مریم طباطبائیان در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: جراحی سرطان سینه در ایران همزمان با علم روز دنیا در حال به روز رسانی و پیشرفت است به طوری که نه تنها بیماران داخلی از این امکانات استفاده میکنند بلکه شاهد حضور بیماران خارجی برای طی کردن مراحل درمان در ایران نیز هستیم.
وی بیان داشت: جراحی سرطان سینه در ایران همانند اروپا، پیشرفت شایانی داشته و دیگر نیازی به برداشتن تمامی غدد لنفاوی زیر بغل بیمار، هنگام عمل جراحی نیست.
عضو مرکز تحقیقات سرطان سینه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اعلام کرد: در گذشته یکی از مشکلات و عوارض شایع بعد از درمان سرطان سینه، اعم از جراحی یا رادیوتراپی، تورم دست و احساس سنگینی و البته درد شدید در ناحیه بازوی بیمار بود که این امر ناشی از آسیب دیدن عروق لنفاوی و عصب های زیر بغل بود.
عضو مرکز تحقیقات سرطان سینه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تصریح کرد: در نتیجه جراحی غدد لنفاوی یا پرتودرمانی به ناحیه زیر بغل همواره عوارضی کوتاه مدت و حتی دائمی گریبانگیر بیمار می شد که از آن جمله می توان به ورم دست اشاره کرد درحالی که خوشبختانه با ترویج روشهای غربالگری و مراجعه به موقع بیماران این امکان وجود دارد که غدد لنفاوی کمتری برداشته شود و در نتیجه عوارض کمتری هم باعث نگرانی بیمار شود.
وی ادامه داد: امروزه برای به حداقل رساندن آسیب زیر بغل، در مواردی که بر اساس معاینه بالینی و سونوگرافی غدد لنفاوی درگیر نباشند می توان از روش علامت گذاری غده لنفاوی با ماده رادیواکتیو و اسکن آن با پروب مخصوص در حین عمل استفاده کرد، تکنیکی که با شیوه های روز دنیای پزشکی همسو است و جراحان مطرح دنیا نیز از این شیوه برای کم کردن عوارض جراحی استفاده می کنند و روش استاندارد جراحی زیر بغل محسوب می شود.
طباطباییان گفت: در این روش تنها یک تا سه غده لنفاوی با حداقل برش تخلیه می شود و عوارض مربوط به این بخش از جراحی به کمترین حد خود می رسد به همین دلیل بیماران نباید نگران عوارض بعد از جراحی باشند.
وی یکی دیگر از شیوه های مدرن جراحی سرطان سینه را بازسازی عضو آسیب دیده دانست و افزود: بازسازی سینه در افرادی که امکان حفظ سینه را ندارند به صورت اولیه و یا تاخیری انجام می شود در روش اولیه همزمان با تخلیه کامل نسج سینه از نسج خود بدن و یا از پروتزهای مخصوص بازسازی سینه برای حفظ شکل سینه استفاده می شود و در روش تاخیری، افرادی که قبلا توسط جراحان دیگر نسج سینه آنها کاملا برداشته شده و یا بنا به عللی بیمار در مرحله اولیه آمادگی بازسازی را ندارد با فاصله چندماه پس از پایان مراحل درمان می تواند عضو آسیب دیده خود را بازسازی کند.
نظر شما