاط استراتژیک در عمق خاک عربستان که می تواند شامل تاسیسات و زیرساخت های انتقال انرژی این کشور هم بشود، می تواند اوضاع نبرد را تا حد زیادی دگرگون کرده و بیش از پیش بر نگرانی و سردرگمی سعودی ها بیفزاید.
دیگر پیام مهم این اقدام به رخ کشیدن توان موشکی رزمندگان انصارالله است که مقامات عربستانی گمان می بردند پس از فتنه ی اخیر «علی عبدالله صالح» و شوریدن افراد تحت امرش بر نیروهای مردمی یمن و نافرمانی احتمالی بخشی از ارتش، دچار سستی شود.
بازدارندگی و تنبیه متجاوز
یکی از مباحث مهم در نظریه های روابط بین الملل و همچنین دکترین های نظامی – امنیتی کشورها مفهوم بازدارندگی و توانایی ضربه ی دوم یا متقابل است. تحلیل درست و واقع بینانه از امکانات طرف مقابل و پاسخ ها و واکنش احتمالی او نقش اساسی در سرنوشت جنگ ها دارد.
تا پیش از اینکه یمنی ها از موشک های خود استفاده کرده و در برد های مختلف نقاطی را در داخل عربستان مورد هدف قرار دهند، نیروی هوایی پادشاهی سعودی بدون نگرانی اقدام به بمباران غیر نظامیان و همچنین زیرساخت های یمن می کرد و بدون تحمل هیچ گونه خسارت و تلفاتی این روند را ادامه می داد.
اما با شروع پرتاب موشک های انصارالله، دولت سعودی دریافت که اقدامات ضد انسانی و جنایت هایش در حق مردم بی پناه یمن نه تنها در مرز ها و نبرد رو در روی با مجاهدان یمنی بلکه در شهر هایی بسیار دورتر از جبهه نیز بی پاسخ نخواهد ماند. هرچند سعودی ها تا به امروز با خیره سری خاص خود همچنان به بمباران های بی هدف و خونبار خود پایان نداده اند ولی روشن است که با افزایش شلیک موشک های یمنی نمی توانند بی مهابا این رویه را پیگیری کنند.
نتیجه گیری
همان گونه که اشاره شد بهره گیری از موشک ورق جنگ را به سود یمن برگردانده و این زورآزمایی را برای سعودی ها فرسایشی تر و خروج از آن را برای آنان دشوار تر ساخته است. به ویژه آن که جاه طلبی شاهزاده «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان نیز بیشتر از آن است که ناکامی خود را پذیرفته و تلاش کند تا با کنار گذاردن راه حل نظامی به گفتگوهای یمنی – یمنی تن دهد.
این را هم نباید از نظر دور داشت که پیشرفت های فراوان اقتصادی عربستان و امارات متحده ی عربی در دو دهه ی گذشته در سایه ی درآمد های سرشار نفتی و ثبات، آرامش و امنیت این کشور ها به دست آمده در حالی که دستیابی انصارالله به توانایی هدف گرفتن شهر ها و مراکز اقتصادی و تجاری این کشور ها تمام آن رشته های چندین ساله را پنبه خواهد کرد.
کاخ های شیشه ای حاکمان نفتی عربستان آسیب پذیر تر از آن است که بتوانند مدتی طولانی در برابر پیامد های ناشی از یک نبرد فرسایشی که هم توان نظامی و هم توان اقتصادی آنان را می فرساید تاب بیاورد، دست یافتن به پیروزی که پیشکش.
نظر شما