خبرگزاری مهر - گروه استان ها، سمیه اسماعیل زاده : زنان جزء اولین قربانیان آسیبها هستند. کافی است یک روز از وقت خود را در بهزیستی بگذرانیم تا متوجه شویم که بسیاری از مراجعان به بخشهای مختلف این سازمان زنان هستند؛ زنان بیسرپرست و بد سرپرست، زنان قربانی خشونت و آزار و مادران دارای فرزند معلول.
یکی از مهمترین مشکلات این زنان، عدم اشتغال و فقر است. زنان عموماً پس از مشقت یافتن شغل، در شغلهایی به کار گرفته میشوند که دارای منزلت پایینتر و درآمد کمتری است و همین امر خود عاملی برای ادامه روند سطح زندگی پایین اقتصادی خواهد بود و در این میان زنان سرپرست خانوار علاوه بر این، به دلیل مسئولیت کامل امور داخل و خارج از خانه با فرسودگی بیشتری مواجه هستند.با توجه به این امر، زنان نیازمند چترهای حمایتی گوناگون برای رهایی از آسیبها و شناخت دقیق توانمندیهایشان هستند و یکی از عمده کارکردهای سازمان بهزیستی ایجاد حس توانستن در آنهاست.
باوجود تمام این چالشها و زنانه شدن فقر در بسیاری از جوامع، اما زنان سرپرست خانواری هستند که با مشقت و مبارزه بسیار توانستهاند از گرداب فقر و پیامدهای آسیبی آن خود و فرزندانشان را برهانند و رحیمه خانلری ازایندست زنان است که برای دیداری کوتاه به خانهاش میروم.
خانه در حومه شهر قرار دارد و در حیاط باز است و پس از صدازدن نام صاحبخانه با صدای بلند، پسر حدوداً دهسالهای در خانه را باز میکند و میگوید: مادرش خانه نیست وبرای مراقبت از گاوها در مرتع کنار دست و جنگل اطراف شهر است. همراه پسرش از شیب تپه بالا میروم و او سریعتر میدود تا مادرش را بیابد؛ به بالای تپه اول که میرسم، مادرش از تپه دوم در حال پایین آمدن است و پس از سلام در همان تپه مینشینیم تا هم او دورادور مراقب گاوها باشد و هم من مصاحبهام را انجام دهم.
۴۳سال دارد و ۳سالی میشود که همسرش را براثر بیماری ازدستداده و پسازآن، شغل همسرش را که دامداری بود، بر عهده گرفت و یکتنه چرخ زندگی خود و سه پسرش را میچرخاند. وامی ۱۵ میلیون تومانی از بهزیستی گرفته و با آن دامهایش را افزایش داده و باافتخار میگوید که حتی یک روز هم در بازپرداخت وامش دیرکرد نداشته است و این پرداخت بهموقع را عاملی برای ایجاد اعتبار برای خودش میداند.
قطار که از پشت تپه سوت میکشد، چشمانش به سمت ریل میدود که مبادا گاوها به پاییندست رفته باشند و حادثهای رخ دهد و میگوید: تاکنون سه تا از گاوهایم با قطار تصادف کردهاند و گاو که با قطار تصادف کند تماماً به هدر میرود و دیگر هیچ استفادهای از آن نمیتوان کرد و همه زحماتم بر باد میرود.
تنها محل درآمدش را از فروش گاوها بیان میکند و میگوید: شیر و ماست گاوهایش باوجود کیفیت بالا در اینجا خریدار ندارد، چراکه زندگی بسیاری از مردم این شهر با دامداری میگذرد و همه خود شیر و ماست دارند و کارخانهای هم در این اطراف نمیشناسد که شیر را برای فروش به آنجا ببرد.
همه آرزویش سروسامان گرفتن فرزندانش است و از کمککار بودن آنها میگوید: پسر دانشجویم، صبحها، قبل از دانشگاه در تمیز کردن طویله کمک میکند و غروب هم بعد از دانشگاه به کمکم میآید.
تمام زندگی خود را در تلاش برای بهبود زندگی فرزندانش میبیند و میگوید: دوست ندارم فرزندانم به خاطر نداشتن پدر، احساس نداری کنند.
رحیمه از تمایل اطرافیان و فرزندانش برای رفتن به شهر بزرگتر میگوید: گاهی خانواده و فرزندانم میخواهند که ازاینجا (پلسفید) به قائمشهر برویم اما تمامکار من اینجا است و نمیتوانم جایی بروم چراکه آنجا باید برای گذران زندگی به دست دیگران نگاه کنم.
سختیها و مشقت دامداری و هزینههای خوراک دام در پاییز و زمستان را برمیشمارد و میگوید: هرچند زندگی در اینجا سخت است بااینحال در اینجا با چند مرغ و گاو میتوانم زندگی را بگذرانم و از پس زندگی خود و فرزندانم برآیم.
رحیمه از تعریف و تمجید اطرافیانش بهواسطه اینکه توانسته است یکتنه زندگی خود و خانوادهاش را بچرخاند میگوید؛ توانستنی که از پس رنجها و مرارتها و تلاش بیشمار بهدستآمده است و در برق نگاهش هنگام بیان این کلمات میتوان احساس خرسندی از این توانمندی و امید به آینده را خواند.
حاتم دادمهر، رئیس بهزیستی شهرستان سوادکوه، در گفتگو با خبرنگار مهر، یکی از فعالیتهای اصلی بهزیستی را مددکاری برشمرد و افزود: مددکاران با سرمشق از بزرگترین مددکاران، امام علی (ع) و حضرت زینب (س)، عاشقانه در این حرفه به اقشار آسیبپذیر و آسیبدیده خدمت میرسانند.
وی بابیان اینکه تصور عموم مردم از بهزیستی بیشتر بر ارائه خدمات به معلولان است، خاطرنشان کرد: اما ما علاوه بر این خدمات، به خانوادههای بد سرپرست یا بیسرپرست نیز خدمات مادی و معنوی (مانند مشاوره) ارائه میکنیم.
دادمهر با تأکید بر اینکه خدمات بهزیستی صرفاً مادی نیست، ادامه داد: یکی از عمده کارهای ما مشاوره به افراد است، چراکه مراجعان ما افرادی بالقوه توانمندند اما نیازمند آگاهی از توانمندیهایشان و به فعلیت رساندن آن هستند.
عموماً بانوان به جهت عاطفهورزی و برای اینکه ازنظر روانشناختی فرزند خود را از دست ندهند، درازای مهریه خود حضانت فرزند را بر عهده میگیرند
وی با تأیید این مطلب که آسیب برای بانوان بیشتر است، گفت: عموماً بانوان به جهت عاطفهورزی و برای اینکه ازنظر روانشناختی فرزند خود را از دست ندهند، درازای مهریه خود حضانت فرزند را بر عهده میگیرندو پسازآن، (به دلیل عدم اشتغال) وضعیت اقتصادیشان بسیار تکاندهنده است و اگر حمایت نشوند، هم مادر و هم فرزند دچار آسیبهای بیشتر وجدیتری میشوند.
دادمهر بابیان اینکه در رابطه با زنان بیسرپرست یا بد سرپرست مددکاران پیگیر مسائل اشتغال آنها و تحصیل و ازدواج فرزندانشان هستند، افزود: یکی از فعالیتهای عمده ما رساندن چنین خانوادههایی به نقطه توانمندی و خوداتکایی است و در این راه، آنها نیازمند حمایت مادی و غیرمادی هستند.
با توجه به اینکه یکی از مهمترین مشکلات زنان سرپرست خانوار، عدم اشتغال و درنتیجه فقر است؛ رئیس بهزیستی شهرستان سوادکوه اولین اقدام برای توانمندی را سنجش میزان و نوع توانمندی برای شغل مناسب مراجعهکنندگان دانست و افزود: پسازاین امر با آموزش مهارت و تسهیلات کمبهره آمادهسازی شغلی ایجاد میشود.
وی ادامه داد: شاید نتوان اشتغال کاملاً پایدار ایجاد کرد اما با این کار میتوان میزان بهره درآمدی آنها را افزایش داد تا آنها بتوانند سطح زندگی خود را نسبت به وضعیت کنونی ارتقا دهند.
رئیس بهزیستی شهرستان سوادکوه بابیان اینکه بانوان فقر را بیشتر لمس میکنند، افزود: در ساختار فرهنگی شهرستان ما امکان ایجاد اشتغال برای بانوان بیسرپرست بسیار کم بوده و این چالش بزرگی است که این زنان با آن مواجه هستند.
این توانمندیهادستاورهای کوچک بزرگ هستند؛ کوچک از چشم جامعهای که به آنها مینگرد و بزرگ برای بسیاری از افراد که زندگیشان به این دستاوردها وابسته است و در مسیر همین باورها، توانمندیها و دستاوردهای کوچک است که آسیبها کمرنگ شده و جامعهای سالم و بزرگ ساخته میشود.
نظر شما