به گزارش خبرگزاری مهر، عطارد به عنوان نزدیکترین سیاره به خورشید و یکی از 4 سیاره صخره ای این ستاره خاصیت مغناطیسی خود را به همان شیوه زمین یعنی از طریق دینام حاصل از چرخش آهن ذوب شده هسته به دست می آورد.
اما پرسش اینجاست که چرا میدان مغناطیسی این سیاره بسیار ضعیف بوده و تنها از یک درصد شدت مغناطیسی زمین برخوردار است.
در صورت درست بودن تئوری دینام، مغناطیس این سیاره باید 30 برابر قوی تر از میزان کنونی می بود.
"آلریخ کریستنسن" از انستیتو "ماکس پلانک" مرکز تحقیقات سیستم خورشیدی در "کاتینبورگ لیندائو" معتقد است: پاسخ به این سوال در ساختار هسته عطارد قرار گرفته است.
لایه های بیرونی هسته این سیاره از لایه های یکنواختی تشکیل شده و این لایه ها با عایق کشی از گرمای هسته داخلی چرخشی در امان مانده اند. نتیجه آنکه تنها هسته درونی برای تولید میدان مغناطیسی از چرخش مناسب برخوردار است.
تاثیر عایق بندی از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا عطارد بسیار آرام می چرخد که این امر بر نیروی دینامی نیز تاثیرگذار است.
این سیاره 59 روز زمینی را طی می کند تا یک دور کامل به دور محور خود بچرخد که پس از سیاره زهره آهسته ترین چرخش را در سیستم خورشیدی به خود اختصاص داده است.
به گفته "کریستنسن"، دو ماموریت برنامه ریزی شده یکی از سوی سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در سال 2008 و دیگری از سوی سازمان فضایی اروپا در سال 2013 امکان به آزمایش گذاشتن تئوری وی را فراهم می سازد.
تنها سفر انجام شده به عطارد توسط سفینه فضایی آمریکا با نام "مارینر 10 " طی سال های 1974 و 1975 برای بررسی میدان مغناطیسی این سیاره انجام شده است. یافته های این تحقیق در نشریه علمی "نیچر" به چاپ رسیده است.
نظر شما