رئیس کتابخانه ، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در مورد سرنوشت کتابخانه های شخصی به خبرنگار مهر، گفت : مجموعه منابع و کتب مورد نیاز هر فرد که به شکل خصوصی نگهداری می شود را کتابخانه شخصی می گویند و این حرکت خوبی است . البته در برخی از اظهار نظرهای افرادی که با خبرگزاری مهر گفتگو کرده اند به نحوی با این موضوع برخورد کرده اند که گویا ایجاد کتابخانه شخصی امر خوبی نیست .
وی افزود : راه اندازی کتابخانه خصوصی اقدام بسیار خوبی است اما در این مسئله باید به چند نکته توجه کرد یکی اینکه اصولا کتاب نباید حبس شود و همانوقت که کتابی خریداری می شود باید این امکان برای همه علاقه مندان به کتاب فراهم شود که بتوانند از آن کتاب استفاده کنند . بزرگان ما سیره پسندیده ای داشتند که به سادگی کتاب خود را به دیگران امانت می دادند و طبیعتا این کار مشکلاتی را هم به همراه دارد و ممکن است کسانی که کتاب به امانت می گیرند آن را بازنگردانند .
سید محمد علی ابهری خاطرنشان کرد : بعضی از علما می گفتند که بعد از مطالعه یک کتاب خیلی مقید نیستیم که آن را نگهداری کنیم و از طرفی هم برخی به نگهداری سخت و شدید کتابها تاکید می کنند این مصلحتی است که یقینا استفاده عمومی از کتاب ارزشمند تر از این مطلحت است .
وی تصریح کرد : مردم باید در زندگی خود سهمی را هم به کتاب اختصاص دهند و بخشی از درآمد خود را به خرید کتاب اختصاص دهند و این فرهنگ باید عمومی شود اما نگهداری کتاب را نباید به گونه ای تلقی کنیم که نهایتا به حبس کتاب منجر شود .
رئیس کتابخانه مجلس درمورد سرنوشت کتابخانه های شخصی گفت : هر شخصی با توجه به ذوق و سلیقه خود اقدام به ایجاد کتابخانه شخصی می کند که ممکن است فرزندان وی هیچ علاقه ای به نگهداری این کتابها نداشته باشند . و هیچ تضمینی وجود ندارد که این کتابها بعد از مرگ صاحبان کتابخانه های شخصی به همان شیوه نگهداری شود لذا خطر دائمی همیشه کتابخانه های شخصی را تهدید می کند که بی توجهی ، شرایط بد نگهداری ، از آن جمله است و نگاه صرفا یادگاری به کتابخانه های شخصی متوفی هم باعث می شود هیچ کس به این کتابها دسترسی نداشته باشد در حالی که باید به نحوی امکان استفاده عمومی از آنها فراهم شود .
وی خاطرنشان کرد : من درتجربه شخصی خود وقتی دیدم که کتابهای شخصی پدر و پدربزرگم مورد استفاده ام قرار نمی گیرد و من در جهت دیگری مطالعه و تحقیق می کنم همه این کتابها را به یکی از گروه های علمی دانشگاه تهران اهدا کردم و آنجا کتابخانه خوبی تشکیل شد .
ابهری در ادامه به صاحبان کتابخانه های شخصی توصیه کرد : هر کسی که این احساس را دارد که ممکن است کتابهایش بعد از مرگ در شرایط مناسبی نگهداری نشود خود باید برای این کتابها خود تصمیم بگیرد و قبل از مرگ تکلیف کتابخانه شان را مشخص کنند تا از طرفی به دست دلالها نیافتد و از طرف دیگر مورد توجه افراطی به گونه ای کتابها را حبس کنند قرار نگیرد .
وی به همه صاحبان مجموعه های شخصی پیشنهاد کرد : به نظر من ، کتابها باید به کتابخانه های بزرگ اهدا شود البته با این شرط که کتابخانه را مختارکنیم که کتابهای مازاد را به دیگر کتابخانه ها واگذار کنند . برخی از خانواده ها کتابخانه را تنها با این شرط اهدا می کنند که در یک مکان مجزا نگهداری شود در عین حال که ممکن است آن کتابخانه کتابهای مکرر زیادی داشته باشد اما با این شرط دچار مشکل کمبود جا و نگهداری کتابهای بیش از اندازه نیازشان می شوند .
مردم باید به این مسئله توجه داشته باشند که وقتی کتابهایشان را در معرض مطالعه دیگران هم قرار دهند تا زمانی که کتابها در اختیار دیگران قرار داد برای آنها حکم باقیات الصالحات را دارد و از ابن بایت برایشان حسنه نوشته خواهد شد . فضیلت و اجر استفاده از کتابهای مورد نیاز مردم هم مانند صدقه دادن است .
نظر شما