خبرگزاری مهر - گروه استان ها: جای جای مناطق عملیاتی جنوب رد خاکی کفش هایی است که دیگر پا ندارند و پژواک صدای به خون تنیده شهدایی است که ایستاده رفتند تا در برابر هیچ ظلمی زانو نزنند و آرمانشان را بر کفه ترازو نگذارند و برابر خواهی نکنند.
حالا پس از گذشت سالهای دور از بوی تند باروت و استنشاق خردل خبری نیست و معلم تاریخ برگ زمان را بار دیگر در مناطق عملیاتی جنوب مشق می کند و زائران، این مکان های معنوی را به اشاره می کشند و برای چشیدن طعمی ازعبودیت کیلومتر ها از شمالی ترین نقطه اتصال به منتهی الیه جنوب سفر می کنند.
این بار در یاد گشت خاطرات یاری گران جنگ به سراغ قشری اثر گذار و درمانگر رفتیم که به خوبی با رد داغ گلوله با بدن سرد شده انسان ها آشنا است، افرادی که در کسوت پرستار سالها را در مراکز درمانی مناطق جنگی برای خدمت رسانی به شهدا و رزمندگان سپری کردند و حالا نسلی از آنان به خدمت رسانی زائران امروز آمده اند.
خدیجه حلیمی کارشناس پرستاری که از سوی درمانگاه تاسوعای بابل به مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس آمده در گفتگو با خبرنگار مهر به بیان حالات روحی خود در زمان حضور در این مناطق می پردازد و آن را وصف ناپذیر می خواند و می گوید: ۲۳ سال از دوران خدمتم می گذرد و در این مدت دو بار برای خدمت رسانی به زائران شهدای جنگ به مناطق عملیاتی آمدم و با وجود اینکه در اینجا از امکانات کمی بهره مندیم اما رسیدگی به احوالات عاشقان شهدا در من رضایتی عجیب ایجاد می کند.
دو پسر دارم که از نسل چهارم انقلاب هستند و تمایل زیادی دارم که آنان را برای دیدن این مناطق به سفر بیاورم تا خود از نزدیک رشادت های شهدا و رزمندگان را لمس کنند
پرستار اردوگاه شهدای مازندران که هر روز وقت سر زدن آفتاب به دشت های به یادگار مانده از دوران سر سختی دلاوران این مرز و بوم را با کاروان های راهیان نور سر می کند، ادامه داد: دو پسر دارم که از نسل چهارم انقلاب هستند و تمایل زیادی دارم که آنان را برای دیدن این مناطق به سفر بیاورم تا خود از نزدیک رشادت های شهدا و رزمندگان را لمس کنند.
وی که در کسوت پرستار بدون هیچ انتظاری به کاروان های راهیان نور می پردازد و نیازهای درمانی آنان را رفع می کند ، ادامه داد: در طول مدتی که در این مناطق حضور دارم برای بازدید از منطقه شلمچه رفتم ؛ اما بدون صدایی از گلوله و خمپاره و در امنیتی مثال زدنی و متفاوت از دورانی که شهدا و رزمندگان آن را تجربه کرده اند؛ آنچه که مفهوم مهم امنیت را در من دوباره باز سازی کرد.
نوروز رسیده است اما اینجا روزهای نوی سال معنای متفاوتی از روند معمول سبک زندگی دارد ، نگاهی نزدیک به زمانی نه چندان دور که انسان هایی برای عبور از معبر جسم به عاشقانه های معنوی پیوند خورده اند و سبک بال به دنیایی پر کشیدند که همه معناهای زندگی دنیوی را تمام عیار به چالش می کشد.
فرزانه محروق دیگر پرستار مستقر در بهداری که از پرسنل درمانی بیمارستان ولایت ساری است؛ با خبرنگار مهر هم صحبت شد و لحظات اولین تجربه اش برای حضور در مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس را به اشتراک گذاشت و گفت: تا زمانی که به اینجا نیامده بودم اطلاعی از وضعیت این مناطق نداشتم اما حالا توفیق سفر به اینجا را با عنایت شهدا به دست آوردم و برای خدمت به زائران شهدا در منطقه حضور دارم.
پرستار اردوگاه شهدای مازندران به بیان خاطرات خود از شهید ابراهیم هادی پرداخت و یادآور شد: شش ماه قبل بود که دست نوشته ها و خاطرات این شهید را می خواندم ؛ شب هنگام یکی از همکاران پیشنهاد اعزام به مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس در جنوب را پیشنهاد کرد ؛ برایم اتفاق غریبی بود و آن را به فال نیک گرفتم و با اشتیاق به این مناطق آمدم.
وی ادامه داد: روزی یکی از مراجعه کنندگان به بهداری که به تازگی از محل شهادت شهید هادی برگشته بود؛ فیلمی از محل شهادت شهید را به من نشان داد ؛ چنان در تماشای فیلم غرق بودم و ارتباط معنوی خوبی برقرار کردم که جویا شدن از حال بیمار را فراموش کردم؛ حالتی که توصیف آن بسیار سخت است.
محروق از اشتیاق خود برای دیدن محل شهادت شهید هادی گفت و اظهارداشت: حتی برای دیدن محل شهادتش هم به شلمچه رفتم اما صد کیلومتری از آنجا فاصله داشت و ناامیدانه به حسینیه شهدای گمنام شلمچه برگشتم و وقتی سرم را برگرداندم نگاهم به جمله ای از شهید ابراهیم هادی افتاد که اشکم را سرازیر کرد گویا اینجا هر کس به آنچه در دل طلب کند ؛ می رسد.
گویی رنگ سرخ شهادت هر جا که هست همچون قلمی استوار بر برگ زندگی نقش می اندازد تا در توالی زمان و موازات خاطره ها زندگی کند.
بیش از ۳۰ هزار مازندرانی سال جاری به مناطق عملیاتی جنوب اعزام شدند.
نظر شما