عملکرد درخشان بسکتبال ایران و تاثیر یک مربی به نام اونیکا / زمان گشودن دروازه ها به سوی مراوده با اروپا فرا رسیده است

به گزارش خبرنگارمهر، تیم ملی بسکتبال ایران درپانزدهمین دوره بازیهای آسیایی با توجه به نیروهای موجود، سرمایه گذاری های انجام شده تدارکات لازم و امکانات موجود در مقایسه با حریفان و نیز با حمایت  به بالاترین سطح مسابقات تا به این دوره و آمادگی کامل حریفان و قدرتهای سنتی قاره کهن، با کسب عنوان سومی به بهترین نتیجه ممکن در تاریخ بسکتبال دست یافت.

تیم بسکتبال ایران از جمله تیم هایی بود که نه به عنوان ورزشی مدال آور در دوحه بلکه فقط برای قرار گرفتن در جمع 6 تیم برتر این رقابتها به مسابقات پا گذاشت و این در حالی بود که حضور یا عدم حضور این تیم از سوی مسئولین کمیته ملی المپیک تا کمتر از 6 ماه به برگزاری مسابقات هنوزمشخص نبود.

اما حضور سه تیم از گروه A این رقابتها که ایران ، قطر ، کره جنوبی ، سوریه ، اردون و بحرین در آن حضور داشتند در جمع چهار تیم برتر پایانی نشان می دهد که گروه A سخت تر از گروه B بود چرا که از آن گروه شش تیمی فقط چین مقتدر به جمع چهار تیم بالا راه یافت. با شکست مواجه شدن 11 تیم از جمع 12 تیم حاضر نیز نشان از سطح بالای رقابتها داشت و حتی چین بدون شکست هم مقابل لبنانی که در جمع 8 تیم بالا قرار نگرفت ، تا مرز شکست پیش رفت و 75 بر 73 پیروز شد.

شکست قطرصدرنشین گروه A مقابل کره جنوبی که به ایران و اردن باخته بود نیز نشان از عدم احساس  امنیت تیمها برای رسیدن به مراحل پایانی داشت و رده بندی گروه B در پایان دور مقدماتی که مکانهای دوم تا چهارم جدول را معدل گل تیمهای ژاپن ، قزاقستان و چین تایپه مشخص کرد نیز نشانگر حساسیت بازی ها بود.

دراین شرایط و درحالیکه تیم ایران درمیانگین های قدی و سنی که بسیار تعیین کننده است رتبه های پنجم و چهارم را در بین حریفان داشت و درجمع 4 تیم برتر هم در این شاخصه ها، چهارم بود با کسب عنوان سومی رقابتها، شگفتی پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی نام گرفت.

حذف دو تیم قدرتمند و نامدارچشم بادامی یعنی کره قهرمان بازیهای بوستان و ژاپن میزبان مسابقات جهانی بسکتبال و عدم راهنمایی آنان به جمع 4 تیم برتر نیز توسط تیم بسکتبال ایران صورت گرفت که شکستهای سنگین و ناباورانه را به آنان وارد کرد.

تیم ایران در این مسابقات خوش درخشید. در حالیکه نه هیچکدام از دست اندرکاران  ورزش ایران و نه حتی هیچکدام  از دست اندرکاران بسکتبال آسیا و شرکت کنندگان در مسابقات بسکتبال دوحه ،هرگز انتظار چنین عنوانی را از ایران نداشتند اما به هر حال تیم ملی بسکتبال ایران توانست با غافلگیری همه و برخلاف پیش بینی ها عنوان سومی را از آن خود کند.

اما بسکتبال ایران در بازیهای آسیایی دوحه قطر همه را شگفت زده کرد چون بسکتبالی نو را به نمایش گذاشت. بسکتبالی که با شناختی که حریفان از آن داشتند متفاوت بود. بسکتبال متحول شده که مهمترین تاثیر گذار درآن " فردریک اونیکا"  سرمربی خارجی این تیم بود. بسکتبال ایران کره و ژاپن را برد چون شناختی که آنان از بسکتبال ایران داشتند ، متفاوت بود و بسکتبال ایران در بازی نیمه نهایی قطر میزبان را با آن همه امکانات و برنامه ریزی تا مرز شکست پیش برد تا این موضوع ثابت شود.

اونیکا موفق ترین مربی خارجی عرصه بسکتبال ایران تا به این مرحله بود و دلیل اصلی موفقیت وی نه فقط مسائل فنی که نوع نگاه ، اعمال و رفتار و اخلاق وی بود. اونیکا اصلا دوست نداشت مطرح شود بنابراین در رسانه ها کمتر دیده شد.

اونیکا تمام زمان حضور خود را در ایران در بسکتبال و برای آن سپری کرد. از همه مسابقات لیگ و سایر مسابقات حتی جوانان نت برداری کرد. بسکتبال منطقه را می شناخت و با بسکتبال آسیا آشنا بود و نهایتا پتانسیل های بسکتبال ایران را نیز می شناخت. اونیکا به فرهنگ ایرانی نیز آشنایی داشت و گذاشتن احترام به همه را سرلوحه کار خود کرده بود و در نهایت به بسکتبال ایران اعتقاد راسخ داشت و همه این موارد دست در دست هم باعث موفقیت شد.

امروزنگاهها نسبت به بسکتبال ایران عوض شده است. امروز همه فعالان دربسکتبال آسیا ، حساب ویژه ای روی ایران باز کرده اند. بنابراین کسب عنوان سوم حفظ و ارتقا آن کار آسانی نیست.

چهارتیم بالای جدول پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دوحه همگی از مربیان خارجی بهره می بردند. چین ، قطر، ایران و اردن و اونیکا در قیاس با آنان موفق ترین بود چرا که همسنگ " جویی اسبایتینگ " سرمربی آمریکایی تیم قطرکه چهار سال فعالیت و برنامه و تدارک را برای این مسابقات دیده بود، نتیجه گرفت و حتی بالاتر از مربی پرتغالی اردن که تدارکات و امکاناتی به مراتب بهتر از ایران داشت ، نیز قرار گرفت .فقط فاصله چین با سه تیم دیگر زیاد بود آن هم نه به دلیل سرمربی خارجی ، بلکه به دلیل قابلیت های بالای بازیکنان و بالاترین میانگین قدی در بین تیمها علاوه بر نظر حتی میانگین قدی اردن و قزاقستان هم از ایران بهتر بود.

بازیهای آسیایی دوحه قطر ثابت کرد که تیمهایی بهترین مکانها را تصاحب کردند که پا را از آسیا فراتر گذاشته و بسکتبالی ورای آنرا نمایش می دهند. تیمهایی که قصد دارند خود را به اروپا نزدیک کنند. هرچند که هنوز بسیار فاصله دارند اما بدرستی قدم در راه گذاشته اند. کره ، ژاپن ، چین تایپه و ... در جمع چهار تیم برترجای نگرفتند چون آسیایی بازی کرد و سنتی وگرنه تلاش ، منظم و کارگروهی آنان بهتر ازقطر ایران و اردن بود.

با این وجود اونیکا تا به این مسابقات بهترین مربی خارجی و کافی برای بسکتبال ایران بود اما می طلبد که برای شانزدهمین دوره به فکر مربی فنی تر اما با تمام ویژگی های اخلاقی و رفتاری اونیکا بود. درغیر اینصورت نتیجه ای حاصل نخواهد شد و قطعا علاوه بر سه تیم چین ، قطر و اردن که به فکر مربیانی بهتر می افتند- البته اگر به فکر ارتقا باشند - سایر تیمها نیز در چهار سال آینده روش خود را عوض کرده و برای کسب عناوین برتر دست به اقداماتی نظیر استفاده از مربیان خارجی می کنند. بنابراین هر کشوری که غافل شود ، ضرر می کند.

بهینه سازی از عوامل اصلی ارتقا است و بسکتبال ایران هم نیاز دارد تا در زمینه استفاده از مربی خارجی مانند سایر کشورها، اقدام کند. اونیکا تجربه بسیار خوبی برای بسکتبال ایران بود. یک مربی منظم ، منضبط با اخلاق و فعال و سختکوش. امروز بسکتبال نیاز به چنین مربی اما با سطح دانش بالاتری دارد . همانکه " ماریودی سیتی " مدرس بین المللی فدراسیون بین المللی بسکتبال به آن اشاره داشت: باید ایران پا را از آسیا فراتر گذاشته و با اروپا مراودات بیشتری داشته باشد. رمز موفقیت در گوانگجو چین می تواند همین موضوع باشد.