لیلا اکبرپور در خصوص سبک خویش در نقاشی به خبرنگار مهر در این خصوص گفت: از آنجا که شیوه هنری یا(استایل)، عبارت از آن خصلت های صوری است که به یک اثر یا مجموعه آثار معین اختصاص دارد و آنها را از سایر آثار متمایز می کند، این خصلت های ویژه باید دارای پیوندی درونی و ارتباطی ارگانیک باشند و یا به عبارتی، باید نشانه های یک واحدِ کامل را عرضه دارند؛ بنابر این پیشرفت های هنری یک هنرمند طول دوره کاری اش را نیز نمی توان به عنوان پاسخ ها یا واکنش هایی مستقیم به عوامل محیطی که در دوران مختلف تاثیر مستقیمی بر سبک و شیوه هنرمند دارد را، به طور کامل درک کرد، در واقع باید گفت که سبک هنری فارغ از زمان و مکان معنایی ندارد.
این بانوی هنرمند در خصوص این که این آثار در چه زمینه ای خلق شده اند و سبک ها، تکنیک ها و روش های به کار برده شده در این آثار چیست هم عنوان کرد: از جمله مفاهیم کاربردی در نظریات نقد هنری و ادبی آشنایی زدایی است که نخستین بار توسط «ویکتور شکلوفسکی» در سال ۱۹۱۷ در مقاله ای با عنوان "هنر به مثابه شگرد" مطرح شد؛ شکلوفسکی به هنر به عنوان فرصت و مجالی می نگرد که به مخاطب اجازه می دهد نوع دیگری از ادراک و مشاهده را تجربه کند.
اکبرپور باور دارد: ادراک اشیاء به صورت فی نفسه و خارج از زمینه معمول آنهاست؛ از نظر شکلوفسکی هنر باعث می شود شیء از بافت روزمره آن جدا شود و در وجه دیگری مقابل نگرنده قرار گیرد، لذا او اظهار می کند کار هنر آن است که از راه های متفاوت بکوشد اشیا را از «خودکاری ادراک» رها سازد.
تبدیل «هیچ» به «چیزی» قابل نگریستن
وی اضافه می کند: از سوی دیگر، اشیا از منظر عادی شیوه نگریستن تقریبا اصلا دیده نمی شوند یا به تعبیر وی "هیچ" به حساب می آیند، بنابر این در این آثار با توجه به این مبحث و وجه مشترکی که میان شکل ارایه آثار نقاشی دوره قاجار به لحاظ فرم بوم و یا بستر مورد استفاده در آثار آن دوره با فرم این شیء(بیل) یعنی تشابه فرم جناقی در این دو، این شیء خارج از زمینه کاربردی معمولش مورد توجه قرار گرفته و تبدیل به یک اثر هنری شده است. کاری که قبلا توسط دادائیست ها و سورئالیست ها به شیوه های دیگر انجام گرفته است. بنابراین "هیچ" تبدیل به "چیزی" شده است در خور تعمق و نگریستن به شیوه ای دیگر، لازم به ذکر است تکنیک بکار رفته در این آثار ترکیب مواد می باشد که باید متناسب با نوع بستر انتخاب می شد.
خالق آثار نمایشگاه نقاشی «آشنای نا آشنا» پیرامون طراحی که در این نمایشگاه ارایه شده و تفاوت آن با دیگر شیوه ها و ویژگی های آثار عنوان کرد: از نظر من هر اثر هنری به نوبه خودش دارای ویژگی هایی است که آنرا از دیگر آثار متمایز می سازد.
اکبرپور ادامه داد: در این نمایشگاه چون هدف، نا آشنا نمودن این شیء و دشوار نمودن فرمش و سخت تر طولانی تر نمودن ادراک بوده، این شیء به سببِ و از رهگذار بافت زدایی، ارزشی هنری پیدا کرده که یکی از اهداف هنر است.
وی افزود: از این رو، این بافت زدایی به معنای کنده شدن از بافت روزمره و رفتن به سوی بافت و زمینه ای غیر روزمره به وسیله هنر، توانسه با افزودن بر دشواری و زمان فرایند ادراک، از آنها آشنایی زدایی می کند و این شگرد تفاوت و تمایزی را با دیگر شیوه ها در ارایه آثار هنری به خوبی نشان می دهد.
هنر وجود دارد تا آدمی ادراک زندگی را بازیابد
وی بر این باور است که هنر با کارکرد مبتنی بر آشنازدایی اش، زمینه نگریستن از وجه ابدی را فراهم می کند و این امکان را به مخاطب می دهد که شیئیت شیء را بدقت واکاوی کند؛ به عبارتی هنر وجود دارد تا آدمی ادراک زندگی را بازیابد.
به گفته لیلا اکبرپور، نقاش، هنر وجود دارد تا باعث شود آدمی اشیا را احساس کند، تا سنگیت را به سنگ ببخشد.
وی یادآور می شود که هنر ملاحظه چیزی از وجه ابدی است و نگریستن به چیزی از وجه ابدی، مشاهده آن چیز با فضای کامل منطقی،یعنی دیدن شیء با تمام امکان های مختلفش است.
اکبرپور در نمایشگاه نقاشی «آشنای نا آشنا» ۱۵ اثر را در ابعاد ۲۱ در ۴۰ سانتی متر و یک اثر در ابعاد ۵۵ در ۷۰ قرار داده که هدف آن آشنایی زدایی به منظور واکاوی و تعمق مخاطب در شیئیت یک شیء است.
یادآور می شود: نمایشگاه «آشنای نا آشنا» که ۱۵ دی ماه جاری در نگارخانه جم شیراز آغاز بکار کرده تا ۳۰ این ماه برپاست و علاقه مندان می توانند از ساعت ۱۷ تا ۲۱ به تماشای آثار آن بپردازند. این در حالیست که نگارخانه یادشده روزهای پنجشنبه تعطیل است.
گفتنی است که این نمایشگاه جمعه ۱۵ دی ماه جاری با حضور بهزاد مریدی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و لاله اسکندری، بازیگر سینما و تلویزیون گشایش یافت.
نظر شما