به گزارش خبرنگار مهر، در این نشست که روز چهارشنبه در حوزه هنری برگزار شد محمد قاسمی‌پور مسئول دفتر مطالعات و ادبیات فرهنگ پایداری امور استانهای حوزه هنری گفت: جنگ ما تفاوت‌های مبنایی و اساسی با دیگر جنگ ها دارد اما اشتراکاتی هم در آن دیده میشود.
قاسمی‌پورتصریح کرد: کشورهایی که درگیر جنگ بوده‌اند با همه دشواری‌ها و زشتی‌هایی که جنگ دارد با برگزاری یادبود، از یاد جنگ غافل نبوده و به آن پرداخته‌اند و با وجود آنکه جنگ جهانی دوم در قرن پیش اتفاق افتاده اما ملت‌های شکست‌خورده و یا به ظاهر پیروز، هر دو به این نوع ادبیات توجه جدی داشته‌اند که در این راستا می‌توان از فرانسه و آلمان نام برد.
این کارشناس حوزه تاریخ شفاهی یادآورشد: فرانسه در جنگ خیلی زود تسلیم شد و نزدیک به ۴ سال و نیم تحت اشغال بود، با این وجود طی ۷۰ سالی که از آن تاریخ می‌گذرد در سینما و سایر آثارشان فراوان به این موضوع پرداخته‌اند.
قاسمی پور تصریح کرد: آلمان به عنوان آغازکننده جنگ که در نهایت هم شکست خورد، آثار نگارش یافته زیادی دارد و با افتخار از اینکه توانسته‌اند بعد از آن خرابی‌ها دوباره خود را بسازند، یاد می‌کنند چراکه این کشورها هیچ ابایی ندارند که به دهه چهل میلادی رجوع کنند و زشتی‌هایی که بوده را نشان دهند.
وی بیان کرد: از دهه هفتاد روایت جنگ در قالب خاطره‌نویسی‌های خود نوشت که افراد بر اساس سلیقه خود می‌نوشته‌اند وجود داشته است، تا اینکه در دهه هشتاد عبارت تاریخ شفاهی رایج شد، به این صورت که تاریخ را به صورت شفاهی از افراد بپرسیم و آن‌ها برای ما روایت کنند.
قاسمی پور افزود: همه گونه ها و سبک ها درادبیات جنگ بایدبر اساس استانداردها و موازین دقیق علمی دیده شوند و چیزی که خواننده روی جلد می‌بیند در واقع همان چیزی باشد که داخل کتاب است.
داود قاسم‌پور دیگر سخنران این مراسم هم گفت: تمام خاطرات در گستره تاریخ شفاهی قرار می‌گیرد، اما خاطره و تاریخ تفاوت‌هایی نیز با هم دارند و ما در خاطرات با سه عنصر مواجهیم: مصاحبه‌کننده، مصاحبه‌شونده (راوی) و سند یا مطالعات پسینی، مصاحبه‌کننده باید مصاحبه‌شونده را بشناسد و در جریان موضوع خاطره باشد که در خاطره‌نویسی دفاع مقدس معمولا این اتفاق می‌افتد.
این کارشناس ادبیات یادآورشد: مصاحبه‌شونده باید در فضای خاطرات باشد تا به خوبی برایش تداعی شود و با اطلاعاتی که از مصاحبه‌کننده می‌گیرد کار را به‌خوبی پیش ببرد.
قاسم پور با اشاره به اینکه ۳ نقد اساسی به آثار منتشرشده تاریخ‌نگاری حوزه دفاع مقدس وارد است، اظهارکرد: مشکل اینجاست که ما پس از پرداختن به عنصر اول و دوم کار را رها می‌کنیم و به عنصر سوم که مطالعات پسینی است کمتر می پردازیم در حالیکه کار مستند سازی و پویاسازی باید سرانجام بگیرد.
وی بیان کرد: نقد دوم استفاده نکردن از اسناد است که به همین دلیل این کتاب‌ها معمولا در زمره داستان و رمان طبقه بندی و شناخته می‌شوند، در حالی که در زمره کتب تاریخی شناخته می شوند.
قاسم پور اظهارداشت: به همان نسبت که ایدئولوژی باید بازتولید شود دفاع مقدس نیز عرصه‌ای است که این بازتولید در آن اتفاق می‌افتد.
وی تاکید کرد: تاریخ‌نگاری کمی خشک است و جذابیت ندارد، اما خاطرات و رمان چیزی است که می‌تواند تمام نسل‌ها را دربربگیرد و از این ابزار داستان استفاده می‌کند و این حوزه را تحت پوشش قرار می‌دهد.
در ادامه این مراسم کارشناسان به نقد و بررسی دو کتاب «نامه‌رسان» و «وقتی مهتاب گم شد» پرداختند و به سوالات شرکت کنندگان پاسخ دادند.
نظر شما