خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: ماه آینده عربستان سعودی قرارداد نهایی شده دایر کردن نیروگاه های هسته ای در این کشور را اعلام می کند و دولت آمریکا در این مورد بر سر دوراهی دشواری قرار دارد که یک طرف آن ایجاد درآمد برای شرکت های آمریکایی و قرارداد چند میلیارد دلاری است و طرف دیگر آن سیاست از پیش اعلام شده واشنگتن دایر بر جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته ای.
چنانچه دولت ترامپ بخواهد قرارداد به نفع کنسرسیوم آمریکایی به رهبری «وستینگ هاوس» امضا کند باید قوانین منع گسترش تسلیحات هسته ای را تعدیل کند. در چنین صورتی واشنگتن به ریسک امنیتی بزرگی دست زده و کشورهای خاورمیانه را به رقابت بر سر کسب فناوری هسته ای تشویق خواهد کرد. عربستان درصدد است تا در کنار فعالیت هسته ای از امکان غنی سازی اورانیوم نیز بهره مند شود. همین موضوع موجب تشویش خاطر قانونگذاران آمریکایی شده است. اگر کنگره موافقت کند، یک چنین امتیازی را به عربستان بدهد، آنگاه باید آن را به سایر کشورهایی که خواستار این امتیازند نیز بدهد. پس دیگر باید به اصطلاح «در پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای» را تخته کرد.
در این راستا خبرنگار مهر گفتگویی با پروفسور «نادر انتصار» رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما آمریکا تنظیم نموده که در ادامه می آید.
*بعد از چند سال دولت ترامپ اعلام کرد یک توافق هسته ای با دولت ریاض را امضاء خواهد کرد. چرا امریکا متقاعد شد تا دوباره مذاکره برای یک توافق هسته ای را با عربستان آغاز نماید؟
عربستان سعودی به ویژه تحت نظارت محمد بن سلمان به یک گاوصندوق برای امریکا تبدیل شده است. توافق هسته ای نفس و ضمیر محمد بن سلمان را خشنود ساخته و کشور او را به عنوان یک ارباب رجوع قابل انعطاف برای امریکا در دوره ترامپ جفظ خواهد کرد.
همچنین توافق هسته ای با عربستان به عنوان یک اهرم قدرت و نفوذ دیگری علیه ایران و سیاست های منطقه ای آن خواهد بود.
*عربستان تمایل دارد غنی سازی اورانیوم و بازفرآوری پلوتونیوم را در اختیار خود داشته باشد. آیا آمریکا با این دو خواسته ریاض موافقت می کند؟
قوانین موجودی که بر انتقال تکنولوژی هسته ای امریکا حاکم هستند باید اصلاح شوند یا معافیت هایی برای دولت ترامپ در نظر گرفته شوند تا بتواند پاسخگوی تمایلات سعودی ها باشد.
من فکر می کنم دولت ترامپ موفق خواهد شد معافیت های لازم برای ارائه مجوز به دولت ریاض جهت غنی سازی اورانیوم در سطوح پایین را کسب کند. با این وجود ارائه مجوز برای بازفراوری پلوتونیوم ضربه سختی به رژیم منع گسترش تسلیحات هسته ای بین المللی وارد خواهد کرد که این مهم نه تنها واکنش ایران بلکه واکنش سایر کشورهای منطقه را نیز در پی خواهد داشت.
*برخی استدلال می کنند اگر امریکا با سعودها در برنامه هسته ای همکاری نکند روسیه و چین ممکن است در بحث هسته ای با عربستان همکاری کنند و این منجر خواهد شد به تضعیف نفوذ هسته ای امریکا در منطقه. نظر شما در این ارتباط چیست؟
من فکر می کنم چنین استدلالی دارای اعتبار است اما ایران بیشتر از هر کشور و متغیر دیگری برای امریکا دارای اهمیت است.
*کدام مدل برای توافق هسته ای عربستان محتمل تر است: برجام یا توافق امریکا با امارات متحده عربی؟
من فکر می کنم اگر حق انتخاب به عربستان سعودی داده شود عربستان احتمالا مدل امارات متحده عربی را به برجام ترجیح خواهد داد. توافق هسته ای ایران دارای محدودیت های مهم و بلندمدت قابل توجهی در تحقیقات و صنعت هسته ای است این در حالی است که مدل امارات متحده عربی آزادی عمل و راه گریز بیشتری به سعودی ها خواهد داد؛ اگر به آنها حق انتخاب بین برجام یا آنچه امارات توانسته از غرب دریافت کند داده شود.
۲۲:۴۵ - ۱۳۹۶/۱۲/۲۰
۲۳:۲۰ - ۱۳۹۶/۱۲/۲۰
نظر شما